Níne zet je aan het denken en spoort je aan om te doen

Het is altijd zo fijn, op het moment dat er een hoop dingen moeten gebeuren, dat je het afsluit. Dat je de dingen van je lijstje kunt strepen. Dat je de top van de berg hebt bereikt. En volgens mij heb ik alles wel gehaald. Ik heb acht tentamens gehad, hele dagen heb ik achter de computer gezeten om te leren. Ik ben moe en heb behoefte aan vrije tijd. Tevens heb ik mijn erasmus formulieren ingeleverd en aan mijn paper komt ook een einde. Ik denk meer na over hoe ik mijn koffer in moet pakken, dat ik mijn zware/winter kleding aan doe in het vliegtuig en wat ik mogelijk achterlaat. Eindelijk is er weer een beetje ‘lucht’ in mijn hoofd. Behoefte om even rustig aan te doen. Gelukkig ben ik niet een te harde leerder, ik leer van ’s ochtends tot begin van de avond. Mijn avond is vrij en doe ik leuke dingen. Wat ik erg belangrijk vind. Zondag was ik met een vriendin (die uit Dokkum komt!) naar een concert van Hurts geweest, dat was erg gezellig. Er waren de hele avond dreigende donkere w

De afgelopen week was druk en de komende ook. Nu loopt word vast waardoor ik even niet kan leren. Tja, dan schrijf ik wel even voor mijn blog! Ik had vorige maand al 2 tentamens gemaakt, waardoor ik al mijn eerste studiepunten had. Dat geeft een zeker gevoel, wat er ook gebeurt, die punten heb ik in ieder geval binnen. Afgelopen week had ik twee tentamens, één ging niet zo goed, maar toen ik het tentamen inleverde. Vertelde de docent mij dat ik hem ook mondeling mag maken en dat ik mijn email adres moest geven zodat ze contact met me op kan nemen, (indien ik hem niet goed had gemaakt). Het andere tentamen ging best goed, het was mondeling en ik kwam totaal niet uit mijn woorden. Maar ik heb ong. een 6/7 dus best prima, gehaald in ieder geval. Ik moet er nog vijf, (aankomende maandag, dinsdag en donderdag) en een paper. Misschien laat ik een tentamen vallen, gezien het allemaal wel erg veel is. Ik verhit onder het leren, het is hier erg warm. Het koelt al wel af, maar het is al

Ik ben langzamerhand geintergreerd. Ik kan mezelf al bijna Österreicher noemen. De tekenen zijn overduidelijk. Ik ben gewend aan het toetsenbord, aan de hete zon, die ook hier wordt afgewisseld door regen, heel veel regen. De melodische accenten, mijn Duitse spreekvaardigheid. Tegen mij, in tegenstelling tot bij andere buitenlanders, praten mensen hier altijd Duits in plaats van over te gaan op Engels. Dit doen ze wel bij anderen als ze horen dat diegene niet zo goed in Duits is. Verder de gewenning van het gebruik van Sie (u) tegen onbekenden, de begroeting ‘Grüss Got’ is mij niet meer vreemd en ik begin al te wennen aan dat mensen begroeten met Servus en afscheid nemen met Baba. Het denken in het Engels, mijn Nederlands is niet meer volmaakt, het is dat ik nog contact heb met mensen uit Nederland, anders zou mijn Nederlands echt enorm verzwakt zijn. Ik ben me meer bewust geworden van mijn Nederlandse identiteit. Mijn manieren, opvattingen, mijn beeld van Nederland en mijn waardering

Maandag avond was het nog heerlijk warm en heb ik met een vriendin een Käsekrainer gegeten, dit is een bbq worst met kaas erin. Het leek me lekker, maar de kaas is erg snotterig.. Zij is ook nederlands en spreken dus ook in onze eigen taal. Het is grappig, omdat mijn Nederlands verengelst is. Zo zeg ik 'werkelijk?' (vertaald vanuit really), waardoor we genoeg stof hebben om te lachen. Ik was zo blij met het weer, maar ik besefte al snel dat weer altijd tijdelijk is. Die nacht hoorde ik het al vanuit mijn bed, regen. De volgende ochtend moest ik dan ook door de stromende regen fietsen, die dag was mijn tas, schoenen en alles nat. Pas na het studeren, in de avond, was ik een beetje droog en scheen de zon.. Ik had pech met de regen-timing. Woensdag was het gelukkig weer stralend weer. Ik heb gestudeerd in de zon en een reis naar Krakow geboekt voor dit weekend. Helaas kreeg ik die avond een mailtje dat het gecancelled is door het geringe aantal deelnemers. In de avond heb ik

Dinsdag was onze welbekende populaire DJ Bakermat in Wenen. Daar moest ik natuurlijk heen. Voor ik naar Wenen ging, zag ik hem samen met Juul. Nu voor ik naar Nederland kom zag ik hem met Annabel. Wat mij beide keren opviel is dat hij erg goede muziek maakt, maar dat als je hem ziet het wat tegenvalt. Het is vooral omdat hij zo populair is, dat de zaal te vol is waardoor je niet echt kunt genieten. Na een tijdje besloten we dan ook naar een andere zaal te gaan, waar de muziek ook goed was en we alle ruimte hadden om te dansen. Donderdag heb ik weer nieuw bedachte recepten klaargemaakt, wat goed was gelukt. Enkel de ontbijtkoek vergt nog wat oefening. De afgelopen tijd was het koud en het regende veel. Sinds vrijdag schijnt de zon gelukkig weer volop. Nog gewend aan de kou, ging ik zaterdag naar Salzburg. Bepakt met mijn winterjas, vest en zonder zonnebril. Ik ben er ook achtergekomen dat de weersvoorspelling van Google totaal niet klopt. Het was namelijk super warm, waardoor ik de

Had ik al geschreven dat ik een tijd lang geen postvakje had, omdat ze de brievenbussen hadden vervangen maar de onze waren vergeten? Inmiddels hebben wij er ook een en hebben we de sleutel gekregen. Die avond keek ik of we post hadden, toen ik hem weer op slot wilde draaien en weglopen, liep ik iets sneller door dan dat ik de sleutel uit het sleutelgat haalde. En toen was de sleutel gebroken. Wat ik nooit had verwacht, ik dacht dat je wel heel sterk moest zijn om een sleutel te kunnen breken. Maar goed, ik kon de resterende sleutel uit het gat pulken. Ik heb het niet aan mijn huisgenoot verteld. Ik heb de sleutel niet per se nodig. Zij heeft immers ook een sleutel. En bovendien kan ik door het klepje zien of er post is en ze eruit peuteren. Dus na weken het gevoel hebben post mis te lopen, kan ik nu niet altijd bij mijn post. Wel ontdekte ik laatst een brief voor mij, een vrolijke enveloppe van mijn moeder. Het is altijd erg leuk om post te ontvangen!

Ik snap nu waarom ze hier zoveel vrij hebben en mijn lessen zo saai zijn. Ze kennen hier niet vier lesblokken in het jaar, maar twee. Waardoor de lessen over een langere tijd uitgesmeerd worden. Het is minder intensief en je doet dus niet meer dan in Nederland. Bovendien moet ik, zoals ik eerder al had geschreven, hier tien vakken doen om genoeg punten te behalen. De colleges zijn moeilijk te volgen en huiswerk heb je niet, je moet wat artikelen lezen, maar dat kun je ook een week voor de examens doen. De werkdruk is hier niet hoog en je zit dus ook nauwelijks in de stof. Nu pas, nu de examens in de buurt komen kom ik erachter dat een aantal vakken toch wel interessant zijn. Ik begrijp nu de Erasmus studenten in Utrecht beter, ze studeren weinig, hebben veel feestjes, willen veel reizen en nemen de universiteit en de aanwezigheid niet zo serieus. Het Erasmus leven heeft mij veranderd, ik weet niet hoe het is als ik weer in Utrecht ben. Ik studeer nog enkel het noodzakelijke en heb m

Ik ben begonnen met leren, de deadlines komen nu dichterbij en heb ik meer motivatie en lijkt het meer zin te hebben om te lezen. Nu kom ik erachter dat een aantal vakken toch best interessant zijn, maar dat zit hem dan dus in het zelf lezen van de artikelen. Over twee weken heb ik zeven toetsen en een paper. Ik ben benieuwd hoe hoog het niveau ligt en hoe goed ik in staat ben de toetsen te maken. Gezien het begrijpen van de colleges niet erg makkelijk is. Toen zaterdag de zon scheen ben ik met twee vrienden met de bus net buiten de stad gegaan, naar Klosterneuburg. Daar was een klein museum, met een aantal mooie werken. Verder hebben we wat rondgelopen in dat dorpje. We liepen lang een boom en een vriendin vertelde dat dat vlierbloesem was, en dat ze wat sap ervan wilde maken. Weer wat nieuws geleerd! Ik vulde een zak met de bloemen om het thuis uit te proberen. En ik heb dus vlierbloesem sap gemaakt, het is niet super goed. Maar als ik het wat vaker doe, krijg ik er wellicht gevoe

De kook spirit heb ik goed te pakken, mijn vrienden weten dat ze elke maandag bij mij terecht kunnen voor een lekkere maaltijd en ik denk graag na over wat ik zal koken. Ik doe nu ook leukere boodschappen voor mijzelf. Elke keer koop ik producten die ik niet eerder gekocht heb, en probeer ik zo steeds wat uit. Ik heb ook veel kruiden aangeschaft en kan dus lekker koken. Mijn vrienden zijn de laatste weken veel druk met leren, waardoor ik ze niet meer zo regelmatig zie. Toch doen we af en toe nog dingen samen zoals naar een pub quiz gaan, waar ik eigenlijk niet van hou, omdat ik toch geen vraag kan beantwoorden. Laatst was er ’s avonds een markt, elk land had een eigen kraampje waar je klaargemaakt eten kon kopen. Ik at vers gemaakte nacho’s met guacemole saus, boterthee (niet lekker), iets van rijst, oesterzwammen, scampi’s en een roze scherpe vrucht, iets van mais in een maisblad wat droog was en wat naar kokos smaakte, en van alles wat ik vergeten ben. We zijn ook een keer naa

Na twee weken, deden mijn ribben niet meer zo’n pijn. En had ik het gevoel dat ik weer zo goed als beter was. Enkel liggen deed nog een beetje pijn. Het was wel wat saai om zo ziek te zijn, veel op mijn kamer, films kijken (niet heel bijzondere), niet sporten en niet uitgaan. Wel had ik veel mensen in mijn keuken gehad, wat ik erg fijn vind. Helaas heb ik in Utrecht niet zo’n grote keuken. Vroeger begreep ik niet waarom toeristen naar Nederland kwamen, ik vond er niks aan. En bovendien gingen ze naar molens en grachten, die helemaal niet pasten in het beeld dat ik van Nederland had (aangezien ik niet uit het westen kom). Maar nu, nu ik zelf weg ben, zie ik het mooie van Nederland, en dan vooral de grachten, de fietsen, vlaktes en de kleinschaligheid. Ook de Nederlandse nuchterheid wordt mij nu pas duidelijk. Ik zeg veel, voornamelijk wat ik vind, en hou niet van veel poespas. Nederlanders zijn soberder, en maken duidelijk wat ze vinden, ze draaien er minder omheen. De afgelopen ti