Zin

Zin.
Wanneer heb je zin?
Wanneer krijg je verlangen?
Wanneer je iets al lang niet hebt
En het bij een ander ziet.
Of wanneer je het pas had
En het weer wil.
Misschien wel uit het niets.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Waarom ik Amerikanen niet begrijp en ik niet in Amerika zou kunnen wonen

Airco Het is lekker weer buiten. Ik trek een jurkje aan; het minst warme kledingstuk. Dan stap ik in de bus, waar de airco op volle toeren draait. De bus is niet de enige, elke ruimte waar ik binnenkom is het koud. Niet gewoon aangenaam maar echt koud. Zelfs Amerikanen vertellen mij dat ze in hoog zomer een vest meenemen, omdat het in veel ruimtes echt koud is.  Ik ben blij dat het hier eindelijk warm is, afgelopen maand was het hier zo koud dat ik handschoenen heb moeten kopen. Ik heb nu geen zin om vervolgens binnen een trui aan te moeten vanwege de airco. Ijskoud Is restaurants krijg je gratis water met onbeperkte refill, wat erg fijn is. Maar als je water bestelt krijg je geen water, maar een glas vol ijsklontjes met een beetje water. Ze lijken hier echt verslaafd aan koud! Ik probeer dus nu steeds te onthouden water zonder ijs te vragen. Verspilling Naast bovengenoemde energieverspilling, heeft Amerika een wegwerpcultuur. In de supermarkt krijg je automa...
Meer lezen

Warsaw

Ik ben weer terug van een week lang Warschau. Ik had een week vrij, zin in vakantie, en voor een compleet georganiseerde reis door een leuke groep studenten kan ik wel een paar honderdjes missen. Toen ik echter de avond voor vertrek er achter kwam dat het er -17 was (terwijl ik het hier bij +6 al koud vond) twijfelde ik toch wel aan mijn besluit. Maar de tickets waren al geboekt, dus geen weg terug. Ik moest en zou de kou trotseren. Na een lange zaterdag in het teken van trein, bus, vliegtuig, lopen en veel wachten, waren we eindelijk in het koude Warschau. De kou bleek best mee te vallen. Met een thermolegging, muts, warme handschoenen, een dikke jas en waterdichte schoenen merkte je niks van de kou. Het verschil met binnen was wel extreem, overal waar je binnen kwam stond de verwarming op zeker vijfentwintig graden. Waardoor het buiten extra koud aanvoelde. Hoewel ik Warschau zelf niet bijzonder mooi vond, hebben we wel een aantal leuke dingen gedaan. We zijn in een mooi...
Meer lezen

Routine en het vergeten

Een schets van een willekeurig punt uit mijn leven: Ik vertrek van huis met de angst dat ik mijn sleutels vergeet, al heb ik het al drie keer gecheckt. Ik heb ze nu, maar wellicht straks niet meer. Haastig fiets ik naar het station, om vervolgens tien minuten op het perron te wachten, je weet maar nooit. Ik stap in de trein en twijfel enorm aan mezelf. Kan ik er ook nu op vertrouwen dat ik me uit routine heb ingecheckt? Moet ik voor de zekerheid een conducteur aanspreken? Nee toch? Bovendien wil ik mijn trein niet missen. Ik schrik want mijn mobiel zit niet op zijn vaste plek. Wanneer ik uit de trein stap realiseer ik me dat ik moet plassen. Daar had ik net alle tijd voor, nu duurt het echter nog even voor er weer een gelegenheid komt. Ik ga ergens heen met een reden, die ik me pas later realiseer. Ik vergeet. Een mens zal nooit volledig helder van geest zijn.
Meer lezen