Níne zet je aan het denken en spoort je aan om te doen

Ik vind het altijd leuk om te zien hoe gastvrij mensen zijn. Dat je ergens komt, waar je niemand kent, maar waar je via via een ingang hebt. Dat mensen je hartelijk ontvangen, kletsen en eten aanbieden. Dit weekend sliep ik met vrienden bij een vriend van hun, deze vriend verzorgde steeds een groot ontbijt en was erg aardig. ’s Avonds trokken we op met zijn vrienden. Zondag zijn we naar vage bekenden gegaan van een vriendin die ook mee was. Dit waren Cambodjanen die ergens in de bergen wonen. Ze waren erg hartelijk en we zijn er lang gebleven. We hebben geklets en bij aankomst zetten ze een mooi opgemaakte grote schaal fruit neer. Ze vroegen of we honger hadden en aten daar typisch Oostenrijks avond eten: brood met allerlei brood vlees. Ook lieten ze ons diverse Cambodjaanse hapjes proeven. Gister heb ik vrienden uitgenodigd om bij mij te komen eten. Ik heb een drie gangen menu verzorgt voor 10 man. Het was veel werk maar de moeite waard. Ik vind het leuk om zelf gerechten en combin

Eindelijk mijn verkoudheid komt tot een einde, mijn blauwe plekken hebben niet meer alle kleuren van de regenboog en de pijn neemt af. Mijn ribben blijken niet gebroken en de röntgen foto’s mag ik houden. Dus nu kan ik elke dag naar mijn ribben kijken. Dit weekend ben ik naar Graz geweest, last minute ben ik bij iemand in de auto gestapt. En heb een leuk weekend gehad met vrienden. Ik ben blij dat ik gegaan ben, want ik werd verveeld van op mijn kamer zitten en afleiding werkt goed. Hoewel lopen wat pijn doet, zijn we best actief geweest. Het was zeker de moeite waard. Graz is erg mooie en gezellige stad. Het heeft wat weg van Nederland en Frankrijk. Het is niet zo ontzettend groot als Wenen, het heeft kleine straatjes, een rivier, huizen met rode daken en geen auto’s in de stad. Ook hebben ze een berg in de stad, die mooi is en vanaf waar je mooi uitzicht hebt. Rondom de stad zijn bergen te zien, het ligt echt in de natuur en omdat de huizen er niet zo hoog zijn kun je de bergen zi

De zesde dag van ziek zijn is aangebroken. Mijn neus zit nog vol, maar loopt niet meer. Ik heb geen last meer van hoesten en ook het koortsige en hoofdpijn lijkt over te zijn. Het lopen is niet meer zo pijnlijk als eerst. Vooral mijn nek is nog erg gespannen en mijn borst doet pijn, vooral als ik diep ademhaal. Wat heeft het ziek zijn mij opgeleverd? Hoewel ik nog steeds moe ben, heb ik wel relatief veel slaap gehad. Ik heb rust genomen, vrienden op bezoek gehad, mijn kamer opgeruimd, begonnen met schilderen. Ik realiseer me weer hoe gelukkig je moet zijn wanneer je gezond bent. Ik mis thuis weer wat meer, ik heb een hele reeks series afgekeken (wat goed is voor mijn Brits, nou ja vooral ‘aso’ engels ). De tijd gaat snel, ook al doe ik niet veel. Helaas krijg ik weinig beweging en frisse lucht en veel computer. Ik ben weer wat bewuster naar mijn eten gaan kijken. Ik heb de afgelopen dagen fruit, zuivel, vis, vlees, koolhydraten en vetten gehad. Aan het eten kan het dus niet liggen

Daar zit ik, maar niet op een stoel, nee op mijn bedbank. Wat op zich niks ongewoons is, aangezien ik thuis nooit op een stoel zit. Maar ik zit in mijn pyjama, met de deken over mij heen. Ik ben ziek. De afgelopen dagen was ik verkouden en had ik last van mijn keel, langzaam werd het erger. Tot ik een echte verkoudheid te pakken had met hoofdpijn, een loopneus, hoesten, niezen en lichte koorts. Hier stopt het verhaal helaas niet. Op zaterdagmiddag regende het, en wilde ik naar huis fietsen. Al vaker hadden mensen mij verteld dat ze niet fietsen in de regen omdat dat ik Wenen te gevaarlijk is. Maar ik als Nederlander vond dat onzin. Zo fietste ik dus door de regen, over de trambaan, omdat ze hier niet overal fietspaden hebben. Deze trambaan is spekglad, maar het is verboden om op de stoep te fietsen (echt gevaarlijk, dit moeten ze snel aanpassen). Mijn fiets slipte weg door de gladheid en oneffen structuur van de trambaan. Vervolgens lag ik met mijn fiets op straat. Gelukkig reed

Vrijdag ben ik naar de stad geweest, op zoek naar hardloopschoenen. Maar daarvoor moet ik denk ik een speciaal zaak vinden, in sportwinkels heb je namelijk weinig keus. Duur en gruwelijk lelijk met allerlei felle kleuren.. Ik heb die avond met wat vrienden ‘Django Unchained’ gekeken, het is een mooie film in de zin van het verhaal. Hij duurde echter wel erg lang en de vele bloederige effects maakte de film wat onrealistisch. Zaterdag heb ik wat rondgefietst en kwam ik achter een paar nieuwe plekken dat ze eigenlijk best dichtbij zijn. Ik raak gewend aan de afstanden en vind 40 min fietsen niet meer veel. ’s Avonds kwam een vriendin naar mij toe, ze kookte risotto (ze is Italiaanse, het smaakte dan ook erg goed) en we keken ‘The Big Bang Theory’, wat leuk was. Het is altijd grappig en het is lang geleden dat ik het voor het laatst gezien heb. Daarna keek ik nog de film ‘If Only’, hij begint wat raar, is vervolgens superromantisch en loopt daarna wat droevig af. Het is een inter

Helaas het weer is hier niet altijd stralend, deze dagen is het bewolkt, veel wind, 18 graden en af en toe wat regen. Juist wanneer je aan de hitte gewend begint te raken en bbq’s plant.. die je vervolgens af moet zeggen vanwege het weer. Maar de hitte is ook niet alles, vaak kreeg ik hoofdpijn van die felle zon. Inmiddels ben ik wel al lekker bruin en dat begin mei al! Dinsdag was het Koninginnedag, en hoewel je hier geen Koninginnenacht feesten hebt, geen kleedjesmarkt en oranjegekte, heb ik wel geprobeerd het goed te vieren. Ik ben in de middag met Nederlandse vrienden naar een Nederlands café gegaan om daar live de uitzending van de nieuwe Koning te zien. Die we keken onder het genot van stroopwafels en drop. We leerden meer Nederlanders kennen en iedereen was in het oranje. ’s Avonds gingen we met onze internationale vrienden naar een park waar we biertjes dronken, meer hollandse/oranje lekkernijen aten en iedereen had zijn best gedaan wat oranje’s aan te trekken. Vervolgens gi