Posts

Posts uit september, 2012 tonen

Zondag

Dit is pas een zondag. Het is fris en de zon schijnt. Dat betekent; opstaan, ontbijten, douchen en hup op de fiets! Ik heb Utrecht een beetje verkend; nouja, de groene delen. Ik heb meerdere parkjes en mooie plekjes gezien. Ik moest denken aan de fietstochtjes van vroeger en door de boerderijen aan mijn grootouders. Herinneringen kwamen naar boven en kwam lekker tot rust. Op meerdere plekken heb ik gezeten, gelezen en gegeten. Heerlijk even uitgewaaid en opgefrist. Even weer lekker bewogen en buiten geweest. Ik ben 4uur weggeweest, en ik heb nog een hele dag over! Wat moet ik dan nu doen? Ik ga zo weer buiten zitten met een tekenboekje en een leesboek denk ik. En genieten van deze zondag! Dat ga ik vaker doen, even lekker fietsen of wandelen in de mooie plekken van Utrecht.

Lekkerlekker

Wat lekkere kooktips, vers uit mijn hoofd. 1. bak een spinazietaart: bladerdeeg in een ovenschaal [rol ze wat meer uit, dan heb je minder bladen nodig], doe spinazie erin. Ik doe meestal ontdooide diepvries spinazie, half a la crème en half gewoon. Verse spinazie moet ook goed kunnen! Doe er een gekookt ei doorheen en noten smaken er ook goed bij. Met deze laatste moet je even kijken of ze niet te zacht worden en of je dat lekker vindt. Je kunt ze ook gewoon roosteren [heel kort in een grillpan zonder olie] en er naast opdienen. Broccoli, courgette en gele paprika kunnen er ook prima doorheen. Geef er een draai aan die je zelf wilt. Linzen smaken er ook goed bij en zorgen tevens voor een goede en gezonde vulling. De bovenkant bedek je met bladerdeeg en eventueel plakjes kaas. Dan hup de oven in [zie verpakking bladerdeeg voor details]. Indien je verwacht dat dit nog te ligt is, dan kun je er zilvervliesrijst bij eten. Lekker lekker! 2. Zelf soepen maken is ook zo gedaan. Doe gr

Zweven

Soms als ik een eerder geschreven blog lees, denk ik. Nienke, heb jij dat geschreven? Ben je echt zo zweverig? Nee toch?! Misschien heb ik wel twee kanten; de nuchtere, kritische Nienke en de lossere, openstaande, en dat samen vormt zich dan tot één. Ik vraag me dan, bij de stukken die ik wat 'zweverig' vind, af hoe lezers het opvatten. Daarbij denk ik vooral dat het goed is dat wanneer je iets leest dat ik heb geschreven, het opvat zoals het voor jou goed is. Vind je het te zweverig? Neem het dan met een korreltje zout en lees de boodschap, wat ik ermee wil zeggen. Neem ook niet alles zomaar aan wat ik zeg, en verwacht niet dat ik alles zo letterlijk en stellig bedoel als ik misschien lijk te beweren. Soms overdrijf ik expres. Om ook jullie aan het denken te zetten. Tevens probeer ik vaak dingen op te laten en niet alles voor te kauwen. Zodat je er je eigen invulling aan kunt geven.

Lawaai ergernissen

Veel zintuigen meestal uitgeschakeld, in ieder geval bij mij. Als je een nieuwe stad bezoekt ben je je maar weinig bewust van de geluiden en geuren, en tastend de stad door doe je ook niet. Van echt voelen en beleven is dus maar weinig sprake. Enkel het zien. Al is er veel te zien en is dat zeker niet een ondergeschikte eigenschap, toch is het jammer dat we van onze andere zintuigen maar weinig profiteren. We moeten natuurlijk selecteren in wat we waarnemen, omdat we anders overspoeld worden door alle invloeden. Toch zouden we meer aandacht kunnen besteden aan structuren, geuren, smaken en geluiden. Dat is echter wel iets wat je zou moeten leren denk ik. Hoe word je er van bewust en wat doe je ermee? Ik neem ze vaak enkel waar als ze storend of overheersend zijn. Als onder het lezen gestoord wordt door een raar piepend geluid, als je door de stad loopt en een rioollucht ruikt of wanneer er een mier over je been omhoog kruipt. Dus probeer eens af en toe je ogen dicht te doelen en kijke

Difference & Divide

Verschil. Iedereen is anders. Maar discriminatie is slecht. Iedereen ziet er anders uit. Maar racisme is negatief. We maken onderscheid. Daardoor is er onderscheid. Wij zien onderscheid. Wij zien het verschil tussen door ons geconstrueerde categorieën. Verschil in huidskleur kun je zien; omdat wij er op gefocust zijn [vroeger zag ik het namelijk niet]. Maar welke categorieën er zijn, is geconstrueerd. Zo zijn er veel soorten blank. Maar dat achten wij niet relevant. Er is verschil in taal, geloof etc. maar wie als negatief of minderwaardig wordt beschouwd verschilt per cultuur, omgeving, per persoon. Het feit dat mensen verschillen is gegeven. Het feit dat we onderscheid maken ook. Het lijkt heel natuurlijk te zijn. We willen ons er tegen af zetten en iedereen als gelijk ervaren. Maar het zit zo diep in alles. In onze manier van doen, onze maatschappij, het geloof. Dat er sociale verschillen zijn tussen mannen en vrouwen. Dat er mensen zijn die door etniciteit, natio

Taal horen

Wanneer ik veel lees merk ik dat ik in die schrijfstijl ga denken. Het woordgebruik, de onderwerpen, zinsbouw, etc. Ik denk dan op zo’n manier alsof ik zo voor die auteur verder kan schrijven en nieuwe verhalen kan verzinnen. Dat gevoel is vergelijkbaar met als ik een film heb gezien. Dan blijf ik in die sfeer hangen, alsof ik zelf in de film zit. Het duurt altijd even voor ik weer als mijzelf denk. Daarbij moet ik ook weer denken aan wanneer ik met buitenlandse mensen praat. Ik denk verder in die taal. Dat heb ik sowieso met gesprekken, ook met Nederlanders. Dat ik dan iemands stem, woordgebruik en zinsbouw in mijn hoofd kan horen. Alsof je met diegene verder kunt praten. Alsof je hun taalgebruik beheerst. Echter blijkt dat ik mensen wel in mijn hoofd kan horen met accent en al. Maar hard op kan ik het niet. Net als een melodie die ik wel hoor, maar niet na kan doen.

de Uitslag

Daar sta je dan. Je hart bonst en je knieën knikken. Het stuk papier ligt voor je en het potlood klem je in je zweterige hand. Je kunt eindeloos blijven staren naar de opties, maar je moet toch een keuze maken. Er zijn zó veel mogelijkheden. Als je je goed had voorbereid was het makkelijker geweest. Als je je had ingelezen, testen online gemaakt en met anderen gediscussieerd. Nu is er geen weg meer terug. Je bent er het liefst zo snel mogelijk van af. Bovendien is er een tijdslimiet, er zit dus druk achter, wat de keuze niet makkelijker maakt. Welke strategie hanteer je voor de keuze? Gewoon de eerste mogelijkheid, of juist de laatste, degene die het leukst klinkt, op gevoel of met je ogen dicht? Eenmaal ingeleverd is er geen weg terug. Je zult moeten wachten op de uitslag. Maar ook als je later de uitslag hoort, weet je niet of je het goed hebt gedaan. Ook al ging het maar om één vraag. Het is wel stom dat alles afhangt van dat ene antwoord. De uitslag is van persoonlijk belang en

Einzelganger

Veel alleen rustig lekker lezen wandelen in de zon alleen zijn ik dacht dat ik het kon Studeren op je kamer een eigen kamer ver weg stilte in de ruimte in geluid en aanwezigheid Zelf koken boodschappen studeren eten slapen bezigzijn bezig houden gapen Alles op jezelf alleen wanneer een ander niet kan niemand om het hoekje niemand naast de deur Niet lachen delen geen gejammer geen gezeur Eenzaamheid went niet het blijft kil alleen het eten vult Met zon en een boek is het goed te doen Maar met honger gaat het knagen Als een honger blijft het knagen Met muziek kun je dansen, met verf kun je schilderen met een pen kun je schrijven maar zonder een ander is genieten anders duurt de rust soms te lang blijft je stem stil blijft je schoonheid verhult je lach in je mond je oren in je kamer je ogen zonder twinkeling Wie kan er lang alleen zijn zonder eenzaamheid wie kan er van eenzaamheid genie

Mevrouw en Meneer

Alles is gender. De vrouw op de tweede plek op de stemlijst, dames gaan voor, 'Meneer en Mevrouw de Wit'. Alles, in handelen, spreken en uiterlijk. De vrouw moet aan bepaalde uiterlijke kenmerken voldoen, vroeger moest ze een rok dragen. Make-up, BH en scheren is wenselijk. Ze is de gast- en huisvrouw, is zorgzaam en welgemanierd. Ze houdt van chocola, vooral als ze ongesteld is, en ze roddelt graag. Zowel bij mannen als bij vrouwen gelden velen stereotypen. De man is stoer, sterk, niet zo emotioneel, werkt, eet en sport. Vrouwen zijn bovendien vaker vegetarisch en lachen meer. Bijna alles is cultuurbepaald, bijna alles komt door sociale verwachtingen en opvoeding. Als meisje leer je je als een meisje te gedragen, zoals van roze te houden en met poppen te spelen. [Ik vond beide altijd erg stom toen ik klein was, ik zette mij hier sterk tegen af]. En als jongen ben je stoer, voetbal je, maak je je kleren vies en ga je rotzooi trappen.  Daarnaast, hoewel ik het gevoel heb hier

Broodje gezond én lekker aub

Wat doe je op je bruine boterham? Kaas en oude kaas is lekker, zorgt voor eiwitten en lactose, maar is ook vet. Appelstroop hoewel zoet, zorgt het voor ijzer. Honing voor natuurlijke suikers. Basilicum pesto en humus zijn heerlijke smaakvolle en natuurlijke smeersels die goed zelf te maken zijn. Verse vruchten puree, of gewoon fruit in stukjes [appel, peer, aardbei] voor een frisse en licht zoete smaak. Noten pasta voor natuurlijke vetten en vulling, ook mogelijk zelf te maken. Groenten, zoals komkommer, wortel, tomaat, sla zijn lekker fris en knapperig. Er zijn veel lekkere dingen mogelijk, die tevens ook gezond zijn.

It's not a dream, it's real

Mij zal je niet snel boos zien. Maar met een ding kun je mij flink geïrriteerd maken: geluid maken terwijl ik slaap. Ik ben een moeilijke slaper en slaap is dan ook erg kostbaar voor mij. Wanneer iemand mij die paar uurtjes ontneemt door geen rekening te houden, is mijn nachtrust verpest. Ik loop er de hele dag als een zombie bij van de moeheid en concentratie is ver te zoeken. Thuis wordt hier rekening mee gehouden, ik hoor namelijk álles. Maar hier mij bij mijn hospita? Ze lijken het heel normaal te vinden om om 23:55 hard te praten en om 7:00 de trap op en af te rennen, vaak de lichtknopjes van de gang aan en uit te doen [dat maakt veel geluid], te douchen [de deur op en van het slot], de voordeur een paar keer dicht te slaan, ga zo maar door. De Tv onder mijn kamer staat overigens de hele dag op zijn maximale volume, de wasmachine gaat vroeg op de morgen aan en laat alles trillen, maakt geluid en gaat piepen. Het keffertje uit de straat keft wanneer het hem uitkomt [vooral ’s avon

Weg is weg.

Stel. Je moet ergens zijn. Je neemt de bus of fiets. Van te voren typ je het adres in bij Maps en bekijkt hoe je bij het adres moet komen. Vervolgens vertrek je vol vertrouwen. Dan blijkt dat je het niet kunt vinden. Het adres en telefoon nummer heb je niet bij je. Enkel de route die in je hoofd zit. Want internet op je mobiel, daar doe je niet aan. Je weet ongeveer in welke omgeving het is, over de straat naam en nummer twijfel je. Wat moet je doen? Ergens wachten in de hoop dat degene met wie je hebt afgesproken jou gaat zoeken? Aan mensen vragen waar je moet zijn, terwijl je het zelf ook niet goed weet? En waarschijnlijk sturen die mensen je de verkeerde kant op. Geef je het op en ga je naar huis toe, waar je dan diegene een mail kan sturen? Of juist het adres nog eens opzoekt en veel te laat komt? Bel je bij iemand aan, en leg je uit hoe het zit. In de hoop dat diegene weet waar je moet zijn of je even op de computer mag? Wat blijkt dat ik doe: ik blijf net zo lang zoeken tot ik

Biobio

Ik las laatst meerdere artikelen in de VK over Biologisch voedsel, daar was eigenlijk maar weinig aan toe te voegen of op te merken. Ze bespraken dat uit onderzoek is gebleken dat biologisch voedsel niet gezonder is dan gefabriceerd voedsel. Maar je kunt natuurlijk ook om andere redenen biologisch eten: dierenwelzijn, lekkerder [al is gebleken dat blinden het eten niet meer waarderen], steunen van kleinere bedrijven en een die ze niet noemden: status. Veel mensen zullen het ook kopen omdat het hip is, een trend, om groen en duurzaam te leven. Anderen zullen ook vooral gevoelsmatig voor biologisch kiezen en niet zo zeer rationeel. Ik denk dat het toch goed is om biologisch te eten; er zitten minder hulpstoffen in. En je zet je daarmee af tegen de massa productie. Bovendien kun je stellen dat mensen die biologisch eten gezonder zijn, misschien niet als je het eten met gezond gefabriceerd voedsel vergelijkt. Maar wel als je het met de levensstijl en consumptie gedrag van niet biologisc

Wat nou?

Wat nou? Wat nou als je niet op tijd bent wat als je geen thee in huis hebt geen zin om te antwoorden geen geluid wil horen als je nu wilt gaan slapen wilt fietsen in de regen geen boodschappen wilt doen je verjaardag niet wilt vieren je geld wil weggooien je oude koekjes eet je vandaag geen zin in mooie kleding hebt je de tv nooit gebruikt je in troep leeft je mascara is uitgelopen je de computer uit laat je je band niet oppompt je aandacht wil je je sloffen niet aantrekt omdat ze te ver weg liggen je moeilijk doet omdat je geen zin hebt op te staan je zak pinda's heel snel op is je met zoute vingers op het toetsenbord typt je dingen typt die niet over jezelf gaan je anderen niks wilt verwijten je gewoon ergens geen zin in hebt of juist wel en wat dan nog je doet gewoon je bent gewoon het gaat gewoon.

Hand-geschreven

Handschriften zijn bijzonder. Merkwaardig. Apart. Uniek. Ieder schrijft anders, al heeft ieder het op de zelfde manier geleerd. Iedereen houdt zijn pen anders vast en bestuurt hem anders. Iedereen gebruikt andere vormen van letters, verzint nieuwe, maakt andere combinaties. De een schrijft snel, de ander aandachtig, de een schuin, licht, dik, recht, bol, plat, klein etc. Er is zó veel mogelijk. En toch kunnen we elkaar begrijpen. We kunnen het lezen, ondanks dat het er totaal anders uit ziet. Dat vind ik wonderlijk.

De anti auto partij

Stemmen, waarom? Iedereen heeft een eigen strategie. De één doet eerst een stemwijzer, de ander volgt debatten, leest programma's, de krant of word beïnvloed door zijn omgeving. Daaruit kiest men een partij en/of persoon. Om welke reden dan ook. Weer anderen kiezen er voor om niet te stemmen. Sommigen stemmen op de Partij voor de Dieren, om zich af te zetten tegen dit systeem waar ze het niet mee eens zijn. Anderen stemmen PVV omdat ze nationalistische opvattingen hebben of puur uit angst. Sommigen stemmen 'strategisch' op de PvdA of de VVD.  Anderen blijven hun partij trouw, hebben een sterke ideologie of geloofsovertuiging. Je hebt ook mensen die niet zo zeer naar de inhoud van een partij kijken, maar naar de lijsttrekker. Sommige partijen snap ik niet, zoals de piraten partij. Vanuit een enkele opvatting richten ze dan een partij op: zo zijn er meer partijen die maar op een ding gefocust lijken te zijn. Dan denk ik: er is meer in het leven dan enkel dat geval. Je mo

lach eens naar het vogeltje, zeg eens 'moppie', even lachen, klik

Pasfoto’s Ik vroeg me laatst opeens af, waarom we op de basisschool en middelbare, élk jaar een school fotograaf hebben. En dan vanaf je 18 e niet meer. Is dat omdat kinderen zo snel veranderen, groeien, zodat ouders de verandering goed waar kunnen nemen? Maar ouders maken toch zelf genoeg foto’s? Maar aangezien het tegenwoordig zeldzaam is om foto’s af te laten drukken is het wel leuk om toch iets tastbaars te hebben. En misschien is het ook praktisch, omdat veel sportclubs en instellingen een pasfoto willen. En aangezien je vanaf je 18 e niet meer zo veel veranderd, gaat de laatste pasfoto lang mee. Maar waarvoor dienen dan de klassenfoto's? Waarom moet je weten wie er bij je in de klas zaten en hoe zei er toen ter tijd uitzagen? Je maakt op de universiteit of op je werk toch ook niet steeds groepsfoto's? Is het voor saamhorigheid en cohesie? Voor de leuk? Als herinnering? Wat zou de filosofie erachter zijn en waarom en hoe is het bedacht?

Talk to me

Praten Zoals ik al aan kaartte in ‘stemmen’, gebruiken wij woorden waarmee we beweren dat we iets zeggen, maar in werkelijkheid schrijven. En in nog meer werkelijkheid typen. Zo is het gebruikelijk te typen ‘dat zeg ik net’ ‘wat zeg je?’ of geluiden als ‘haha’. Of wanneer ik een blog schrijf [typ dus], typ ik: zoals ik net al zei/beweerde. Waarom doen wij dat? Vanuit de traditie dat we tegen elkaar praten, en geen vervangende woorden hebben of die simpel weg niet gebruiken. Al zou het wel duidelijker zijn om te typen ‘dat typte ik net’ ‘wat typ je?’ Ik ben benieuwd of men realistische taalgebruik gaat gebruiken tijdens computerconversaties. Of domweg dit oude gedrag aanhoudt.

waarom ik?

Waarom ik? Veel mensen vragen het zich af. In goede en in slechte tijden. Hoewel de meesten het enkel bij nare gebeurtenissen zullen bevragen. Waarom ben ik zo rijk? Zal niet ieder zich afvragen, maar waarom heb ik nou juist pech? Waarom ik altijd? Waarom? Maar is er een antwoord? Het lijkt erop dat iedereen pech heeft, en niet alleen jij. Toch op dat moment, kan het zijn dat jij de enige bent die juist díe pech heeft. Zo brandde ik van het weekend mijn hand aan een stuk dat uit het kampvuur op míjn hand sprong. Waarom ik? Ik heb dat kampvuur niet gemaakt, ik heb niks raars gedaan. Ik heb toch niks fout gedaan? Maar gebeuren dingen wel met een verklaarbare oorzaak, een oorzaak waar jij aan te danken hebt? Zoals slecht gedrag. Of is het gewoon samenwerking van zwaartekracht en dergelijke processen? Wetenschappelijk/ natuurkundig te verklaren dus.   Toch zijn er vele dingen onverklaarbaar. En noemen we het toeval, slecht geluk, slecht karma of een slechte dag. Of slechte dingen gedaan

Laat je stem horen

Stemmen In een democratie [het volk bepaald] mag je stemmen. Het is een recht. Jouw stem telt. Maar hoewel je vroeger letterlijk je stem liet horen, door mee te doen in vergaderingen en discussies. Is onze stem niet meer hoorbaar. Het woord stemmen is dus ietwat vreemd. Hoewel je bij dingen afstemmen ook niet altijd geluid maakt. Tegenwoordig staat je stem op papier; het is dan niet je stem, maar je voorkeur. Enkel in de vorm van een persoon waarvan jij het gevoel hebt dat deze jouw belangen behartigt. Diegene zal zijn stem laten horen. Vroeger was het contact met deze persoon persoonlijker. Deze persoon was dan bij een vergadering met alle mensen [mannen] die bij zijn doelgroep hoorde. Schreef hier de kernpunten over op en ging dan naar de grote vergadering met enkel de voorzitters. Het is steeds onpersoonlijker geworden. Wij stemmen tegenwoordig op een partij, gekenmerkt door heel veel personen die samen hun mening en plannen bepalen. Je kunt wel deelnemen of lid worden van zo

Hoe oud ben jij?

Jong of oud Als iemand zegt dat je er jong oud ziet, of als iemand je ouder schat; is dat dan een compliment of een belediging? En waarom? Als je jong bent wil je oud zijn, en wanneer je de 30 nadert wil je jong zijn. Dat is bij ons het geval. Maar in vele samenlevingen heeft ieder respect voor de ouderen, die wijs zijn. Maar speelt leeftijd er verder een rol? Speelt het schatten van leeftijd, het uiterlijk daarbij, een rol? Je kunt ook qua innerlijk, qua intelligentie en qua opvattingen ouder lijken. Wat zijn eigenlijk de maatstaven? Wanneer gedraag je je naar je leeftijd? Ieder is zo anders, niemand van dezelfde leeftijd gedraagt zich hetzelfde. Het belang van leeftijd ligt denk ik ook vooral in de jonge jaren; in welke klas je zit, of je mag roken, rijbewijs, drinken en uitgaan. Wat enkel er is voor de bescherming van kinderen. Maar waarom vinden wij leeftijd toch zo belangrijk? Waarom moeten we van iedereen weten hoe oud ze zijn? Waarom is het van belang hoe oud anderen denken d

Toon's vertelligen

Toon Tellegen Hoewel het kinderverhalen lijken, absurd en onrealistisch hebben ze en diepe filosofische waarde. De dierenverhaaltjes, kort en fijn leesbaar, zijn niet zomaar verhaaltjes. Ze hebben een diepe betekenis, het opent je ogen, en zet je aan het denken. Over moraliteit, normen, waarden, interactie, respect, eigenaardigheden, persoonlijkheid, verlangen. Elk verhaaltje beslaat ongeveer een pagina, met elke zin op een nieuwe regel. Mede hierdoor heeft het zo’n enorme kracht, zo ook de tekst. Die heel simpel lijkt, maar toch niet zomaar wat zinnen zijn. Elke dier heeft een bepaalde persoonlijkheid. Ze accepteren elkaar en oordelen niet. De olifant danst met de schildpad, de kabeljauw komt bij de nijlpaard op bezoek, en met z’n allen vieren ze verjaardagen. Het ene verhaaltje gaat over de wesp die een verlangen heeft te steken, maar achteraf spijt heeft en zich afvraagt waarom hij toch altijd steekt.   Andere verhaaltjes over: De filosofieën van de eekhoorn en de mier.

daar was ik dus bang voor. verschenen op de dag van mijn blog..

Afbeelding

Leven

Mensen lijken vaker van mening te zijn dat de studententijd de mooiste tijd van het leven is, en dat het daarna enkel bergafwaarts gaat. Gekenmerkt door een sleur, had werken en saaier leven. Onzin! Ik kan mij best voorstellen dat het een ontzettend leuke tijd is; niet enkel voorstellen, ik ervaar het zelf;) Maar de beste tijd? en bergafwaarts? Het leven is wat je er zelf van maakt. Van elke dag kun je leren, elke dag kun je genieten en spanning opzoeken. Kinderen krijgen schijnt een ontzettend mooi moment, geschenk en eigenlijk elk moment. Het kan zwaar zijn, maar ook energie geven, bovendien erg leerzaam. Leerzaam over de ontwikkeling van een mens, je leert jezelf kennen en wordt je bewust van hoe je constant het voorbeeld geeft. Je kunt veel leuke dingen doen en leren. Het gaat er om hoe je je leven zelf indeelt, zoals je kind helpen met school; is zeker leerzaam voor jezelf. Ook de activiteiten de je met kinderen doet; zoals dingen bakken, knutselen, talen, [klokhuis]. Tevens kun

Excuus

Waarom mag je alcohol wel weigeren vanwege je lever, Waarom mag je met seks wel wachten vanwege geloof, Waarom mag je snoep wel weigeren vanwege vasten periode Waarom mag je vlees wel weigeren vanwege een consequente vegetarische ideologie Waarom mag je bepaald eten enkel weigeren vanwege allergieën Waarom mag je sigaretten wel weigeren vanwege astma Waarom mag je sport wel weigeren vanwege fysieke klachten Waarom mag je aankopen wel weigeren vanwege geldgebrek Waarom zijn er sociale normen en regels, waar je alleen onder uitkomt met een goed excuus? Wat als je nou gewoon geen zin hebt?

Angst

Angstig loop ik langs de supermarkt. Het liefst vermijd ik hem helemaal. Het is september. Voorzichtig voetje voor voetje schuifel ik de winkel binnen. Langzaam beweeg ik mijn hoofd, zo dat ik van de grond uiteindelijk, aftastend, op oog hoogte kijk. Pff, gelukkig. Ik kan weer normaal adem halen. Maar mijn hart bonst nog. Ik voel de opluchting door mijn lichaam. Nog geen pepernoten te zien. Ja, in september is het zover. Dan wanneer de scholen net weer zijn begonnen. En de zomer nog in je hoofd zit. Liggen ze daar op eens. Niet verscholen of voorzichtig. Nee, pontificaal, arrogant en zelfverzekerd. Het zijn aandachttrekkers. In vele vormen en maten. Smaken en verpakkingen. In diep rode verpakkingen. Met allerlei kartonnen borden erom heen. Ze liggen ook niet in de schappen, maar ergens midden in de winkel. Je wordt ermee overdonderd. Als een naald steekt het in je oog, als een fel licht na een donkere maand. Het creëert een shock. Velen hopen over deze shock