Posts

Posts uit oktober, 2012 tonen

Een nieuwe regel

Elke zin nieuwe regel Vroeger schreef ik altijd elke zin op een nieuwe regel. Ik dacht dat dat moest. Ik vond dat mooi en vond het professioneel staan. Dat de uiteinden van de zinnen niet even lang zijn en de uiteinden dus een golvend patroon volgen. Nu viel mij op dat kinderboeken dat vaak doen. Dit leest veel makkelijker en overzichtelijker. Net als gedichten. Je voorkomt dan dat je steeds op de verkeerde regel verdergaat met lezen. Net als dat boeken kopjes, kleur en schema’s gebruiken, dat leest veel fijner. Waarom ze dit zelden doen is mij een vraag, overzichtelijkheid is toch voor iedereen fijn?

Keep fit

Een vraag waar velen mee worstelen: ik moet studeren, ik moet geld verdienen én ik moet gezond blijven; hoe krijg ik dat ooit voor elkaar?! Nou, ik hou niet zo van verplichtingen; als je lid wordt van een sport, zit je er gelijk een lange tijd aan vast. Maar wat als je het niet leuk vindt, wat als je van afwisseling houdt? wat als de tijden jou niet uitkomen, en wat als het allemaal best veel geld kost? Hmm. Ik zit dagen voor de computer, puur omdat alles tegenwoordig voor de studie via de computer gaat. Mijn rug doet pijn, mijn armen, mijn schouders, om maar niet te spreken over mijn conditie, hmm. Hoe zorg ik dat ik voldoende beweging en frisse lucht krijg? Mijn vader vertelde dat vroeger op zijn werk, elk uur de computers onderbroken werden door een rek en strek programma. Elk uur had je dus even een pauze met bewegingen. Dat is eigenlijk best goed! Aangezien je dat niet uit jezelf doet. Ik neem nooit pauzes; mijn pauzes zijn Facebooken, of mijn flesje bijvullen. Dus, ik word me

Christendom

Christendom Ik ben er nooit echt in aanraking mee gekomen. Enkel vanuit mijn Oma, wanneer ik daar af en toe was ging ik mee naar de kerk. Een heel bijzondere mooie kerk. Tevens bezoek ik altijd alle kerken die ik tegenkom op vakantie, de sfeer, de geur, de inrichting vind ik altijd heel bijzonder. Bij mijn Grootouders hangen kruisjes met Jezus, schilderijen/afbeeldingen van Maria. Het voelt vertrouwd aan, z o vormt het Christendom  een bron van liefde voor mij. Dit zijn echter vooral Katholieke ervaringen. Terwijl grotendeels van Nederland Protestant is. Je opvoeding is dan ook van belang, het is het gene wat je leert. Wat je normaal acht, als vanzelf sprekend. Het is de kennis die je hebt. Je weet niet beter. Of je streng volgens bepaalde opvattingen wordt geleid of juist heel open. Kom je met andere opvattingen in aanmerking of besloten. Zo ben ik ‘seculier’ opgevoed, maar mijn ouders Katholiek. Wat mijn opvoeding wel weer een Katholieke basis geeft (normen en waarden). Op school h

De magische mooie rustige zondag

De zondag Ik vind haar altijd bijzonder. De zon schijnt Er is overal rust. De klerkklokken luiden. Geen verplichtingen. Niks moet. Lekker uitslapen. Het is de dag van lekkere broodjes, leuke uitjes, familie en gezelligheid. Lekker fietsen of een film kijken. Schilderen of lezen. De zondag vind ik een fijne dag, wat ik ook doe. De dag zelf is al goed.

bieb

Waarom is het toch altijd zo stamp vol in de bieb? Je kunt er uren rond lopen en nérgens maar dan ook nergens is ook maar één plaatsje. Hoe dat komt? Omdat iedereen zo associaal is om ellelange pauzes te nemen en hun spullen te laten liggen. Want bij de meeste 'bezette' plekken liggen enkel spullen, geen mens te bekennen. Als ieder nou gewoon zo vriendelijk zou zijn om zijn spullen mee te nemen in de pauze; kunnen een stuk meer mensen gebruik maken van de pc. Dan stroomt het mooi door en het ieder profijt. En niet enkel die paar aso's. Zo. Dat zijn mijn ervaringen voor vandaag. Nu heb ik eindelijk een computer gevonden, doordat er iemand voor mijn neus opstond en ik plaats kon nemen. Ik neem zelf nooit pauzes tussendoor, dat kan ik achteraf wel doen. Ik doe dus niet mee aan het gedrag waaraan ik mij irriteer. fijne zondag:)

Geloven?

Het christendom Geloof je of geloof je niet? Dat is een veel gestelde en 'sociaal belangrijke' vraag. Mensen vinden het noodzakelijk te weten. Zodat ze een beeld van je krijgen, toch? Hmm.. dat denk je tenminste. Ik moet zeggen ik leer nu pas echt Christenen kennen, en dit heeft mijn beeld totaal veranderd. Het sluit aan bij de contact theorie die ik nu op mijn studie behandel; wanneer je in contact komt met een bepaalde groep, dwz diepgaand/echt contact [en niet enkel oppervlakkig], dan zullen je stereotypen over die groep verdwijnen. En dat klopt! Niet dat ik negatief dacht over Christenen, maar ook niet per se positief. Ik kende ze niet, en vroeg me zelfs af of er überhaupt nog wel christenen van mijn leeftijd waren. Nou en of! Ik vind de vraag 'geloof je of geloof je niet' trouwens ook niet goed. Alsof er een keuze is tussen twee dichotomieën, een binaire keuze; het één of het ander. Terwijl er zoveel tussen in zit, en alles heb je in bepaalde soorten en mate. Het

Mensen

Mensen zijn leuk. Je kunt er uren naar kijken. Dagen. Je hele leven. Je raakt niet uitgekeken. Je zult ze nooit leren kennen. Ze veranderen. Ze bewegen. Ze maken keuzes. Zo blijf je je leven zoet. Zo blijf je leren.

Geen titel nodig

Zo, ik heb een week stevig door geleerd, hele dagen in de bieb achter de computer. Gister was het tentamen. En nu. Nu ben ik moe. Ik sliep slecht, dus ik heb wat in te halen. Mijn rug en armen doen pijn. Mijn oogleden zijn zwaar. Maar, nu moet ik verder met de rest van de opdrachten. Gelukkig heb ik lieve vrienden die ik elke avond zie. Zo blijf ik vrolijk. En fietsen is ook lekker na een hele dag studeren. De regen maakt mij niet zoveel uit. Je droogt wel weer op. Wind vind ik minder fijn, omdat je dan niet vooruit komt. Gister avond zag ik hazen zitten op een gras veldje. En wanneer het waait maakt mijn fiets het geluid van een Uil, helaas vliegt hij dan niet.

Verleiding

Oh; ik heb zin in een verse Luikse wafel met stukjes suiker erin. Boterham met pesto. Pepernoten. Sinterklaas avond. Met cadeautjes en gezelligheid. Een film kijken op de bank. In een jogging broek. Chocola. Luikse wafel. Boterham met hagelslag. Het blijft in mijn hoofd spoken. Maaar ik moet mij concentreren. Blijven focussen. Op de computer. Leren. Tentamen. Maar waarom krijg ik juist nu andere verlangens? Waarom kan ik niet genieten van dagen achter mijn beeldscherm zitten en focussen op de lesstof?

Natuurverschijnselen

Zittend op een bankje in de zon, zag ik een vrouw op de brug. Ze haalde broodkruimels tevoorschijn, en meteen spoedden alle vogelsoorten zich erheen. De meerkoeten spartelden met hun pootjes door/over het water. De meeuwen daalden. Allemaal happend naar het brood. De vrouw verdween. Er was enkel een hele menigte van gevleugelden bijeen. Die ook weer zo verdween. Ik zat op een bankje in het park. Toen zag ik 2 bijen paren. Heel wild. En ongegeneerd. Midden op het pad. Hoewel niemand het zag, stapte niemand er op. En gingen ze rustig hun gang, zo zaten ze daar een tijdje. Een kraai landt boven op een boom, kijk om zich heen, gelukkig niemand ziet hem. Hij daalt, en pikt zo een walnoot uit de boom. Dan is hij weer weg. Terwijl ik fietste door de nacht, liep er een egeltje over de weg. Snel met zijn korte pootjes. Ik zie een kraai in de boom zitten, met een prop aluminium folie in zijn bek. Vindt hij dat lekker? Ik kijk nog eens hij is weg, oh nee, hij zit voor het ra

Zonder

Het draait niet om jou even min om mij alleen de aarde draait of juist de zon? Niks maakt uit en tegelijkertijd heel veel smaak doet er niet toe maar zonder smaak kun je niet proeven taal doet er niet toe maar zonder taal kun je niet praten geboorteland doet er niet toe maar zonder dat heb je geen thuis je voorkeur doet er niet toe maar zonder voorkeur heb je geen mening computer is niet van belang maar zonder computer blijft contact beperkt zonder vrienden geen aandacht zonder familie geen liefde zonder kunst geen creativiteit zonder doel geen uitdaging zonder pen geen verhaal zonder verlangen geen dromen zonder muziek geen dans zonder camera geen beeld zonder herinnering geen zonder vertrouwen geen hoop zonder schaduw geen zon zonder midweek geen weekend zonder hersens geen gedachte zonder toetje geen diner zonder fruit geen vitaminen zonder water geen vocht zonder knuffel geen trouwe vriend zonder snoep geen

Coderen

Coderen Taal is iets bijzonders. Het zijn klanken, letters, samen gesteld tot woorden, en die weer tot zinnen en gezegdes. Woorden zijn een soort codes. Willekeurig achterelkaar gezette letters vormen een betekenis. Zo’n code kun je maken als je een zogenaamde grammatica beheerst. De betekenis staat verder geheel los van die code. De volgorde van de letters is hierbij van groot belang; staat een letter ergens anders. Dan verandert de betekenis radicaal. Ze hebben hun best gedaan om niet iedereen de codes te kunnen laten kraken. Ze hebben namelijk bedacht om een aantal klanken verschillend te noteren, en zo, dat er meteen een andere betekenis bij komt. Zo klinken ei en ij hetzelfde, net als d, t, dt. Ze leren kinderen van jongs af aan al de codes te maken, maar dat blijkt niet makkelijk. De tekens zijn moeilijk om je eigen te maken, en elk teken [letter] kun je op vele manieren schrijven. Vervolgens schrijf je de codes niet zoals ze klinken. Dit alles noemen ze dan taal. Voor mense

Ruitje

Oke! Open je ogen Laat nu alles los. Vergeet je omgeving Maak je even geen zorgen maak je los van hokjes ben revolutionair ben jezelf en niet een ander Geen gedragsregels geen sociale druk verplichtingen beperkingen of taken rust

Verdwijnwoorden

Ik heb medelijden met alle mooie woorden, die langzaam verdwijnen. Ze worden vergeten of simpelweg afgestoten. Mensen hoeven ze niet meer of vervangen ze. Vervangen door een moderner woord of een andere spelling. Zoals de -eau woorden. Cadeau is al vervangen, wat staat er ons te wachten met bureau en eau de toilette? Ik zie het somber in. Net als portefeuille. Franse woorden dus, waar je juist trots op zouden moeten zijn, omdat ze zo mooi zijn. En zo zijn er vele woorden die in de vergetelheid raken. Woorden als immers, enfin, alleraardigst, bemerkenswaardig. Om maar te zwijgen van de inmiddels veel beschaafder klinkende ‘scheldwoorden’. Sodemieter op, uilskuiken, domoor, poespas, schavuit. Ik word er kriegel van. Waarom moet het moderner? Als we van die mooie klassieke woorden hebben. Waardoor je af en toe een vleugje historie meekrijgt? Het lijkt me goed om af en toe terug te denken aan vroeger, in plaats van al maar dat nieuwe. Al die ontwikkelingen en technologieën die er inge

What time is it?

Op tijd zijn Typisch Nederlands. Punctualiteit, stipt en op tijd. Een speling van maximaal 10 minuten. Anders ben je onbeleefd. Te laat is te laat; je komt er niet meer in; de trein, college, winkels. Waar komt het vandaan? Ik vind het niet meer dan normaal. Net als het hebben van een agenda en afspraken maken. Die je overigens beter niet verzet en afzegt, want dat is erg vervelend. Tijd is kostbaar en wachten is naar. Hoe komt het dat velen landen [vooral zuidelijke] dit niet [in deze mate] hebben? Het is cultureel ingebed, het zit 'in ons'. Zo heeft elke samenleving zijn eigen normen en waarden. Waarom hechten wij er zo'n belang aan, terwijl Spanjaarden er niet eens over nadenken? Wat is er belangrijk aan op tijd komen? Heeft het te maken met het idee dat we weinig tijd hebben en die zo efficiënt mogelijk moeten benutten? Of heeft het historische wortels die ver terug gaan?  

Romantisch Vlaanderen

Het is er heel anders dan in Nederland. Vlamingen zíjn heel anders dan Nederlanders. Ik heb er een romantisch beeld van. Alleen al toen ik voor het eerst in Antwerpen kwam; ik was meteen verkocht. Dat is míjn stad; ik zou daar ooit gaan wonen, leven en genieten. Evenals de mensen. Ze zijn lief, beleefd en dat blijkt uit alles wat ze doen. Hun spreken. Wij zeggen ‘oh kut’ zij zeggen ‘oh oei’. Wij ‘jezus’ zij ‘amai’. Wij ‘je’ zij ‘u’. Om maar wat voorbeelden te geven. Ze zijn oprecht, soms wel erg voorzichtig en te beleefd in de ogen van Nederlanders. Ze zullen hun mening minder stellig en duidelijk opperen. En hebben leuke, creatieve woorden, woorden die gewoon bij de Nederlandse taal blijken te horen. Regenbotten, kot, pompelmoes, nonkel. Ze praten zachter, vrolijker. Alles lijkt beter aan Vlamingen. Zelfs hun wafels en chocola.

Schrijven is

Schrijven is spelen knutselen plakken knippen vormen denken doen doorgaan doorzetten esthetiek filosofie harmonie therapie foutjes grapjes humor beschouwingen ontdekkingen delen geven openen verlichten belichten opletten rusten bewijzen verwijzen oprijzen benadrukken verwerpen zien.

Zo gezegd, zo gedaan

Ik verveel me de pleuris, Ik zit in de penarie, Gezegdes en spreekwoorden; ik verwacht dat vele binnen korte tijd zullen verdwijnen. Uit de omloop gaan of in ieder geval hun betekenis verliezen. Steeds minder mensen zullen ze snappen. Misschien ontstaan er wel nieuwe; met modernere woorden zodat de jeugd ze kan snappen. Mijn opa en oma kennen ze nog en zijn ermee groot gebracht. Mijn ouders kregen ze mee en ik heb ze ook nog geleerd. Al verwacht ik dat elke generatie ze steeds minder kan begrijpen. Zo'n zinnetje draagt namelijk veel met zich mee. Een hele lading aan opvattingen, normen, waarden, gedrag, omgang van het leven, de situatie van toen. Misschien tikt de toekomstige klok niet meer, als de klok überhaupt blijft bestaan. En wie heeft er nog last van muizen? Wie heeft er nog een pot voor het eten? En welk kind zou schapen over de dam zien gaan? Die kennen ze immers enkel nog van fokbedrijven. En melk, die komt toch van de winkel?

Let it go, let it flow

Laat even alles los en je zorgen varen. Ga springen Pak verf en klieder Pak een schaar en knip Zet muziek op en ga dansen Pak een pen en schrijf Pak een camera en leg vast/schiet Pak een kussen en gooi Neem een gitaar en speel Ja doe en voel energie Pak een gieter en giet Neem een tijdschrift en scheur Pak lijm en plak Zet thee en drink Pak een stoel en zit Sluit je ogen en rust

Blozen

Schamen voor je lichaam is onnozel, aangezien je het je hele leven moet dragen, los gezien van de mogelijke medische en plastische ingrepen,  die ik al helemaal onzin vind. Iedereen heeft een lichaam, in plaats van te gaan vergelijken en onzeker te zijn. Moet je trots zijn op je lichaam. Dan kom je echt in je lijf, in je vel, en straal je dat ook uit. Dan zit je lekker in je vel. Je mag best vinden dat je een lekker kontje hebt, je moet alleen niet arrogant gaan worden natuurlijk. Je kunt je lichaam ook zien als klei, je kunt het zo vormen als je zelf wilt. Het kost misschien wat tijd en moeite, en je moet het onderhouden, maar je hebt het in eigen handen. Leef met je lichaam.

SIT

SIT Ik volg nu een vak van ASW [algemene sociale wetenschappen], genaamd weerstand tegen minderheden. Eigenlijk sprak het mij niet zo aan, maar ja ik had weinig keus. Toch, positief denkend als ik ben, stap ik er met een neutrale blik in en kijk ik wat er te leren valt. En dat is weer erg leuk. Ik hou van nieuwe informatie verwerven, als een soort verslaving. Waar ik nieuwe informatie ruik, duik ik er in. Net hebben we de SIT behandeld, de Social Identity Theory. Deze is erg interessant en verhelderend. Het komt er op neer dat mensen altijd negatieve gevoelens tegenover andere groepen hebben. Ongeacht waar deze groepvorming op gebaseerd is; zoals bij de scheiding tussen de linker helft van de zaal en de rechterhelft. Het gooien van een bepaald getal met de dobbelsteen. Alles. Opmerkelijk en interessant vind ik, dat alles wat ik leer, toe te passen is op jezelf. En er op die manier achter te komen dat het klopt wat ze beweren. Als je willekeurig wordt ingedeeld in groepen, en j