Beter na twee weken, en musea

Na twee weken, deden mijn ribben niet meer zo’n pijn. En had ik het gevoel dat ik weer zo goed als beter was. Enkel liggen deed nog een beetje pijn. Het was wel wat saai om zo ziek te zijn, veel op mijn kamer, films kijken (niet heel bijzondere), niet sporten en niet uitgaan. Wel had ik veel mensen in mijn keuken gehad, wat ik erg fijn vind. Helaas heb ik in Utrecht niet zo’n grote keuken.

Vroeger begreep ik niet waarom toeristen naar Nederland kwamen, ik vond er niks aan. En bovendien gingen ze naar molens en grachten, die helemaal niet pasten in het beeld dat ik van Nederland had (aangezien ik niet uit het westen kom). Maar nu, nu ik zelf weg ben, zie ik het mooie van Nederland, en dan vooral de grachten, de fietsen, vlaktes en de kleinschaligheid. Ook de Nederlandse nuchterheid wordt mij nu pas duidelijk. Ik zeg veel, voornamelijk wat ik vind, en hou niet van veel poespas. Nederlanders zijn soberder, en maken duidelijk wat ze vinden, ze draaien er minder omheen.

De afgelopen tijd heb ik musea bezocht. Op een zondagochtend zag ik dat de zon scheen en besloot ik dat ik die moest zien, voor de regen weer zou komen. Op de fiets ging ik naar het MUMOK museum, waarvan de eerste verdieping interessant was (gevarieerd werk aan schilderijen, die leuk waren om na te tekenen) maar de rest tegen viel. Terwijl ze voor de rest veel reclame maakten. Ook ben ik naar het MAK museum geweest, dat voornamelijk meubels had , het was prima, maar eigenlijk ook wel een beetje saai om naar stoelen te kijken. Het leek een verzamelaarsmuseum. Ze hadden veel servies en objectjes. Het totaalbeeld was soms wel mooi. En ze hadden ook een paar werken van Klimt, die ik toch wel het mooist vond.

Ik heb nog wat verschillen rondom voeding gevonden:

Hier op straat zijn er veel noedelkramen en worstenstandjes. Hier wordt net als in Nederland ook kebab gegeten, al lijkt falafel populairder. Opvallend is is dat niemand hier friet op straat eet, het is dan ook nergens te koop. Enkel bij de McDonalds, of als bijlage bij een Schnitzel. Ze gebruiken Mohn en Kummel als smaakmakers in gebak en brood. Donkere chocola zie je amper in winkels, enkel van een duur merk, terwijl melkchocolade in diverse prijsklassen is. Ook opvallend is is dat je hier sigarettenautomaten hebt op straat. Waar mensen, met name op zondag, hun nicotine op peil kunnen houden.