Níne zet je aan het denken en spoort je aan om te doen

Taal is erg handig. Zonder taal zou communicatie lastig zijn. Er zouden meer onduidelijkheden en onenigheden zijn. Toch zitten er ook onduidelijkheden in taal verscholen. Namelijk wanneer je iemand niet verstaat. Ik merk de laatste tijd vaak dat als iemand onverwacht een Engels woord gebruikt, dat ik diegene niet begrijp. Als je niet ingesteld bent op een Engels woord, dan zoek je naar de betekenis van de klank in het Nederlands. Hoe dat woord klinkt komt echter niet voor in je eigen Nederlandse woordenboek, en je raakt in te war. Je vraagt de ander om het woord te spellen, nadat diegene het woord drie keer herhaalt heeft. Deze persoon kijkt je niet begrijpend aan, 'zo ingewikkeld is het toch niet?'. Op dat punt kom je erachter dat het om een Engels woord gaat 'Ohhh'. Ligt het aan andermans uitspraak? Of aan je eigen beperktheid van denken, het denken binnen een bepaald kader?

Ik hoor wel vaker mensen zeggen dat het typisch Nederlands is om over het weer te praten. Het eerste onderwerp is ook meestal het weer. Vooral als je een inhoudsloos praatje maakt. 'Goh lekker weer héh' ofwel 'Bah, wat een weer vandaag'. Allereerst vraag ik mij af of werkelijk enkel Nederlanders dit doen. In andere landen is het weer ook opmerkelijk, de moeite om er wat over te zeggen. Wij hebben het er in het buitenland in ieder geval ook over. Weer heeft ook een grote invloed op hoe je je voelt. Van zon worden mensen actief en vrolijk en van kou vaak passief en wat norser. Weer is trouwens ook heel leuk om naar te kijken. Regelmatig zie je wel een mooie lucht of een foto van wolken, zon, gekleurde ofwel een donkere lucht en regenbogen. Dus ook al besluit je niet over het weer te praten, ernaar kijken is ook zeer vermakelijk. Zomeravond bij de Veluwe Zomeravond in Stockholm

Soms denk ik dat wij ons te weinig zorgen maken, we zijn erg nonchalant.  We sms'en tijdens het fietsen, bellen tijdens het autorijden, roken, eten ongezond, drinken uit andermans glas, hebben onveilige seks, fietsen zonder licht etc. Alles omdat we de mogelijke consequenties ervan niet inzien. Ze lijken onrealistisch ver weg en we kiezen voor het huidige gemak. En straks is het wellicht toch te laat. Maar zorgen maken lijkt me ook niet goed. Dat kost meer energie en ongemak dan nodig. Bewustzijn is denk ik voldoende. Iets beter nadenken over je gedrag en de mogelijke gevolgen. Hoe vaak heb je niet verhalen van mensen gehoord die wat is overkomen door de bovengenoemde handelingen? 

Dit is alweer mijn vijfhonderdste blog, in twee-en-een-half jaar tijd. Daaraan zie je dat het niet menselijk is om 365 blogs per jaar te schrijven. Bijvoorbeeld wanneer ik op vakantie ben, wat best vaak voorkomt, plaats ik niet elke dag een blog. Soms heb ik op een dag niet zoveel te vertellen en soms heb ik gewoon even geen zin. Maar toch ook vaak wel, anders was ik niet aan de vijfhonderd gekomen. Vandaag wilde ik vertellen dat het mij opvalt dat het zo ontzettend druk is op de universiteit. Alle studieplekken zijn bezet, het is een chaos op het fietspad en ook de stalling zit bom vol. Overal zijn studenten. Dit kan ik mij niet herinneren van vorig jaar. Blijkbaar komt iedereen in de begin periode nog naar college. Dat neemt af omdat mensen merken dat colleges niet verplicht zijn, niet interessant zijn of wellicht omdat ze stoppen met studeren. Hoe dan ook is het druk en vol, overal.

Ik liep door het bos  En zag de met bladeren bedekte grond Ik fietste door het donker  Terwijl het nog zo laat niet was Ik zag kerstlampjes in iemands tuin  En het was al best koud Er zat dikke spin op mijn kamer Die groot en harig was Ik heb thee gedronken  En stamppot gegeten De herfst is in aantocht  En de truien mogen weer aan We moeten weer in het donker slapen gaan  En straks ook in het donker opstaan

Studeren is nooit enkel studeren het is ook om je heen kijken wegdromen afdwalen zien                                      

Kleine dingen kunnen gelukkig maken grote dingen ook Ik heb nu ook op mijn kamer lichtgevende sterren op het plafond net als ik vroeger had vertrouwd lichten ze op als ik in bed lig Bewegen in de buitenlucht het begeven in de zon Binnen zijn tijdens de regen Mijn lief, elk moment als ik hem zie Gelukkig als ik denk aan alle fijne momenten in het leven

Zoveel vragen zoveel beslissingen alsof mijn leven lastig is waar ik niks van merk wanneer ik in het park zit wanneer ik ontspan een maaltijd deel of een boek lees maar als ik dingen moet beslissen waar ik nog geen grip op heb dingen die ver weg lijken antwoorden die niet in mijn bereik liggen wordt mijn leven zo lastig hoe zorg je toch dat je nu al keuzes maakt knopen doorhakt en tot inzichten komt ik moet het nog ontdekken

Ik kijk naar de bomen in het gras naar de vogels op het gras naar de stenen die alles omringen maar de vogels met hun vrijheid vliegen weg terwijl het gras daar blijft terwijl de wolken overdrijven de tijdelijkheid en veranderlijkheid Steeds weer als ik naar buiten kijk Andere kleuren, ander leven andere mensen die zich buiten begeven Mijn dromen veranderen Mijn dromen die ik droom zijn nooit hetzelfde als de dingen waar ik verlangend over dagdroom mijn dromen zijn vreemd en niet verlangenswaardig het zijn fronsdromen Ik houd niet van fronzen van zorgen en onbegrijpelijkheid Ik wil niet alles weten horen en verteld worden Onwetendheid is de beste optie zonder zorgen

Je ziet jezelf overal. Ik zie mijzelf overal. Waar ik ook kijk er is altijd wel een vlak dat mij weerspiegelt. Een oppervlak dat mijn weerspiegeling weergeeft. Ik weet dat ik het ben, omdat ik steeds hetzelfde zie. Ik vind de stukjes mij in weerspiegelde oppervlakken mooi, elk heeft zijn eigen karakter.

Zwart wit is niet zwart wit. Het is niet zwart of wit. Het is niet zo donker en kleurloos. Het is niet het een of het ander, zo eenzijdig en uitzichtloos. Hoewel iets zwart wit lijkt op het eerste gezicht, is er altijd kleur. Er is altijd wel een lichtje dat brandt.

Nederland. Zo'n typisch beeld. Rustgevend, ietwat saai. Mooi, maar oubollig op een foto. Gewoon, gewenning. Tenzij je terugkomt van vakantie. Wanneer je terugverlangt. Buiten, natuurlijk, rust. Ook fijn in plaats van studeren.

Soms is het zo'n dag Als je opstaat weet je het al Zo'n dag waarop niks werkt waarop niks gaat waarop je niks wilt en kunt Een dag waarop al het belangrijke onbelangrijk lijkt Al het nuttige nutteloos Waarop je geen zin hebt om na te denken Omdat alles vreemd is Een waarop je opstaat en hoopt dat hij snel voorbij zal zijn Een dag waarop je weinig kunt genieten waarop je weinig kleur ziet Een dag waarvan je denkt vandaag even niet

Ik wil reizen, heel ver weg. Ik wil dromen, over reizen heel ver weg. Ik wil thuis zijn en dromen over reizen heel ver weg.

waarom vullen wij onze dagen met leuke dingen? bereiken we daar iets mee? het is vermakelijk op het moment maar wat heb je er de volgende dag aan? is werken zinniger? omdat je er geld mee verdient resultaat ziet, nieuwe dingen leert  we leren ons hele leven we doen ons best om uit te blinken reputatie op te bouwen cv te bouwen om vervolgens dood te gaan met al ons geld, onze ervaringen en onze kunde kinderen moeten hetzelfde pad weer begaan van leren en presteren eindeloos lang door waarvoor? om alles in stand te houden altijd bezig omdat de aarde draait en wij blijven staan omdat iedereen het doet omdat we leven overleven omdat we creëren omdat we leren dat we moeten leren omdat kinderen krijgen de essentie van het leven is omdat dat zin geeft omdat we willen leven zoals iedereen omdat we een eigen huis willen eigen kinderen en een eigen begrafenis een eigen wereld waarin je alles zelf moet doen zelf opbouwen en onder

Bzz. (Of zoiets). Ik word wakker van het indringende geluid van een mug bij mijn oor. Ik ben al drie ochtenden wakker geworden met nieuwe muggenbulten, dat wil ik niet nog een ochtend. Ik klik het lampje aan en speur over de muren. Ah, ik zie een zwart streepje. Ik loop ernaar toe 'pets', ik sla mijn hand tegen de muur. Er zit bloed op mijn hand, vers bloed, mijn bloed. Het bloed dat de mug van mij gestolen had. Overwinning. Nu kan ik weer rustig gaan slapen. Ik lig nog maar net of ik hoor weer het indringende geluid. Laat ook maar, van muggen kun je toch niet winnen.

De blauwe lucht en zonnestralen Die het tentdoek verlichten Het blauw doen verhelderen Heerlijk knus Ruim genoeg Een klein huisje in het bos Buiten terwijl je je binnen voelt Luisterend naar alle geluiden Kijkend naar het tentdoek

Ik heb bloemen geplukt. Wilde bloemen. Die nu lief staan in de roze keuken.

De eerste lesweek is begonnen. Ik realiseer me weer hoeveel leeswerk het is. Hoe langzaam ik lees en hoe snel ik afgeleid ben. Ik moet duidelijk weer in het studieritme komen. Dit wordt echter wel lastig gemaakt door het studentenleven. Mijn vrienden zijn weer in Utrecht en de leuke activiteiten zijn weer begonnen. Vandaag ging ik naar een festival om het vakantiegevoel nog even vast te houden. Het was erg tof. Overdag waren er allerlei creatieve acts; een bioscoop voor twee in een auto, een touw parcour tussen bomen op .. meter hoogte boven dansende mensen, een douchecabine disco (zonder douche gelukkig), 'buurvrouw en buurvrouw' een leuke minitheatervoorstelling in een camper, barefoot slacklining en hoepelen. Ook waren er diverse leuk aangeklede chillplekken zoals allemaal banken omringd door tafels vol boeken, een plek met allemaal hele zachte zitzakken, een plek met allemaal kussens onder een grote klamboe en chill plekken bij een haardvuur. Het was is de bossen, wat ook

Als ik niet schrijf over mijn dagen Bestaan mijn dagen dan niet? Omdat ze niet zijn vastgelegd Worden ze niet herinnerd Worden alle momenten vergeten Ook al waren ze zo fijn Ook al voelden ze bijzonder Dan komen ze in de brei van alle vergeten dagen Maar heeft het waarde om ze wel op te schrijven? Lees ik ze dan genietend terug? Of laat ik ze dan alsnog verslonzen? Wat moet je doen met een dag?

Bij het studentenleven hoort veel rust. Een lange zomervakantie en weinig verplichtingen. De vakantie is nu voorbij. Dat is altijd wennen. Twee maanden heb ik niks hoeven doen. Nu wordt het weer tijd om te focussen, om te beginnen met studeren en lezen. Dat lijkt altijd heel eng. Er worden weer dingen van je verwacht. Maar als je eenmaal begonnen bent is het ook wel fijn. Je hebt weer wat meer structuur en je doet weer dingen die nut hebben. De drukte valt ook best mee, je blijft veel vrije tijd hebben. Vandaag was ik even op de universiteit, ik had geen les maar ik wilde even op de computer werken. Ik voelde me weer thuis. Er was veel gezelligheid. Ik heb toch wel zin om weer te studeren, het valt allemaal ook erg mee.