Níne zet je aan het denken en spoort je aan om te doen

Ken je dat? Dat wanneer iets heel goed lijkt te gaan, er opeens een barrière komt. Ik sportte vier keer per week, ik ging ook nog uit, fietste overal heen, maakte wandelingen. Heerlijk! En nu, nu ik dit erin wil houden. Ben ik ziek. En kan ik dus niet sporten! Ik baal zo. Het is zo fijn om energie te hebben, om veel dingen te doen. Nu zit ik op bed, denkend aan alle leuke dingen die ik zou kunnen doen als ik beter was. Ik krijg haast medelijden met mijzelf. Laat ik het dan maar zien als ‘een dagje voor mijzelf’. Alsof het heerlijk is om niks te doen, films te kijken, te lezen en te schrijven. Wat ook best fijn is. Al had ik stiekem toch graag met vrienden afgesproken en wezen sporten.

Ja! Ik ben weer terug! Een nieuw jaar, nieuwe kansen. Oké ik geef toe, ik doe niet aan voornemens. Ik reflecteer regelmatig op mijn leven, en probeer te veranderen wat ik nodig acht. Er is weer veel gebeurd in het wereldje van Nienke. Tegenwoordig heet ik namelijk Nine. Jaja. Ik heb het ontzettend druk gehad met van alles en nog wat. Ik sport vier keer in de week, ik zit onder andere op kickboksen, ik reis zo nu en dan, ik kijk nog regelmatig films (ook in het Frans), ik ben vaak bij mij studievereniging te vinden, spreek veel met vrienden af. Ik heb veel vakken gevolgd, en realiseerde mij in de vakantie weer, dat ik mijn oude prioriteiten van het romans lezen, tekenen en schrijven al lang heb verwaarloosd. Nu heb ik weer even rust aan mijn hoofd, dus tijd om maar weer eens creatief te zijn. Ik woon nog steeds in mijn fijne studentenpaleisje en ga regelmatig naar concerten (die van Maria Mena was het beste). Dat was het even voor nu, maar ik zal vast denken over een nieuwe blog!

Gewoonten zijn heel belangrijk. Wanneer iets niet (meer) in je ritme zit, vergeet of verwaarloos je het. Uiteraard kun je nooit álles doen en aan alles denken wat je zou wensen. Maar het is goed om op z'n tijd eens na te denken over het ritme dat je hebt. Wat geeft je energie? Waar ben je blij mee op het moment? En wat mis je? Ik heb vaak aan mijn blog gedacht, en zelfs aanstalten gemaakt om er weer een voor te gaan zitten. Maar ik merkte dat het steeds verder van mij af begon te drijven. Ik wilde, maar blijkbaar niet genoeg. Nu net heb ik de knoop weer doorgehakt. Ik realiseerde me dat ik deze avond maar weer eens moest gaan tekenen. Ik ervaar hoe eenvoudig en fijn het is. Vervolgens realiseerde ik me hoe eenvoudig en fijn schrijven is. Zoals nu, de woorden hoef ik niet uit te denken voor ik ze typ. En kijk weer een blog! Wie weet creëer ik weer een nieuw ritme. Oftewel; pak ik mijn oude ritme weer op; het schrijven van blogs! Ik voel het :)