Gedicht Huiskamer

Het versleten tapijt vloekt met de bijna onzichtbaar geworden vloer
De bank die eerst zo fijn leek is bij nader inzien een stofnest
Een gordijn in pasteltinten fleurt het tv-meubel op
De glasplaat op de rietentafel maakt helle geluiden onder de kopjes
Vingerafdrukken tekenen als sneeuwvlokken op de ramen
In de weerspiegeling bekijk in mijn omgeving
Een gouden bonbondoosje glinstert trots
Ik zie enkel betekenisloze objecten
De schilderijen gaan op in de vervaging
Ik ben gereduceerd tot een schim
Enkel de muziek blijft ongestoord vrolijk galmen

- december 2018 -

Reacties

Populaire posts van deze blog

Waarom ik Amerikanen niet begrijp en ik niet in Amerika zou kunnen wonen