Gespreksonderwerp

We zitten in een hip cafeetje, zo een met minimalistische tekeningen aan de muur, hangende planten en een bonte verzameling stoelen. Ik kijk om me heen want ik zie dat zij dat ook doet, haar aankijken zou dus een beetje gek zijn. Ik denk ondertussen diep na over iets leuks dat ik zou kunnen vertellen. Had ik niet iets grappigs beleeft vandaag op het werk, in de trein, op de fiets? Hmm, afgelopen week dan? Ik blader in mijn hoofd mijn digitale agenda door, wat me niet zo goed lukt. Oké, nieuwe poging, welke films heb ik gezien. Ah! Ik heb er één. "Ik zag dus laatst zo'n interessante film..." onderbreek ik de stilte. Ik heb haar aandacht, en zo rollen we op een volgend onderwerp. Maar tien minuten later is het weer stil. Geef ik op? Wat heb ik toch. En wat heeft zij? Als zij opseminst wat te vertellen had, dan viel het niet op dat ik geen inspiratie had voor een leuk gesprek. Dus stel ik voor een spel uit de kast te pakken, dan is het in ieder geval nog een beetje gezellig.