Voedsel en mensen
Ze flyeren hier elke dag rondom de uni, voor feesten en voor kranten en tijdschriften. Soms delen ze samples uit.
Bij recepties (buffet) hebben ze hele kleine broodjes belegd met kaas of ham, en wat toevoeging als een stukje paprika, ei, augurk, mayonaise. Daarnaast sneetjes stokbrood die rijk en mooi belegd zijn met diverse groenten en ‘eierwaren’ (daarmee eiwitten en mayonaise meegerekend). Verder hebben ze lange dunne sneetjes stevig-duits brood met een eiersalade iets of een ander smeersel. Tot slot hebben ze nog wat andere broodjes en gebak. Gewoon water schenken ze niet, enkel prikwater, appelssap en sinaasappelsap.
Ik ben er achter gekomen dat in de Spritzer niet gewoon prikwater zit maar Sprite, wat de zoete en drinkbare smaak verklaart.
Ik mis het goede Nederlandse eten wel, gelukkig heb ik havermout meegenomen, want zelfs dat hebben ze hier niet (naast het hollandse gebak, ontbijtkoek, andijvie, echte (oude) kaas, beschuit, hagelslag, gestampte muisjes, suikerwafels, knakworstjes, dropjes, pudding, appelmoes en flevosap).
Ik raak al enigszinds gewend aan de lange fietstochten, en aan het idee dat ik ’s avonds weer terug moet.
Soms zijn de internationale gezelschappen gezellig, dan praat je met veel mensen en leert nieuwe mensen kennen. Maar bij feestjes valt het vaak tegen, naast dat de muziek meestal niet denderend is en altijd hetzelfde, zijn de mensen vaak bedronken en de jongens wanhopig (dat wil zeggen dat ze je constant aanspreken met allerlei geslijm en niet werkelijk op een gesprek uit zijn). Leuk aan internationale mensen vind ik dat ieder een ander accent heeft, uiterlijk en gewoonten. Het is heel interessant.
Bij recepties (buffet) hebben ze hele kleine broodjes belegd met kaas of ham, en wat toevoeging als een stukje paprika, ei, augurk, mayonaise. Daarnaast sneetjes stokbrood die rijk en mooi belegd zijn met diverse groenten en ‘eierwaren’ (daarmee eiwitten en mayonaise meegerekend). Verder hebben ze lange dunne sneetjes stevig-duits brood met een eiersalade iets of een ander smeersel. Tot slot hebben ze nog wat andere broodjes en gebak. Gewoon water schenken ze niet, enkel prikwater, appelssap en sinaasappelsap.
Ik ben er achter gekomen dat in de Spritzer niet gewoon prikwater zit maar Sprite, wat de zoete en drinkbare smaak verklaart.
Ik mis het goede Nederlandse eten wel, gelukkig heb ik havermout meegenomen, want zelfs dat hebben ze hier niet (naast het hollandse gebak, ontbijtkoek, andijvie, echte (oude) kaas, beschuit, hagelslag, gestampte muisjes, suikerwafels, knakworstjes, dropjes, pudding, appelmoes en flevosap).
Ik raak al enigszinds gewend aan de lange fietstochten, en aan het idee dat ik ’s avonds weer terug moet.
Soms zijn de internationale gezelschappen gezellig, dan praat je met veel mensen en leert nieuwe mensen kennen. Maar bij feestjes valt het vaak tegen, naast dat de muziek meestal niet denderend is en altijd hetzelfde, zijn de mensen vaak bedronken en de jongens wanhopig (dat wil zeggen dat ze je constant aanspreken met allerlei geslijm en niet werkelijk op een gesprek uit zijn). Leuk aan internationale mensen vind ik dat ieder een ander accent heeft, uiterlijk en gewoonten. Het is heel interessant.
Reacties
Een reactie posten