Níne zet je aan het denken en spoort je aan om te doen

Een droom. Iedereen heeft het denk ik wel, Niet letterlijk dromen, Maar een verlangen hebben. Iets wat je graag wilt bereiken, Iets hoe je je later het liefst ziet. Een vaardigheid, een beroep. Op het ene moment geeft het je veel zelfvertrouwen, je bent ervan overtuigd dat je het kunt. Op het andere moment wordt je onzeker en twijfel je aan je talent. Je   realiseert je geringe ervaring en de hoge concurrentie Op bepaalde momenten wordt de wil erg groot, Iets komt op je pad waardoor het verlangen versterkt. Een film, een contact, een artikel of een boek. Soms heb ik het voor schrijven, Nu heb ik het sterk voor koken. Maar ook voor de combinatie, eerst door de film Julie & Julia. Nu net door de film Toast, over een jongen die een liefde heeft voor koken en ook echt goed wordt. Het schets een heel romantisch beeld, waardoor ik de kriebels krijg. Kookkriebels. Ik wil het ook. Maar ik heb niet zo veel ervaring of contacten. Ik wil iets bereiken

Na een ontbijt van een boterham met pindakaas en hagelslag en een boterham met jonge kaas, kon ik beginnen aan mijn eerste dag in Nederland! De eerste vriend had ik al gezien en van zijn gastvrijheid genoten. Met de trein reisde ik naar Utrecht om daar in de zon door de stad te lopen. Het voelde wel raar om door de stationshal te lopen, ik was niet meer de langste, ik was een zoals alle andere en voelde me verre van speciaal. Genietend van de gezellige sfeer liep ik langs de gracht, de Dom en langs de cafés. Het voelde erg vertrouwd, ook om steeds bekende gezichten langs te zien lopen. Vervolgens trof ik een vriend en zaten we langs de gracht, waar ik zijn krentenbol met pindakaas mocht eten! Wat is het fijn om weer terug te zijn! Daarna liep ik door mijn eerdere-dagelijkse route langs de Oude Gracht naar mijn lieve vriendinnetje Juul. Waar ik dolblij aanbelde. De tijd vloog voorbij, fijn om al die lieve mensen weer te zien, om bij te kletsen. Ik vol me super goed hier, waar de zon oo

Na een barre fietstocht door de sneeuw en wind, dwalend en zoekend op een gigantische autoweg. Duurde het een uur voor ik het station gevonden had. Bepakt met mijn zware tas speurde ik op de automaat naar een enkeltje luchthaven. Na ook de trein tijden bekeken te hebben, restte mij enkel nog wachten. Het zoeken naar de incheckbalie op het vliegveld om vervolgens nog meer tijd te vertoeven door te zitten in de vertrekhal  Ook in het vliegtuig had ik enkel geduld nodig. Gelukkig ontmoette ik steeds leuke mensen en werd ik in het vliegtuig vergezelt door een leuk jongetje. Hoewel het allemaal menig uren duren, was ik toch plots in Nederland. Het was donker, niet echt koud en overal brandde lampjes. Vanuit de auto bestudeerde ik de vlakke wegen, de sierlijke fietsen en de lieve kanalen. De rust. Hoewel het vijf weken geleden nog mijn normale thuis was, en in Wenen hier zo naar verlangde, voelde ik me hier nu vervreemd van. De sfeer hier is ontzettend anders dan in Wenen. Met zijn grote sta

Pfoe. Op het moment dat ik zeg dat ik het hier naar mijn zin heb, lijkt er van alles fout te gaan. Ik ga nu alles uitschrijven van de afgelopen 24 uur, omdat ik het van me af moet schrijven. Of je zin hebt om een dramatisch verhaal te lezen is aan jou;) Ik wil me dan ook totaal niet aanstellen of zielig zijn. Het valt op zich allemaal best mee, het is niet zo heftig en bovendien schijnt de zon. Een dagje actief en wat rust kan ook wel eens goed zijn, en dat alles eens niet mee zit, denk ik. Nog voordat ik schreef dat ik het hier zo naar mijn zin heb, begon de pech eigenlijk al. Ik zat met een vriendin in een café en daarna gingen we uit eten. Ik kwam er achter dat ik geen contant geld meer had en op die plek niet kon pinnen. Vervolgens ging ik naar vrienden met de fiets. Ik huurde een fiets, maar toen ik hem wilde plaatsen op de bestemming, nam de automaat hem niet correct in. Er hoort namelijk een lichtje te gaan branden, maar dat deed het niet. Echter kon ik ook mijn fiets niet

Lieve allen, Ik heb wat reacties gekregen van mensen die dachten dat ik het hier niet geheel naar mijn zin heb, wellicht omdat ik een kritische observeerder ben. Maar, ik heb het hier goed naar mijn zin! Nee is heb geen heimwee, ik verveel me niet. Ik vermaak me goed, heb goede feestjes en leuke vrienden. Het is tevens heel leerzaam om hier te zijn. Ik kom voor een weekje naar Nederland binnenkort, maar dat is eigenlijk vooral omdat ik twee weken vakantie heb en iedereen hier ook weggaat. Wat mij een goede gelegenheid leek om mijn vrienden en familie weer eens op te zoeken, omdat als je in het buitenland bent, je veel meemaakt maar het niet echt kunt delen met je vrienden uit je thuisland. Ik skype dan ook nauwelijks door mijn gebrek aan internet. Het lijkt me fijn iedereen weer eventjes te zien, al heb ik hier nog een aantal maanden te gaan. De tickets zijn al geboekt, dus ik kan me niet meer bedenken. Maar in ieder geval, ik raak alles hier aardig gewend en het leven zo bevalt me

Ik heb laatst brood gebakken. Ik heb mij voorgenomen om geen brood meer te kopen maar steeds zelf te bakken. Ik bakte Muesli brood met een vriendin. Een dun brood, wat meer leek op muesli met een beetje brood eromheen. Het was best lekker. Hoe meer rozijnen hoe beter. Het is heel eenvoudig. Je doet wat gist in een kom wat je aanlengt met wat water. Je voegt volkorenmeel en bloem toe, wat olie en water. En een hoop muesli. Doe het deeg in een bakvorm en laat het zo’n twintig minuten in de oven op 220 graden. Het is nog wat vaag, omdat de vriendin eigenlijk alles deed omdat zij wist hoe het moest. Ik ga kijken of het mij de volgende keer lukt. De tweede keer heb ik een broodmix gekocht, waar ik enkel water bij moest voegen. Het was veel wachten en toch wel een beetje saai. Er gaat veel tijd in zitten en je moet steeds thuis zijn. Het brood had uitdeindelijk een erg harde korst en niet heel veel smaak. Volgende keer ga ik er extra noten, rozijnen of vruchten bijvoegen, voor een lekker

Tijdens het uitgaan hier zie je veel jongens die een T-shirt dragen met een wat lage hals, en dan een haarloze (geschoren) borst. In Nederland heb ik dat niet vaak gezien, daar lijken jongens eerder trots te zijn op hun borsthaar. Zaterdag was ik naar een goed techno feest geweest. Wat mij hier opvalt is dat mensen hier nauwelijks dansen. Het duurt lang voor ze zich op de dansvloer begeven, en als ze er eenmaal staan kun je het niet echt dansen noemen. Ze lijken hier wat terughoudender. Ik was naar deze club gegaan, omdat ik genoeg had van die internationale feesten. Tot mijn verbazing waren er ook hier jongens die met verhalen op mij afstapten, dat heb ik in Nederland niet in zulke grote mate. Hier ware twee jongens op een avond (los van elkaar, op een moment)die naar mij toe kwamen en zeiden dat ik de liefde van hun leven was, dat we perfect bij elkaar pasten, dat ik zo mooi ben, etc. Vanzelfsprekend heb ik ze afgeschud, ik vind zoiets overdreven en houd meer van minder extraverte t

Maandag ben ik weer uit eten geweest, wat ik mij bedacht is dat het uit eten hier goedkoper is dan in Nederland. Meestal betaal je tussen de 6 en de 15 euro. Wat wil zeggen dat je gemiddeld voor acht euro een diner hebt. Er zijn zelfs een paar goede goedkope opties. Zo was ik maandag bij een soort restaurant waar je betaalt zoveel je wilt. Er zijn twee gerechten, die ieder opgedeeld zijn in bakken. Wat wil zeggen dat in een bak rijst zit, in een ander vlees en in een ander groenten. En datzelfde geldt voor het andere gerecht: aardappelen, courgette en linzen. Er was wat salade, saus en brood. En twee soorten puddings als toetje. Het eten smaakte best goed. Je moet je eten zelf opscheppen, er is dus geen bediening. Drankjes hebben wel een vaste prijs. Het eten is minder kwalitatief dan in restaurants, maar wel lekker én zoveel je wilt, wat beide in restaurants niet altijd het geval is. Het is zo goedkoop als je het zelf maakt. Wel is het bij zulke dingen altijd lastig hoeveel je dan moe

De afgelopen week was het koud en het sneeuwde. Elke dag weer kleede ik me te koud aan, omdat ik elke keer dacht ‘ het valt wel mee’. Uiteindelijk besloot ik maar dat ik we wel echt warm aan moest gaan kleden en neem steeds extra kleding mee. Wat erg fijn is. Maar ik wil zo graag dat het weer warm en mooi weer wordt. Overdag gaat het warmer worden maar ook is er regen voorspelt, en ’s nachts blijft het vriezen. Gister heeft het veel en hard geregent, afgewisselt met sneeuwregen. Vandaag heeft de zon zich gelukkig laten zien en is het droog gebleven, wel blijven de wind en de wolken aanwezig. Ik bedenk me dat ik Utrecht wellicht romantiseer in mijn hoofd. Ik weet nog dat het mij daar ook tijd heeft gekost voor ik het een leuke vond. Het is ook zo dat ik nu extra duidelijk zie hoe leuk ik het daar vond, dat op het moment zelf dingen een gewoonte zijn. Hier raak ik steeds meer gewent en geniet ik ook vol. Ik realiseer me dat het raar zal zijn om weer naar Nederland te gaan, omdat alles er

Laatst heb ik met wat mensen Spaans eten gekookt. Het was veel maar best lekker en niet eens echt moeilijk. Het is weer eens wat anders. Tortilla: Bak in véél olie dunne aardappelschijfjes tot deze bruin gekleurd zijn, daarna in veel olie stukjes ui, tot deze ook goed zijn gebakken/gefrituurd. Gooi het vervolgens samen in een pan en doe er een paar eieren overheen. Schep het aan het begin een paar keer door, zodat het niet aan de bodem vastkoekt en dat het ei al wat gaar kan worden. Laat het dan een geheel worden. Kijk uit dat de tortilla niet aanbrandt, halverwege moet je een bord op de koekenpan leggen en de pan en het bord omdraaien; zodat de tortilla op het bord komt te liggen. Lep op, want dit is best zwaar. Vervolgens schuif je de tortilla andersom in de pan zodat ook die kant bruin kan worden. Zo maak je het Spaanse omelet, voeg enkel wat zout toe. Het is de bedoeling dat het een dikke, haast quiche, omelet wordt. Paella met kip: bak weer in veel olie paprika reepjes, bak

Ze flyeren hier elke dag rondom de uni, voor feesten en voor kranten en tijdschriften. Soms delen ze samples uit. Bij recepties (buffet) hebben ze hele kleine broodjes belegd met kaas of ham, en wat toevoeging als een stukje paprika, ei, augurk, mayonaise. Daarnaast sneetjes stokbrood die rijk en mooi belegd zijn met diverse groenten en ‘eierwaren’ (daarmee eiwitten en mayonaise meegerekend). Verder hebben ze lange dunne sneetjes   stevig-duits brood met een eiersalade iets of een ander smeersel. Tot slot hebben ze nog wat andere broodjes en gebak. Gewoon water schenken ze niet, enkel prikwater, appelssap en sinaasappelsap. Ik ben er achter gekomen dat in de Spritzer niet gewoon prikwater zit maar Sprite, wat de zoete en drinkbare smaak verklaart. Ik mis het goede Nederlandse eten wel, gelukkig heb ik havermout meegenomen, want zelfs dat hebben ze hier niet (naast het hollandse gebak, ontbijtkoek, andijvie, echte (oude) kaas, beschuit,   hagelslag, gestampte muisjes, suikerwafels, kna

Zo, daar zit ik weer. Ik had met mezelf afgesproken om vandaag weer iets van me te laten horen. De afgelopen tijd heb ik niet veel geschreven, omdat ik niet zo goed wist wat, of eigenlijk, ik ben er niet voor gaan zitten. Dat komt omdat mijn dagen vergelijkbaar zijn in globale zin en mij niet meer nieuwe dingen echt opvallen. Zo fiets ik nog steeds iedere dag, ja zelf vandaag door de vrieskou en strenge wind met sneeuw. Vandaag is de sneeuw weer begonnen, de hele dag 'miezert' het sneeuw, en door de wind lijkt de sneeuw horizontaal te vliegen. Maar aan voldoende beweging kom ik dus wel. Ik had met mezelf afgesproken, sinds mijn komst, om geen oordopjes meer te gebruiken bij het slapen. Ik wil wennen aan lawaai, zodat ik mezelf train om overal te kunnen slapen. Ik heb het gevoel dat het al deels lukt, al word ik nog wel regelmatig gewekt door mijn huisgenoot die al om zeven uur opstaat/douchet etc. Ik ga niet meer zo vaak uit eten, maar kook veel met vrienden. Een vriendin he

Ik wil graag schrijven. Schrijver worden. Schrijver zijn. Ik wou dat ik verhalen kon verzinnen. Groots, bijzonder, spannend, grappig, complex en verwonderend. Ik wou dat ik levens kon wekken van uit mij pen. Dat ik mensen kon vormen, schrijven alsof ik God ben. Met fantasie en speelsheid als een kind, maar de diepgang van een filosoof. Kon ik dat maar. Als mijn vader dat zou doen, kon ik daar mijn voorbeeld aannemen. Ik weet dat hij het eigenlijk wel zou kunnen. Dan kon ik hem volgen.

Ze hebben hier zoveel stoplichten, dat ik echt mijn best moet doen om niet steeds door rood te fietsen/lopen. De stoplichten zijn ook niet op elkaar afgestemd, waardoor je steeds weer moet stoppen. Voor rood en voor groen gebruiken ze het oranje licht om je te waarschuwen, dat is opzicht best fijn. Wenen kent veel wind, koude wind. Wat de dagen een stuk koeler maken en het fietsen wat lastiger. Hoewel het de afgelopen dagen steeds warmer is geworden, is er net als in Nederland volgende week sneeuw voorspelt. Naast alle groentjes en fruit dat ik hier eet, heb ik ook al een apfelstrüdel en een topfenstrüdel gehad. Helaas smaakten ze me niet zo, waarschijnlijk moet ik ze een keer eten bij een echt goed café of bij een goede bakker. ‘S avonds nadat ik in een café gezeten heb, fiets ik ook. Dat is best fijn en niet eng ofzo. Als je gewoon steeds goed oplet is er geen probleem. Het gaat een stuk sneller dan met het OV. Gister was ik met een vriendin naar de Vrouwendag. Ik had geen i

Hier in Wenen lopen veel nationaliteiten rond. Jong, oud, rijk, arm, bedelaars, diverse religie echt van alles. Mensen zitten hier graag uren in een café. Een kraan water moeten ze gratis serveren. De Universiteit van Utrecht onganiseerd voor buitenlandse studenten yeer veel introductie dagen, met activiteiten, registraties en verkenningen. Dat mis ik hier heel erg. Er wordt namelijk niks voor je gedaan, als je vragen hebt kun je ze stellen. Maar als je ergens geen weet van af hebt, kun je moeilijk er vragen over stellen. Het zijn van die dingen die je dan pas in de loop van de tijd door zult hebben. Zoals velen zullen bemerken die op een buitenlandse computer zitten; het toetsenbord is anders. De letters en tekens zitten niet op de plek die je gewent bent. Nog steeds spreek ik af met mensen en zit ik veel in cafés. Ik vermaak me hier goed, alleen is mijn motivatie om te studeren niet erg hoog. Gister ging ik met een vriendin naar een bar, maar we liepen de verkeerde kant op w

Wat mij hier opvalt, is dat de huizen geen brievenbussen hebben. Je hebt hier geen huizen zoals in Nederland, enkel gebouwen waar vele appartementen in zijn. Niet zoals een flat, maar een groot statig gebouw. De deuren hebben geen brievenbus, maar binnen zijn de postvakken. Ik vraag mij nu af hoe de post in die vakjes komt, hebben alle postbodes de sleutels van de voordeuren? Ik heb werkelijk geen idee.. ik heb hier nog nooit een postbode gezien. Ik heb het nagevraagd, de postbodes hebben hier blijkbaar universele sleutels. Het lijkt me erg veel werk om elk gebouw een voor een in te gaan en steeds alle postvakjes open maken (want daar kun je niet gewoon wat in doen). De stoplichten hier tikken voor voetgangers net als in Nederland. Het enige verschil is dat ze dezelfde melodie tikken wanneer het groen is als wanneer het rood is. Echt praktisch is dat niet.. Het fietsen hier is fijn. Ze kennen hier net als in Nederland helaas koude wind. Verder zijn de wegen hier helaas niet zo p

Ik ben een Nederlander, en dat blijf ik en ik kom er ook voor uit. Gisteren kon ik me niet meer inhouden en ben ik op de fiets gestapt. Ongeveer een uurtje heb ik rondgefietst en heb meer gezien dan op de lange wandeltochten. Wat is fietsen toch fijn! Al moet ik zeggen dan de fietsen zelf hier matig zijn, enigszins naar zelfs en dat hier de fietspaden vaak ontbreken. Je wordt dan geacht om op de weg te fietsen maar ik fiets dan toch liever op het voetpad. Af en toe zijn er smalle fietspaden, gelukkig fietsen hier niet zoveel mensen, die fietspaden verdwijnen dan opeens waardoor je geen idee hebt waar je heen moet. Ook wordt je telkens belemmerd door stoplichten. Ik heb mooie gebouwen gezien en langs de Donau gefietst. Daarna ben ik in de zon op een groot plein gaan zitten. Na drie kwartier kwam een vriendin naar me toe en hebben we wat rond gelopen om vervolgens geheel langs de Donau en door de stad te fietsen, om dan te eindigen bij een café waar ik een rundersoepje nuttigde met reep

Gisteren [zaterdag] heb ik lang uitgeslapen van het feest en vervolgens nog wat gecomputerd. Uiteindelijk ben ik de zon in gestapt om terug te gaan naar de winkel, aangezien die internet stick die ik gekocht had het niet deed. Mijn moeder kreeg het voor elkaar om het geld terug te krijgen. Het is fijn dat ik nu de internetstick van mijn huisgenoot mag lenen, hopelijk gaat het samen doen goed. Daarna heb ik afgesproken met mijn buddy, een zeer aardig meisje. We hebben in een leuk café gezeten. Vervolgens ben ik met mij moeder uit eten geweest. Dat was gezellig en uiteindelijk thuis nog wat rustig gezeten. Vanochtend is mijn moeder vroeg vertrokken naar Nederland. Ik kon het helaas niet opbrengen uit bed te stappen en ben nu net opgestaan. Sommige dagen hier ben ik erg moe, andere niet. Maar op zich mag dat ook wel gezien het vele lopen. Vandaag wil ik graag gaan fietsen, de zon schijnt namelijk. Verder wil ik nog met mensen afspreken en vanavond uit eten.

Ik werd wakker met pijnlijke voeten en een geur van rook. Maar zo ging ik ook slapen. Jawel, ik heb het nachtleven van Wenen verkent! Ik heb hier eens goed mijn dansmoves laten zien. Het was zó fijn om weer eens uit te gaan, ik heb het echt gemist. Ik moet minstens een keer per week uit. Het was erg gezellig. Ik wist van meerdere mensen dat ze zouden gaan, maar hoe en wat was allemaal onduidelijk. Uiteindelijk ben ik met een meisje naar een restaurant gegaan. Daar zag ik dan weer een ander meisje en leerde ik een jongen en een meisje kennen. Daar heb ik leuk mee gekletst. Vervolgens ging ik met die jongen uit omdat de rest afhaakte. Bij de ingang kwam ik een andere jongen tegen waar ik ook mee af had gesproken en binnen een meisje die ook zou komen. Het was een erg gezellige avond. Boven was de muziek niet mijn smaak [R&B, vooral liedjes met tekst en wat ouder] maar gelukkig was er een beneden! Daar draaide ze een soort techno/ mix vanuit goede nummers. Dat was erg fijn, ook was h

01-03 Opvallend in Wenen: Rook ruimte in cafés, restaurants en roken in clubs. Als je uitgaat moet je meestal entree betalen. Je schijnt hier veel soort clubs te hebben, zelfs waar men in pak dient te verschijnen. Studenten hebben veel vakantie; drie maanden in de zomer, twee weken met kerst, de maand februari, twee weken met Pasen en verder nog Hemelvaart. Veel sneeuw/koude winters maar warmere zomer! Geen koekje bij de koffie maar standaard een glas water. Drankjes kosten tussen de 3 en 5 euro hier, dwz een thee kost 3,90. Daarom heb ik besloten als ik ergens ga zitten om eten te bestellen met een glas water, dan heb je eten én drinken voor het zelfde geld. Bovendien is het een goede manier om Oostenrijkse hapjes te proberen. Eergister had ik een typisch soepje met een griesiets erin. Gister had ik ‘Schritkrautbrot’ wat Oostenrijks brood is met een soort Philadelphia, zout en bieslook erop. Best lekker. Mensen drinken hier water met citroensap en soda ofzo iets.