Meditatief tekenen

Meditatief tekenen

Poeh, wat was ik weer toe aan vakantie. Ik merk het doordat ik me moe voel. Ik heb geen zin om aan mijn studie te denken of een wetenschappelijk boek open te slaan. En dat heb ik niet vaak.
Ik wil mijn tijd altijd nuttig besteden, in vakanties lees ik dan ook vaak verder vooruit, ga samenvatten etc. Maar nu, heb ik daar totaal geen zin in, mijn hoofd staat er niet naar.
Wat doe ik dan wel met mijn tijd?
Ik kies er voor deze vakantie niet nuttig bezig te gaan. Mijn tijd op te vullen. Opvullen met rust.
Gezien wij niks met kerst doen, heb ik besloten een paar dagen langs Oma te gaan. Waar ik dan wat lees in een makkelijk Nederlandstalig boek, foto's bekijk, boodschapjes doe, lekker eet, films kijk en met Oma zit te kletsen. De dag gaat rustig voorbij. En dat is wel lekker, al merk ik wel, dat wanneer je veel doet op een dag en je actief bezig bent. Je wat bereikt. Wat een voldaan gevoel geeft.
Echt nutteloos zijn op een dag houd ik niet vol. Dan voel ik me zinloos en ga me juist moe voelen.
Het is dus zoeken naar een balans. Zinvolle ontspannende invulling.
Zoals ik van mijn moeder heb meegekregen, is het fijn om creatief bezig te zijn. Niet gericht op het eindresultaat, dat komt wel en sowieso hoeft het niet 'mooi' te worden. Mooi is dan ook maar een relatief begrip, en daar draait het niet om. Het doen, de bezigheid is fijn, creativiteit zelf werpt zijn vruchten af. Bovendien wanneer je loslaat dat iets mooi moet worden, heeft het meer kans op slagen en is het fijner en werkelijk ontspannend om te doen.
Wanneer ik studeer, zit ik in drukte. Al mijn tijd moet nuttig besteed en in mijn hoofd is er dan geen ruimte voor creatieve ontspanning. Het lijkt dan te veel tijd en energie te kosten. Toch zou het wanneer ik het wel doe, juist fijn werken.
Maargoed, nu is het vakantie en aangezien ik een nuttige maar ontspannende invulling zoek, is tekenen ideaal.
De gelegenheid grijp ik aan om mij weer als kind uit te leven, op witte pagina's te vullen met kleur.
Elke dag een beetje, enkele uren. Niks aan je hoofd maar gewoon bezig gaan, zoals een kind vol concentratie met tekenen zoet kan zijn zónder te piekeren.
Ik ben begonnen aan iets waar ik normaal geen concentratie voor heb; een tekening die niet binnen een uur af is. Ik heb er voor gekozen een bladvullende tekening te maken, een tekening op een witte pagina en te vullen met kleur.
Terwijl ik het blad vulde, merkte ik dat dit zeer veel tijd zou kosten, maar ik deed het zonder hier verder zorgen om te maken. Het zou wel af komen. En wanneer ik geen zin meer had, borg ik de kleurpotloden weer op. Ik had geen angst dat hij niet af zou komen en ik verplichte mezelf er ook niet toe om tegen mijn zin in door te gaan.
Zo ben ik drie dagen bezig geweest en vandaag heb het laatste stukje wit ingekleurd. Het voelde als meditatief tekenen, zoals een monnik een mandala maakt met zand. Het is niet kinderachtig. Het overstijgt dit juist, het gebruikt de wijsheid en onschuld van een kind. Net als dat je de waarde en diepgang van Winnie-de-Poeh kunt inzien [zie de vele boeken hierover].
Je maakt je hoofd leeg en aan het einde heb je een mooi eindresultaat waarin je je tijd terug ziet. Tevens kun je achteraf proberen je tekening te lezen. Wat zegt die tekening over jou?
Mijn tekening zat vol kleur en was levendig. Hoewel ik vroeger nooit zulke figuren tekende, had je tekening wel veel overeenkomsten. Ik ben dus bij mijzelf gebleven; vrolijk en energiek. Niet bang om te falen, niet bang om fouten te maken, niet bang om mijzelf te laten zien. En tot slot waardeer ik mijn creaties, ik zie de foutjes wel in maar maak mij hier niet druk om.
Er schuilt dus veel achter zo'n tekening. Zelfs als je er niet over filosofeert, kan het fijn zijn en je weer even kind voelen. Bezig zijn met iets wat onbelangrijk lijkt, iets wat je leuk vindt om te doen, om tot rust te komen en energie te krijgen.
Morgen ga ik weer iets nieuws verzinnen. Maar creatief en ontspannend wordt het sowieso.