de overbodigheid van winkelen

Vandaag liep ik door de stad en kwam tot de conclusie dat winkels eigenlijk overbodig zijn. Of worden. Wat hebben mensen nog nodig? Als je niet weet wat je voor je verjaardag wilt, dan betekent dat toch dat je verzadigd bent. Als winkels zouden verdwijnen, kan iedereen nog makkelijk voort blijven leven. Make-up, sieraden, hakken, kleding; het is allemaal niet nodig. Als we stoppen met het produceren van alle overbodige spullen en ons zouden focussen op het hier en nu, het leven en voortbestaan. We zouden ruilen en lenen wat we nodig hebben, functioneert de samenleving dan ook niet beter? Wanneer het minder gaat draaien om consumeren, en meer om het delen. Natuurlijk kan je vragen stellen bij het afschaffen van alles wat overbodig is. Want wat is er nog nuttig? Toch denk ik dat als we de productie terug zouden dringen, we meer kunnen bereiken als wereld. We kunnen duurzamere hobby’s creëren, als dingen maken van afval en tuinieren. Uiteraard gaat er soms iets stuk, iets wat je nodig hebt, maar dat is soms. Daar hoeven niet miljoenen winkels voor te bestaan. Rechtstreeks van de fabrikant, of nog beter de vakman, kan dan helpen. Die het maakt op vraag, en niet de vraag voor wil zijn. We zullen niet terug in de tijd gaan, dat wordt gezien als achteruitgang. Maar we kunnen ons wel aanpassen, aan de middelen en de bronnen. We kunnen stilstaan en nadenken, meedoen aan de consuminder-beweging, schoonmaken met bak soda, wassen met natuurlijke producten. Het is niet zo ingewikkeld om uit routines te stappen en een verschil te maken.