Níne zet je aan het denken en spoort je aan om te doen

Menige vrouw zal het zich wel eens afgevraagd hebben: waarom worden we toch steeds ongesteld? Uiteraard ken ik de biologische verklaring, maar erg bevredigend is die niet. Ongesteld zijn blijft onprettig, iets wat je het liefst over zou slaan. Dit is tegenwoordig mogelijk; door het nemen van een spiraaltje of het doorslikken van de pil. Ik zelf stel het zo lang mogelijk uit. Ik manipuleer mijn cyclus door de pil. De buikpijn, hoofdpijn, ellendigheid, gevoeligheid, het gedoe en ongemak is iets wat ik liever niet te vaak ervaar. Het is toch niet te begrijpen dat bijna alle vrouwen dat maandelijks ondergaan? Niet alleen voor de vrouwen is het vervelend, ik kan me voorstellen dat de mannen in de omgeving dit ook niet de prettigste periode vinden. Maar ze moeten er vooral geen grappen over maken, want dan kun je een ongestelde vrouw goed raken. Wees dus vooral een beetje mild voor de vrouwen om je heen, ook wanneer ze opeens emotioneel worden. Vrouwen zijn soms moeilijk te begrijpen, ook v

Wachten. Verschrikkelijk en niet zo erg tegelijkertijd. Bij mij verschilt het een beetje. Ik probeer me niet te ergeren en gewoon rustig om me heen te kijken of wat nuttigs te doen. Vervelend is het als je niet verwacht had dat het lang zou duren, je de wachtplek niet prettig vindt, je op tijd wilt komen en niks nuttigs te doen hebt. Dan denk je al snel; duurt lang! Het scheelt al als je met iemand kunt kletsen of  gezellig kunt doen met je telefoon. Toch kost het soms veel moeite de irritatie te onderdrukken. Een mooie manier van afkicken zou zijn om naar Spanje of naar Marokko te gaan, daar komen mensen standaard een uur te laat. Je moet maar zo denken, het kan altijd erger. Gelukkig is ‘bier halen’ de positieve benadering van ‘twee woorden negen letters’. 

Af en toe als ik een kwaal heb of als iets niet goed functioneert, raadpleeg ik google. Ik kijk dan op zo’n oma-weet-raad-site. Over alles is wel iets te vinden. Last van kiespijn? Mix olie met peper en zout en wrijf het erop (ook tegen slechte adem), of druk een kruidnagel tegen de kies. Last van roos? Wrijf je haar in met olijfolie en bind een warme handdoek om je hoofd. Witte puntjes op je nagel? Smeer er wat olie overheen en laat het intrekken. Tandpasta smeren op een muggenbult vermindert de jeuk, een bakje azijn neerzetten jaagt fruitvliegjes weg. Zet een bakje met azijn neer. Stinkende of vieze wasmachine? Doe een handje soda in het wasmiddel bakje en draai een lege wasmachine op 90 graden (tevens tegen ontkalking). Vooral de werking van soda verbaasde me. Het is een wondermiddel dat tevens goedkoop is. Je kunt het bijna overal voor gebruiken. Voor het boenen van oppervlakken, koelkast, oven, ontstopping van een afgoot, ontsmetting van wondjes, vlekken in kleding en vast no

Om tien uur waren we weer terug in Venetië. Zonder een boekje of plannen hebben we Venetië verkend. Tot in de avond hebben we ons hier begeven. We liepen door smalle straatjes, over drukke pleinen en idyllische bruggetjes. Hoewel je aan het begin het gevoel hebt in een labyrint te zitten, leer je al snel wegen kennen. Om wel zoveel mogelijk te zien keken we af en toe op de kaart. Af en toe waren we op een verlaten plekje, wat prettig was. Dan konden we even uitrusten, zittend met wat lekker eten. Het is fijn om rustig een stad te leren kennen, dit wil zeggen de tijd nemen en de drukte om je heen proberen te negeren. Juist de momenten waarop je 'niets' doet zijn prettig, om te luisteren naar de geluiden en de sfeer te proeven. De openbare toiletten kosten 1,50 p.p., wat we belachelijk vonden. We besloten dus bij restaurantjes onze charmes in de strijd te gooien en lief te vragen of we de wc mochten gebruiken (en stiekem ook ons flesje vullen). De eerste keer werden we afgeweze

Om 19:00 waren we in Venice! We wilden een uurtje door de stad lopen en vervolgens naar de camping waar we zouden overnachten. We hadden een paar dagen tevoren deze overnachting geboekt. Het plan was eigenlijk om te gaan couchsurfen, maar dit bleek niet te lukken. De hostels waren erg duur, maar we moesten wat boeken. We kwamen op internet de mogelijkheid tegen om een stacaravan te huren. Dit zou op een camping zijn die op een afstand van 30 minuten met de bus van Venetië lag. Dit besloten we te doen. We hadden echter geen idee tot hoe laat we konden inchecken. Daarom wilden we er niet te laat aankomen. In Venetië kwamen we meteen in het meest toeristische deel terecht. We werden overweldigd door de hoeveelheid mensen en kraampjes met maskers, tassen en sleutelhangers. Het leek ons beter om zijweggetjes te nemen. Deze bleken echter allemaal dood te lopen. Dit deed ons besluiten maar naar de bus te gaan en de volgende dag Venetië maar eens goed te bekijken. We waren nog best gespann

Na het bezoek aan Ljubljana wilden we naar Triëst gaan. Het plan was om met de trein te gaan. Dit bleek echter zeer kostbaar en tevens zeer tijdrovend. Daarom besloten we te gaan liften. We namen de bus naar een plek net voor de snelweg. Na een uur werden we opgepikt. De rit was prima. We hadden alleen een korte nacht gehad waardoor we wel moe waren. Op het tankstation voor Triëst werden we afgezet. Daar bleek echter enkel verkeer te stoppen dat richting Venetië ging. Hoewel Venetië onze eindbestemming was, wilden we eerst naar Triëst. Na een half uur besloten we bij het tankstation te vragen hoe we in Triëst konden komen. Ze vertelden ons dat we over een smalle weg achter het tankstation moesten lopen, dit is een alternatieve rustige weg. Deze moesten we volgen tot over de grens. Vanaf daar zou er een bus naar Triëst gaan. We besloten te gaan lopen. Het was zoeken hoe we moesten lopen. Uiteindelijk zagen we de douane vanachter het hek waar we liepen. Het was best avontuurlijk. We wil

Ljubljana is een klein idyllisch en gezellig stadje. De bouwstijl is Oostenrijks, de bruggetjes geven een impressie van Venetië. Het is niet erg toeristisch, er is dan ook niet veel te doen. Het is fijn om door de straten te slenteren, zowel  ’s ochtends als ’s avonds. Er zijn straatmuzikanten, studenten en geen mensen die je lastig vallen. De winkels zijn niet echt goedkoop, zoals je wellicht zou verwachten. Er is een honing winkeltje in de stad, het is leuk om daar eens binnen een kijkje te nemen. Je mag dan verschillende soorten honing proeven met diverse smaken. Het is wel een beetje dure honing, maar wel het enige souvenir die leuk is om mee naar huis te nemen. Uiteten is wel goed betaalbaar. We hebben bij restaurant Violine gegeten. Hier werken geestelijk gehandicapten. Je kunt er voor 5,- eten, het is prima kwaliteit. Het is zo goedkoop omdat ze gesubsidieerd worden. Er zijn regelmatig gratis stadsrondleidingen. Wij hebben een betaalde gedaan. Deze was erg leuk en interessa

De volgende rit ging naar München. Een man met een busje vol spullen reed naar Bosnië. Naar zijn moeder die bij een weeshuis werkt. Hij bracht ons helemaal naar het adres in München waar we moesten zijn. Hij was erg aardig. Hij reed 18uur aan een stuk door met een paar korte pauzes. Hij zei niet veel slaap nodig te hebben en met twee kannen koffie en sigaretten redde hij het prima. Om 19uur waren we in München! Dus na 12uur onderweg hadden we ons eerste doel bereikt. We konden nu eindelijk uitrusten. Via couchsurfing hadden we een overnachting geregeld bij twee jongens. Ze hadden een ruim appartement en waren erg gastvrij. Ze hadden schone lakens en handdoeken voor ons. Het was erg gezellig en we hebben leuk gekletst. We hebben samen een brood maaltijd met onder andere onze knakworstjes gegeten. Daarna wat spellen gespeeld. Om 12uur was het tijd om te gaan slapen, want we waren op. De bank lag helaas niet zo fijn, ik voelde het de volgende dag in mijn schouders en nek. De volgend

Veel mensen waren wel bereid ons mee te nemen maar hadden de auto al vol of gingen te andere richting op. Een man bracht ons tot Düsseldorf, we hebben niet heel bijzonder met hem gekletst. Steeds vroegen de mensen die ons meenamen wat we studeerden, simple talk, maar wel prima. Een man met snor bracht ons vervolgens naar Keulen. Hij was een beetje vaag, we vroegen of hij naar Keulen ging en hij zei nee. Dus we snapten niet of dat nou een grapje was. Uiteindelijk bleek dat hij niet naar Keulen hoefde maar ons wel erheen wilde brengen. Heel aardig dus! Hij had een grote snor en was een beetje raar. Maar hij benadrukte dat we voorzichtig moeten zijn omdat er nare mensen op de weg zijn. Grappig is dus dat degenen die we niet compleet vertrouwen benadrukken dat we uit moeten kijken. Het was heerlijk zonnig die dag. Af en toe gingen we even in de zon zitten voor we verder zochten naar een lift. Zo zaten we een tijd voor een wegrestaurant. Daar was een vrouw die bijna geen plek had, maar

Een tijd geleden was ik al met Emma naar Enschede gelift. We waren toen sneller dan het OV! Het is steeds weer een leuke ervaring het liften. Het is interessant om te zien wie jou meeneemt. Je leert totaal andere mensen kennen dan normaal. Het is altijd ook wel spannend, en geduld is een schone zaak. Geluk speelt ook zeker een rol, soms gaat het snel en krijg je lange afstand liften. Het kan echter ook zijn dat je niet weg komt en je hopeloos gaat voelen. Je moet de frustratie en moeheid onderdrukken, en blijven lachen. Zaterdag was het tijd voor de grote reis: Ljubljana! Ik heb nog nooit zo'n verre eindbestemming voor liften gehad. Ook was het de eerste keer in het buitenland liften met een meisje. En de eerste keer door een land waar je de taal niet spreekt (Slovenië). De reis begon al veel te vroeg: op zaterdag ochtend is er nog niet zoveel verkeer, in ieder geval geen auto's met plek voor twee. Pas tegen half tien bracht een aardige vrouw ons naar het eerste tankstation op