Weer een paar dagen voorbij

Ze hebben hier zoveel stoplichten, dat ik echt mijn best moet doen om niet steeds door rood te fietsen/lopen. De stoplichten zijn ook niet op elkaar afgestemd, waardoor je steeds weer moet stoppen. Voor rood en voor groen gebruiken ze het oranje licht om je te waarschuwen, dat is opzicht best fijn.
Wenen kent veel wind, koude wind. Wat de dagen een stuk koeler maken en het fietsen wat lastiger. Hoewel het de afgelopen dagen steeds warmer is geworden, is er net als in Nederland volgende week sneeuw voorspelt.
Naast alle groentjes en fruit dat ik hier eet, heb ik ook al een apfelstrüdel en een topfenstrüdel gehad. Helaas smaakten ze me niet zo, waarschijnlijk moet ik ze een keer eten bij een echt goed café of bij een goede bakker.
‘S avonds nadat ik in een café gezeten heb, fiets ik ook. Dat is best fijn en niet eng ofzo. Als je gewoon steeds goed oplet is er geen probleem. Het gaat een stuk sneller dan met het OV.
Gister was ik met een vriendin naar de Vrouwendag. Ik had geen idee wat het zou zijn, maar in het foldertje stond ‘creatieve workshops’ wat ik wel interessant vond. Eenmaal daar waren er enkel oude[re] mensen uit de ‘arbeiders klasse’. Als je dat zo mag noemen. Het waren niet zulke chique als die je op straat rond ziet paraderen. Deze waren wat onverzorgder en graaiden naar alle gratis dingen die voor handen waren. Verder zaten ze maar wat te niksen, echt een gezellige sfeer hing er niet. Het was enkel eten en kijken. Goed vond ik dat er veel salade was, bruin brood en groenteburgers. Er was bovendien geen friet. Echter was er wel wittebrood en dingen als schnitzel, en vele gebakjes. En de salade bleef als enige over. Waarom ik dat slecht vind is omdat ik het leuk zou vinden als mensen meer gezond zouden eten. 
Mensen hebben hier aardig wat beleefdheidsregels (je wordt geacht fooi te geven, je net te gedragen met eten, drinken etc. ) Maar tegelijkertijd zijn mensen hier helemaal niet zo beleefd. Ze roken overal, ook als ze naast je zitten. Ze kunnen erg bot zijn. En als iets gratis is grijpen ze wat ze grijpen kunnen. Ze zijn ook redelijk goed gelovig; op straat kun je kranten kopen door een krant uit een zak te pakken en geld in het bakje ernaast te doen.)
Ik ben steeds lange dagen van mijn kamer af. Dat doe ik ook in Utrecht, dat vind ik fijn. Ik ben graag buiten en onder mensen. Ik zit in het park, op de computer van de uni (die tevens internet heeft) en spreek af met vrienden.
Laatste toen ik met een vriendin verkeerd gelopen was, kwamen we erachter dat in het verlengde van die straat veel erotiek shops zitten. Allerlei soorten, geconcentreerd bij elkaar. Zoiets heb ik eigenlijk nog nooit gezien. Nederland staat bekend om zijn rode-lichten-district.  Maar hier heb je net zo goed zo iets aan de weg. Hier hingen alleen geen mensen rond, er liepen geen mensen lang of dure auto’s ie er langzaam langs reden. Wellicht omdat het maandag was? Vandaag kwam ik er achter dat er ook een erotische bar in mijn straat zit..
Inmiddels ken ik mijn studentnummer uit mijn hoofd en ook mijn telefoonnummer. Ik weet aardig de weg hier.
Vandaag zag ik ook de postbodes lopen en heb hun geheim ontdekt. Ze hebben een sleutel die ze in een sleutelgat steken die naast de bel zit, deze is hetzelde bij elk gebouw en dan gaat de deur automatisch open!
Graag schrijf ik binnenkort weer interessante dingen. Hersenspinsels, herkenbare dingen etc. Ik zal zien wanneer ik daar de tijd en inspiratie voor heb.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Routine en het vergeten

De ijscoman

Verhuizen