Níne zet je aan het denken en spoort je aan om te doen

Het regent Ik hoor het kletteren op straat Er ontstaan grote plassen Ik zie alleen maar water Als een douche die aanstaat En de stop in de goot Er ontstaat een zwembad Ik begin spontaan op te ruimen Van regen krijg ik zin in opruimen Net zo lang tot de regen stopt Ik vind het heel ontspannend Heerlijk knus Regen is zo erg nog niet En opruimen evenmin

We hadden twee liften van Riga tot een volgend dorp. Beide chauffeurs zetten ons af op een ongelukkig punt. Op het tweede punt zaten we drie uur vast. Ik was erg moe en had geen vertrouwen meer. Er stopten maar een paar auto's van de goede richting. Negentig procent daarvan sprak geen Engels of Duits en wilde niet praten of moeite doen om te begrijpen wat ik vroeg.  Uiteindelijk was er een vrachtwagenchauffeur die geen Engels of Duits sprak, maar middels gebaren snapte wat we bedoelden. Hij nam ons mee naar Warschau.  Opvallend is dat mensen hier niet lachen. Als je wat vraagt kun je niet van hun gezicht lezen wat ze denken. Al vaker hebben mensen ons geholpen terwijl ze nors bleven kijken. Alsof ze het met tegenzin doen. We probeerden een beetje te praten, maar hij verstond niks. Dus hebben we in stilte gezeten. Wel lekker rustig. Rond half zes werden we afgezet op honderd kilometer afstand van Warschau. Daar hebben we gegeten, want vanaf dat we waren ingestapt zijn we de a

Helsinki Die avond hebben we nog lang gekletst met onze host. Hij had twee vrienden op bezoek, met wie hij gingen eten. Aardige mensen. Later aten onze stroopwafels en dronken we thee. Het werd laat maar het was gezellig en dat is ook belangrijk. Het is opvallend dat best veel mensen het gek vinden dat ik met een vriend op vakantie ga. Alsof je met een jongen niet gewoon bevriend kunt zijn. En wat mijn vriend daarvan vind, wordt die niet jaloers? Maar hij heeft geen reden om jaloers te zijn. Als ik met een vriend op vakantie ga is dat hetzelfde als met een vriendin.  Onze host stond net als de dag ervoor rond zeven op en verdween. Blijkbaar ging hij naar zijn werk. Het is best gek als je host weg is en je weet niet waarheen of wanneer hij terug is.  We deden die ochtend rustig aan. Uiteindelijk gingen we naar de stad.  We liepen een beetje en pauzeerden in parken. Ruim op tijd vertrokken we naar de boot. De avond ervoor hadden we een boot geboekt bij onze host. Het was niet mogel

Kopenhagen dag 2 In de ochtend ontbeten we met het meisje en haar vriend. We aten muesli met yoghurt. Maar toen ik een pak yoghurt openmaakte dat erg bol stond, hoorde je het ontsnappen van lucht. Hij was een dag over datum. Het leek onbeleefd om de dop er op te doen. Dus schonk ik wat in, maar ik vind het zo vies dat ik het vertelde en een nieuw bakje kreeg. Nog beschamender.  De ochtend van dag vier vertrokken we naar Lund. We zouden in eerste instantie naar Malmö en Lund gaan. Maar we besloten Malmö toch over te slaan. Lund zou leuker zijn. Bij het vliegveld kregen we na een half uur een lift. De man, fanatieke bridger met Nederlandse vrienden, zou ons voor Lund afzetten. Maar onderweg besloot hij ons naar de stad te brengen. Lund is een fijn studentenstadje, maar omdat het vakantie is, zijn er weinig studenten te bekennen. Een schone stad, alles op loopafstand. We hadden een rustige dag, wat fijn was. Die nacht sliep ik op de bank, echt fijn slaapt dat nie

Weer ben ik op pad gegaan, om nieuwe mensen te leren kennen, nieuwe dingen te zien en gastvrijheid te testen. Vaak genoeg hoor ik dat we nu in een andere wereld leven, dat mensen vroeger minder gevaarlijk waren en meer gastvrij. Dat we uit moeten kijken, vooral voor mannen. Maar dat ervaar ik helemaal niet zo. We zijn steeds door aardige mensen meegenomen en weggebracht. Mensen die ons helpen zonder er zelf profijt van te hebben. Mensen kunnen heel goed en liefdadig zijn.  Tijdens het liften kom je vaak in dubio. Vooraf al dat je zoveel mogelijk mee wilt nemen, voor comfort. Maar anderzijds moet je het wel allemaal sjouwen. En wil je dus zo min mogelijk mee. Bij wie stap je in, zijn kleine stukjes de moeite? Ben je bereid om om te rijden, want als je een lift hebt is het sneller dan geen lift.  En als ze roken, dan slik je je afkeer in. Liever heb je dat ze niet roken, maar je bent te gast, dus zeg je er niks van. Taalbarrières kunnen het ook lastig maken om gezellig en sociaal een

Spannend! Ik ga weer op liftavontuur. Dit keer naar onze Noorderburen, de liftafstanden zijn dit keer af en toe groter, dus het wordt een grotere uitdaging. Daarom zijn we bepakt met een tent en een voedselvoorraad voor noodgevallen. We gaan in elke stad bij mensen thuis slapen, zo hopen we meer van de culturen te zien. De verschillen tussen landen en de levenswijze van mensen. Scandinavië lijkt mij erg mooi, ik ben er nooit geweest, dus alleen dat trekt al mijn nieuwsgierigheid. Ik ben benieuwd naar dit avontuur!

Bij veel dingen heb ik dubbele gevoelens. Aan de ene kant ben ik blij dat er een tafeltennistafel voor het huis komt. Aan de andere kant vind ik het vervelend als ik vanaf zever uur 's ochtends wakker gehouden wordt, doordat ze aan het werk zijn. Maar waardeer ik ook hun goede werk. Zo is het eenvoudig om te mopperen over wegwerkzaamheden en spoorwerkzaamheden, waardoor alles slomer gaat en ik moet wachten, terwijl ik ook blij bent dat de kwaliteit verbetert. De eerste reactie is irritatie, je stoort je, maar je moet het nuanceren. Dat is soms erg lastig, irritatie kan snel komen. Maar de uitdaging is, is om te stoppen met mopperen. En de situatie van de andere kant te bekijken.

Ik wacht En verwacht Ik sidder van spanning Ik voel me koortsig  Eerst heb ik het warm, dan koud Er gaat van alles door mijn hoofd Ik lijk geen rust te vinden Straks is het over Dan is het allemaal voorbij Maar nu ben ik nog onzeker

als je 's middags slaapt en dan wakker wordt word je wakker in een waas is het moeilijk om los te raken van je dromen en volledig in deze wereld te komen half ben je nog daar alles voelt raar je zweeft boven alles denken gaat anders het is echt moeilijk om terug te komen meestal blijf ik rondzweven en ga dan weer slapen terug naar dromenland waar dingen niet vaag lijken

Als ik naar buiten  Ga met blote voeten En niet bang zou zijn voor glas Dan loop ik trots Naar jou toe Heb jij het door Of ben je mooi in je nieuwe jas Het is een dunne Want het is warm En ik hoef geen paraplu Want ik heb een capuchon Maar mijn tenen worden nat Het water glibbert tussen ze door Maar ik blijf lopen Dan ga ik straks in bad En laat ik mijn voeten glimmen De slakken dragen ook geen schoenen als het regent Zij glibberen graag door de regen En de padden ook En dan ga ik straks lezen Met een kop thee En dromen Want dan ben ik moe

tik tik tik met mijn wijsvingers op de typemachine nu snap ik waarom ouderen met twee vingers typen want anders loopt ie vast, dan hopen de toetsen op ik verwonder mij over het mechanisme ik vogel het uit hoe hard moet je duwen hoe doe je enter hoe doe je een hoofdletter en dan die vervelende typefouten maar dat heeft ook weer zijn charmes

Eigen feestjes zijn leuk Dat iedereen er speciaal voor jou is Dat voelt heel bijzonder Toch ga ik liever naar feestjes van anderen Op je eigen feestje ben je constant met van alles bezig Wie komen er Is het wel leuk genoeg Heeft ieder genoeg eten en drinken Heeft ieder het naar zijn zin Heb ik het naar mijn zin Soms is het moeilijk alles los te laten En om te genieten Ook achteraf  Om niet kritisch te kijken  Maar het leuke ervan zien Toch heb ik een leuke verjaardag gehad