Gele schoonmaakhandschoenen

November:
De gele schoonmaakhandschoenen hangen met blauwe wasknijpers aan de waslijn. Ze steken fel af aan de grijze lucht. Ze verwarmen het uitzicht met hun vreemde gedaante. Ik heb geen idee hoe lang ze daar al hangen. Droger zullen ze in ieder geval niet worden met dit weer.

Tegen de muur hangt een slinger die ooit vrolijk iemand hartelijk feliciteerde. Inmiddels echter in de vergetelheid is geraakt; in het hoekje geschoven en zachtjes huilt zij in de wind. De kleur is eruit, de letters in elkaar gekruld.

Is dat het lot van de handschoenen?




December:
De gele schoonmaakhandschoenen kleuren mooi bij de blauwe lucht. Het lijkt wel lente. De vogels fluiten achtergrondmuziek voor dit zonnige tafereel. Rustig deinen ze mee met de wind, haast trots als een kind met nieuwe schoenen.

Hoewel de handschoenen al een maand aan de waslijn hangen, zijn ze nog niks veranderd. Ze hangen daar wel goed. En geef ze ongelijk, op een dag als deze.





Maart:
Drie maanden later was ik het zat. De lente was ingeluid, ik hing mijn was te drogen aan de lijn en begon me te storen aan die schoonmaakhandschoenen. De randjes begonnen los te laten, zelfs het geel leek niet meer zo fel. Wat ik er dan wel mee moest, wist ik niet. Ik legde ze dus maar gewoon op de bank, naast de waslijn.

Hiermee heb ik het lot fataal beïnvloed, vanaf nu zullen de handschoenen steeds opzij worden geschoven, op de grond belanden, tot eindelijk iemand ze uit de tuin vist en weggooit. Is het mijn schuld of was dat sowieso hun lot?

Inmiddels hangen er knijpers met cactussen aan de lijn, je weet wel, van die dingen die mensen onderaan een tafelkleed hangen. Hun lot zal niet tragisch zijn, zij dienen enkel tot versiering van de waslijn. Of was dat eigenlijk ook de functie van de handschoenen? En heb ik ze gedegradeerd tot afval, door ze van hun positie te schoppen?

Met gemixte gevoelens kijk ik naar de verkleurde slinger in de hoek van de waslijn. Misschien is dat treurige beeld nog zo erg nog niet. Ik zal de handschoenen er later vandaag toch weer bij hangen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Je bent wat je eet

Waarom ik Amerikanen niet begrijp en ik niet in Amerika zou kunnen wonen

lief de lach