Routine en het vergeten

Een schets van een willekeurig punt uit mijn leven:
Ik vertrek van huis met de angst dat ik mijn sleutels vergeet, al heb ik het al drie keer gecheckt. Ik heb ze nu, maar wellicht straks niet meer. Haastig fiets ik naar het station, om vervolgens tien minuten op het perron te wachten, je weet maar nooit. Ik stap in de trein en twijfel enorm aan mezelf. Kan ik er ook nu op vertrouwen dat ik me uit routine heb ingecheckt? Moet ik voor de zekerheid een conducteur aanspreken? Nee toch? Bovendien wil ik mijn trein niet missen. Ik schrik want mijn mobiel zit niet op zijn vaste plek. Wanneer ik uit de trein stap realiseer ik me dat ik moet plassen. Daar had ik net alle tijd voor, nu duurt het echter nog even voor er weer een gelegenheid komt. Ik ga ergens heen met een reden, die ik me pas later realiseer. Ik vergeet. Een mens zal nooit volledig helder van geest zijn.