Zo gezegd, zo gedaan

Ik verveel me de pleuris, Ik zit in de penarie,
Gezegdes en spreekwoorden; ik verwacht dat vele binnen korte tijd zullen verdwijnen. Uit de omloop gaan of in ieder geval hun betekenis verliezen. Steeds minder mensen zullen ze snappen. Misschien ontstaan er wel nieuwe; met modernere woorden zodat de jeugd ze kan snappen.
Mijn opa en oma kennen ze nog en zijn ermee groot gebracht. Mijn ouders kregen ze mee en ik heb ze ook nog geleerd. Al verwacht ik dat elke generatie ze steeds minder kan begrijpen. Zo'n zinnetje draagt namelijk veel met zich mee. Een hele lading aan opvattingen, normen, waarden, gedrag, omgang van het leven, de situatie van toen. Misschien tikt de toekomstige klok niet meer, als de klok überhaupt blijft bestaan. En wie heeft er nog last van muizen? Wie heeft er nog een pot voor het eten? En welk kind zou schapen over de dam zien gaan? Die kennen ze immers enkel nog van fokbedrijven. En melk, die komt toch van de winkel?

Reacties

Populaire posts van deze blog

Waarom ik Amerikanen niet begrijp en ik niet in Amerika zou kunnen wonen

Alledaagse dingen; Angst