De waarde van afval
In december bezocht ik ‘Afvaljuf’ Carolien Adriaansche in haar atelier in Den Haag. Ze heeft een bijzondere kijk op afval, in plaats zich er passief aan te storen gaat ze ermee aan de slag. Haar atelier wordt gekleurd door plastic creaties.
Carolien heeft een passie voor afval. Ze ziet al van jongs af aan de schoonheid ervan in. Als kunstenaar werd dit het onderwerp van haar kunstwerken. Deels vindt ze het afval op straat, maar mensen brengen ook restmateriaal naar haar toe. Zo heeft ze een grote voorraad aan lampjes, flessen en allerlei ondefinieerbare plastic materialen. Zoals Margaret Mead zei: ‘Waste is a matter out of place’. Iets is afval wanneer iemand het weggooit, daarvoor was het geen afval. Afval hoeft dus niet als afval worden gezien.
Actueel
Met het groeiende maatschappelijke bewustzijn van overconsumptie en de enorme hoeveelheid afval groeide ook de urgentie voor Carolien. Ze wil mensen laten nadenken over wat ze weggooien en erop wijzen dat je er iets mee kan maken. Tien jaar geleden volgende ze de opleiding ‘kunstenaar in de klas’. Sindsdien geeft ze workshops en lessen en staat soms zelfs op festivals.
“Het begon in de jaren negentig in het natuurhistorisch museum, daar ontstond mijn wens om een eigen natuurhistorisch museum te maken. De huidige biodiversiteit sterft uit, maar er ontstaat een nieuwe biodiversiteit uit het afval.” Zo startte ze met het maken van beestjes van afval.
Voor de klas
Haar focus ligt op basisschoolkinderen; jong geleerd is immers oud gedaan. “Kinderen vinden het leuk als dit op tafel staat (wijst naar een emmer met diverse plastic objecten). Ik vind het ontdekken en onderzoeken erg belangrijk. Het is mooi om te zien dat wanneer de kinderen iets gemaakt hebben, ze er meteen mee gaan spelen. Thuis doen ze niet altijd wat met het afval. Ouders vinden het bijvoorbeeld geen goed idee.”
“Ik stimuleer kinderen altijd om zelf afval te verzamelen en daar mee te knutselen zodat ze zelf zien wat ze weggooien. Kinderen zijn vaak verbaasd als ze erachter komen hoeveel afval er is. Zo hebben kinderen met hun school drinkpakjes verzameld, deze gebruikten we vervolgens als een soort legoblokjes. Hiervan maakten we een bouwwerk in de school. Zo werden ze bewust hoeveel drinkpakjes er werden weggegooid. Ik probeer kinderen ook wat bij te brengen over recyclen. Kinderen weten vaak al best veel.”
In Carolien’s atelier zijn allerlei creaties te bewonderen: beestjes van lampjes of flessen, vlaggetjes van plastic tassen en broodtrommels van lege videodozen. Het gaat haar om het omdenken. Het op een andere manier naar dingen kijken en gebruiken. Ze geeft zelf geen lessen over duurzaamheid, want: “anderen zijn beter in het verhaal vertellen, ik ben beter in het maken. Wel geef ik een positieve draai aan het verhaal over de plasticsoep. Al is het natuurlijk niet positief dat er zoveel afval is."
Carolien vertelt dat de meeste scholen enkel bezig zijn met duurzaamheid tijdens specifieke projecten en het dus helaas niet opnemen in het curriculum. “Ik denk dat je bij de pabo’s moet beginnen met het leren over duurzaamheid. Zodat de leraren het in hun curriculum implementeren. Er zijn een paar groene pabo’s, maar eigenlijk zou het normaal moeten zijn.”
Mocht je een workshop bij Carolien willen volgen of ben je benieuwd wat ze nog meer doet, kijk dan op: http://afvaljuf.blogspot.nl/
Dit artikel is eerder gepubliceerd op:
http://www.groenegeneratie.nl/actueel/48-de-waarde-van-afval-carolien-adriaansche
Carolien heeft een passie voor afval. Ze ziet al van jongs af aan de schoonheid ervan in. Als kunstenaar werd dit het onderwerp van haar kunstwerken. Deels vindt ze het afval op straat, maar mensen brengen ook restmateriaal naar haar toe. Zo heeft ze een grote voorraad aan lampjes, flessen en allerlei ondefinieerbare plastic materialen. Zoals Margaret Mead zei: ‘Waste is a matter out of place’. Iets is afval wanneer iemand het weggooit, daarvoor was het geen afval. Afval hoeft dus niet als afval worden gezien.
Actueel
Met het groeiende maatschappelijke bewustzijn van overconsumptie en de enorme hoeveelheid afval groeide ook de urgentie voor Carolien. Ze wil mensen laten nadenken over wat ze weggooien en erop wijzen dat je er iets mee kan maken. Tien jaar geleden volgende ze de opleiding ‘kunstenaar in de klas’. Sindsdien geeft ze workshops en lessen en staat soms zelfs op festivals.
“Het begon in de jaren negentig in het natuurhistorisch museum, daar ontstond mijn wens om een eigen natuurhistorisch museum te maken. De huidige biodiversiteit sterft uit, maar er ontstaat een nieuwe biodiversiteit uit het afval.” Zo startte ze met het maken van beestjes van afval.
Voor de klas
Haar focus ligt op basisschoolkinderen; jong geleerd is immers oud gedaan. “Kinderen vinden het leuk als dit op tafel staat (wijst naar een emmer met diverse plastic objecten). Ik vind het ontdekken en onderzoeken erg belangrijk. Het is mooi om te zien dat wanneer de kinderen iets gemaakt hebben, ze er meteen mee gaan spelen. Thuis doen ze niet altijd wat met het afval. Ouders vinden het bijvoorbeeld geen goed idee.”
“Ik stimuleer kinderen altijd om zelf afval te verzamelen en daar mee te knutselen zodat ze zelf zien wat ze weggooien. Kinderen zijn vaak verbaasd als ze erachter komen hoeveel afval er is. Zo hebben kinderen met hun school drinkpakjes verzameld, deze gebruikten we vervolgens als een soort legoblokjes. Hiervan maakten we een bouwwerk in de school. Zo werden ze bewust hoeveel drinkpakjes er werden weggegooid. Ik probeer kinderen ook wat bij te brengen over recyclen. Kinderen weten vaak al best veel.”
In Carolien’s atelier zijn allerlei creaties te bewonderen: beestjes van lampjes of flessen, vlaggetjes van plastic tassen en broodtrommels van lege videodozen. Het gaat haar om het omdenken. Het op een andere manier naar dingen kijken en gebruiken. Ze geeft zelf geen lessen over duurzaamheid, want: “anderen zijn beter in het verhaal vertellen, ik ben beter in het maken. Wel geef ik een positieve draai aan het verhaal over de plasticsoep. Al is het natuurlijk niet positief dat er zoveel afval is."
Carolien vertelt dat de meeste scholen enkel bezig zijn met duurzaamheid tijdens specifieke projecten en het dus helaas niet opnemen in het curriculum. “Ik denk dat je bij de pabo’s moet beginnen met het leren over duurzaamheid. Zodat de leraren het in hun curriculum implementeren. Er zijn een paar groene pabo’s, maar eigenlijk zou het normaal moeten zijn.”
Mocht je een workshop bij Carolien willen volgen of ben je benieuwd wat ze nog meer doet, kijk dan op: http://afvaljuf.blogspot.nl/
Dit artikel is eerder gepubliceerd op:
http://www.groenegeneratie.nl/actueel/48-de-waarde-van-afval-carolien-adriaansche
Reacties
Een reactie posten