Eerste liftdagen (Hamburg en Kopenhagen)
Weer ben ik op pad gegaan, om nieuwe mensen te leren kennen, nieuwe dingen te zien en gastvrijheid te testen. Vaak genoeg hoor ik dat we nu in een andere wereld leven, dat mensen vroeger minder gevaarlijk waren en meer gastvrij. Dat we uit moeten kijken, vooral voor mannen. Maar dat ervaar ik helemaal niet zo. We zijn steeds door aardige mensen meegenomen en weggebracht. Mensen die ons helpen zonder er zelf profijt van te hebben. Mensen kunnen heel goed en liefdadig zijn.
Tijdens het liften kom je vaak in dubio. Vooraf al dat je zoveel mogelijk mee wilt nemen, voor comfort. Maar anderzijds moet je het wel allemaal sjouwen. En wil je dus zo min mogelijk mee. Bij wie stap je in, zijn kleine stukjes de moeite? Ben je bereid om om te rijden, want als je een lift hebt is het sneller dan geen lift.
En als ze roken, dan slik je je afkeer in. Liever heb je dat ze niet roken, maar je bent te gast, dus zeg je er niks van. Taalbarrières kunnen het ook lastig maken om gezellig en sociaal een gesprek aan te knopen. Waartoe je je wel verplicht voelt.
Dit is de eerste keer dat ik lift én mijn rijbewijs heb. Helaas heb ik alleen het papiertje nog niet. Dus zelf rijden kan helaas nog niet. Dat is wel jammer, want soms komt er een gelegenheid maar mag het simpelweg nog niet.
Het is fijn om op de weg te zitten en alle landschappen langs te zien komen. Door bossen, langs bergen, met regen en zon. Je ziet veel, meer dan als je gaat vliegen. Als ik graanvelden zie, bergen of houten huisjes krijg ik een vakantiegevoel. Het is wel vermoeiend om steeds de weg en auto's te zien. Maar het heeft ook z'n charme.
We stonden net bij een tankstation, toen we al een lift kregen naar Hannover. We moesten even wachten op onze tweede lift, maar die kon ons wel aan de rand van Hamburg brengen. We zaten in de auto bij een vrouw, haar zoon van 14 en een hondje. Helaas verdwaalde ze compleet, waardoor de reistijd verdubbelde. Gelukkig was het gezellig. We vermaakten ons door een naam voor hun volgende hond te bedenken.
Pas tegen vier uur kwamen we bij ons slaapadres. We hebben lang gezocht. Het uitvogelen van welk kaartje voor het OV we willen kopen, kost altijd even. Ook de weg vinden is lastig zonder internet. Het scheelt dat ik Duits spreek. Waardoor de communicatie niet moeilijk is.
Eenmaal in Hamburg bekeken we de sfeervolle haven, met bakstenen gebouwen met blauwe daken. De gebouwen zijn over het algemeen mooi; oud wordt afgewisseld met modern.
We liepen over de brug, en ja ook in Hamburg hangen er slotjes aan. Wat er overigens artistiek uitziet.
We zijn door een alternatieve wijk gelopen, met veel graffiti. Een leuke wijk, maar sommige straatjes waren een beetje pauper. Er zaten ook veel seksshops.
Het eerste wat mij opviel in Hamburg was dat er veel zwervers zijn. Veel mensen die er slecht uitzien. Daarnaast zijn de meesten van hen erg alternatief. Met piercings en half opgeschoren en geverfd haar. Erg interessant.
In een restaurant vroegen we '
Is there a toilet?' waarop het antwoord volgde: ' Yes, 25 dollar.' Haha. Het was een leuk grapje.
We gingen met roltrap en brug over de weg. Dat voelde heel gek en grappig.
Het had geregend onderweg, maar in Hamburg scheen gelukkig de zon.
In de stad hebben we veel gelopen en de U-bahn genomen. Elke U-bahn halte is anders qua aankleding, dat is leuk om te zien.
Het duurt wel altijd even voor je snapt hoe het werkt en rijdt.
Die avond sliepen we bij een jonge vrouw met een baby. We hebben even gekletst maar waren erg moe. De nacht zou weer vrij kort zijn.
Hoewel het een prima bed was, sliep ik toch niet heel goed. Het is toch altijd wennen om ergens anders te slapen.
De volgende ochtend ontbeten we samen, we hadden keuze uit tien soorten jam. Het was een lekker ontbijt.
Ook hier hebben mensen weinig geduld, ze proppen zich op het laatste moment nog tussen de deuren van de metro.
Het is alweer half 9, de zon schijnt al warm. We zijn op weg naar de lift plek voor Kopenhagen. We hebben braaf weer een kaartje gekocht, en dus de economie een beetje geholpen. Het is dag twee, ik zit nu op 10,- aan totale uitgaven. Ik verwacht dat ik dat ongeveer per dag kwijt zal zijn.
Na een minuut hadden we al een lift richting Lübeck. Toen heeft het zeker twee uur geduurd voor we een volgende lift kregen. De enigen die onze richting op zouden gaan, zaten al vol. Op een gegeven moment stonden er drie andere lift duo's, dat voelt altijd wat wanhopig, gespannen. Je bent elkaars concurrent. Het valt me op dat lifters meestal erg alternatief zijn.
Het is grappig om te zien dat mensen opeens in slaap kunnen vallen. Zoals dat je met iemand aan het praten bent en je opeens geen antwoord meer krijgt. Er zat een jongetje tegenover mij in de metro. Opeens had hij zijn ogen dicht, zijn mond open, en verloor de grip van zijn handen waardoor er iets uit zijn handen viel. En opeens was hij weer wakker. Ik heb zelf wel vaker dat het me veel moeite kost wakker te worden. Dat ik nog slaap maar wakker probeer te worden, steeds dommel ik dan toch weer weg. Dat is heel gek. Vaak droom ik dan al dat ik opsta. Maar als ik uiteindelijk echt wakker ben merk ik dat ik nog op bed lig.
We werden een half uur van de ferry gedropt in een dorpje. Het bleek lastiger dan verwacht om eruit te komen. We hebben er zeker een uur gestaan. Een aantal keer zijn we van plek gewisseld; stoplicht, busstop en uiteindelijk toch de oprit. Hoewel ik daar nooit in geloofde. Toch werden we vanaf daar vrij snel opgepikt. En gebracht naar de ferry. Dit keer krap in een Twingo. Een aardige man.
We stonden aan de voetgangers ingang. De auto's stonden een end verderop. We besloten dat we een kaartje konden kopen en op de boot een rit zoeken naar Kopenhagen. Ik was er alleen nog niet helemaal op gerust, zou dat lukken; op zoek gaan op de boot?
Toen bleek het elf euro p.p. te kosten. Dat liet ons besluiten om toch helemaal naar de auto's te lopen en een lift te zoeken. Dit lukte gelukkig, alleen de auto zat al wat vol dus het leek handiger om na de betalingspoorten in te stappen.
Maar al snel begon een vrouw boos te schreeuwen, waar gingen wij heen? We moesten in de auto. Dus dat deden we. Na de poorten konden we gelukkig her inpakken. Want ik was bijna een sardientje.
De bestuurder moest 90,- betalen, wat me wel liet schrikken. Zou ik wat mee betalen? Maar hij moest het sowieso betalen, met of zonder ons. Bovendien had het dan niet geloond om te liften. Maar het knaagt wel een beetje.
We hebben daarna nog bijna twee uur gewacht op de boot. Het stond zo vol met auto's dat de ferry snel vol was en je op de volgende moest wachten. De jongen die ons meenam was een aardig en we hebben er leuk mee gekletst en gekaart toen we moesten wachten.
Opvallend is dat iedere achterbak van auto's vol is geladen met bier, omdat het in Duitsland goedkoper is. Op de boot bleek het prijsverschil al: 4,70 voor een cola.
Rond half acht waren we eindelijk in Kopenhagen. Ofwel op het vliegveld, vanaf daar namen we de super hippe metro naar ons slaapadres. Het is een elektrische die zelf rijdt. Wij hadden daardoor het uitzicht alsof we in een achtbaan zaten, met de rails voor ons.
We waren twaalf uur unterwegs.
Het meisje bij wie we sliepen was aardig en gastvrij. De volgende ochtend stond ze met ons op en bereidde ze een lekker ontbijt. We hebben leuk gekletst met haar en haar vriend.
Het metro netwerk is erg goed en modern.
Het was weer een zonnige dag daarom besloot ik mijn jurkje aan te doen. Die door de wind wel een paar keer opwaaide.
De stad is mooi. Overal zijn gratis toiletten.
Op een gegeven moment waren we in een straat met vier supermarkten. Deze waren prima betaalbaar.
Kleurrijke stad, modern, leuke winkels, niet super duur. Denen lijken over het algemeen mooi met een goede kledingsmaak. Maar ook erg aparte kledingstijlen zijn te bewonderen.
We zijn nog in de hippie-achtige buurt geweest, een soort eigen dorp tussen bomen waar veel drugs en alcohol geconsumeerd worden. Interessant om doorheen te lopen, maar zelf heb ik er niet veel mee.
Om vier uur hadden we alles wel gezien en deden mijn voeten pijn. Toen hebben we eerst op een plein gezeten en daarna in een park. Dat was heel fijn. Maar s avonds bleek ik wel verbrand.
Tijdens het liften kom je vaak in dubio. Vooraf al dat je zoveel mogelijk mee wilt nemen, voor comfort. Maar anderzijds moet je het wel allemaal sjouwen. En wil je dus zo min mogelijk mee. Bij wie stap je in, zijn kleine stukjes de moeite? Ben je bereid om om te rijden, want als je een lift hebt is het sneller dan geen lift.
En als ze roken, dan slik je je afkeer in. Liever heb je dat ze niet roken, maar je bent te gast, dus zeg je er niks van. Taalbarrières kunnen het ook lastig maken om gezellig en sociaal een gesprek aan te knopen. Waartoe je je wel verplicht voelt.
Dit is de eerste keer dat ik lift én mijn rijbewijs heb. Helaas heb ik alleen het papiertje nog niet. Dus zelf rijden kan helaas nog niet. Dat is wel jammer, want soms komt er een gelegenheid maar mag het simpelweg nog niet.
Het is fijn om op de weg te zitten en alle landschappen langs te zien komen. Door bossen, langs bergen, met regen en zon. Je ziet veel, meer dan als je gaat vliegen. Als ik graanvelden zie, bergen of houten huisjes krijg ik een vakantiegevoel. Het is wel vermoeiend om steeds de weg en auto's te zien. Maar het heeft ook z'n charme.
We stonden net bij een tankstation, toen we al een lift kregen naar Hannover. We moesten even wachten op onze tweede lift, maar die kon ons wel aan de rand van Hamburg brengen. We zaten in de auto bij een vrouw, haar zoon van 14 en een hondje. Helaas verdwaalde ze compleet, waardoor de reistijd verdubbelde. Gelukkig was het gezellig. We vermaakten ons door een naam voor hun volgende hond te bedenken.
Pas tegen vier uur kwamen we bij ons slaapadres. We hebben lang gezocht. Het uitvogelen van welk kaartje voor het OV we willen kopen, kost altijd even. Ook de weg vinden is lastig zonder internet. Het scheelt dat ik Duits spreek. Waardoor de communicatie niet moeilijk is.
Eenmaal in Hamburg bekeken we de sfeervolle haven, met bakstenen gebouwen met blauwe daken. De gebouwen zijn over het algemeen mooi; oud wordt afgewisseld met modern.
We liepen over de brug, en ja ook in Hamburg hangen er slotjes aan. Wat er overigens artistiek uitziet.
We zijn door een alternatieve wijk gelopen, met veel graffiti. Een leuke wijk, maar sommige straatjes waren een beetje pauper. Er zaten ook veel seksshops.
Het eerste wat mij opviel in Hamburg was dat er veel zwervers zijn. Veel mensen die er slecht uitzien. Daarnaast zijn de meesten van hen erg alternatief. Met piercings en half opgeschoren en geverfd haar. Erg interessant.
In een restaurant vroegen we '
Is there a toilet?' waarop het antwoord volgde: ' Yes, 25 dollar.' Haha. Het was een leuk grapje.
We gingen met roltrap en brug over de weg. Dat voelde heel gek en grappig.
Het had geregend onderweg, maar in Hamburg scheen gelukkig de zon.
In de stad hebben we veel gelopen en de U-bahn genomen. Elke U-bahn halte is anders qua aankleding, dat is leuk om te zien.
Het duurt wel altijd even voor je snapt hoe het werkt en rijdt.
Die avond sliepen we bij een jonge vrouw met een baby. We hebben even gekletst maar waren erg moe. De nacht zou weer vrij kort zijn.
Hoewel het een prima bed was, sliep ik toch niet heel goed. Het is toch altijd wennen om ergens anders te slapen.
De volgende ochtend ontbeten we samen, we hadden keuze uit tien soorten jam. Het was een lekker ontbijt.
Ook hier hebben mensen weinig geduld, ze proppen zich op het laatste moment nog tussen de deuren van de metro.
Het is alweer half 9, de zon schijnt al warm. We zijn op weg naar de lift plek voor Kopenhagen. We hebben braaf weer een kaartje gekocht, en dus de economie een beetje geholpen. Het is dag twee, ik zit nu op 10,- aan totale uitgaven. Ik verwacht dat ik dat ongeveer per dag kwijt zal zijn.
Na een minuut hadden we al een lift richting Lübeck. Toen heeft het zeker twee uur geduurd voor we een volgende lift kregen. De enigen die onze richting op zouden gaan, zaten al vol. Op een gegeven moment stonden er drie andere lift duo's, dat voelt altijd wat wanhopig, gespannen. Je bent elkaars concurrent. Het valt me op dat lifters meestal erg alternatief zijn.
Het is grappig om te zien dat mensen opeens in slaap kunnen vallen. Zoals dat je met iemand aan het praten bent en je opeens geen antwoord meer krijgt. Er zat een jongetje tegenover mij in de metro. Opeens had hij zijn ogen dicht, zijn mond open, en verloor de grip van zijn handen waardoor er iets uit zijn handen viel. En opeens was hij weer wakker. Ik heb zelf wel vaker dat het me veel moeite kost wakker te worden. Dat ik nog slaap maar wakker probeer te worden, steeds dommel ik dan toch weer weg. Dat is heel gek. Vaak droom ik dan al dat ik opsta. Maar als ik uiteindelijk echt wakker ben merk ik dat ik nog op bed lig.
We werden een half uur van de ferry gedropt in een dorpje. Het bleek lastiger dan verwacht om eruit te komen. We hebben er zeker een uur gestaan. Een aantal keer zijn we van plek gewisseld; stoplicht, busstop en uiteindelijk toch de oprit. Hoewel ik daar nooit in geloofde. Toch werden we vanaf daar vrij snel opgepikt. En gebracht naar de ferry. Dit keer krap in een Twingo. Een aardige man.
We stonden aan de voetgangers ingang. De auto's stonden een end verderop. We besloten dat we een kaartje konden kopen en op de boot een rit zoeken naar Kopenhagen. Ik was er alleen nog niet helemaal op gerust, zou dat lukken; op zoek gaan op de boot?
Toen bleek het elf euro p.p. te kosten. Dat liet ons besluiten om toch helemaal naar de auto's te lopen en een lift te zoeken. Dit lukte gelukkig, alleen de auto zat al wat vol dus het leek handiger om na de betalingspoorten in te stappen.
Maar al snel begon een vrouw boos te schreeuwen, waar gingen wij heen? We moesten in de auto. Dus dat deden we. Na de poorten konden we gelukkig her inpakken. Want ik was bijna een sardientje.
De bestuurder moest 90,- betalen, wat me wel liet schrikken. Zou ik wat mee betalen? Maar hij moest het sowieso betalen, met of zonder ons. Bovendien had het dan niet geloond om te liften. Maar het knaagt wel een beetje.
We hebben daarna nog bijna twee uur gewacht op de boot. Het stond zo vol met auto's dat de ferry snel vol was en je op de volgende moest wachten. De jongen die ons meenam was een aardig en we hebben er leuk mee gekletst en gekaart toen we moesten wachten.
Opvallend is dat iedere achterbak van auto's vol is geladen met bier, omdat het in Duitsland goedkoper is. Op de boot bleek het prijsverschil al: 4,70 voor een cola.
Rond half acht waren we eindelijk in Kopenhagen. Ofwel op het vliegveld, vanaf daar namen we de super hippe metro naar ons slaapadres. Het is een elektrische die zelf rijdt. Wij hadden daardoor het uitzicht alsof we in een achtbaan zaten, met de rails voor ons.
We waren twaalf uur unterwegs.
Het meisje bij wie we sliepen was aardig en gastvrij. De volgende ochtend stond ze met ons op en bereidde ze een lekker ontbijt. We hebben leuk gekletst met haar en haar vriend.
Het metro netwerk is erg goed en modern.
Het was weer een zonnige dag daarom besloot ik mijn jurkje aan te doen. Die door de wind wel een paar keer opwaaide.
De stad is mooi. Overal zijn gratis toiletten.
Op een gegeven moment waren we in een straat met vier supermarkten. Deze waren prima betaalbaar.
Kleurrijke stad, modern, leuke winkels, niet super duur. Denen lijken over het algemeen mooi met een goede kledingsmaak. Maar ook erg aparte kledingstijlen zijn te bewonderen.
We zijn nog in de hippie-achtige buurt geweest, een soort eigen dorp tussen bomen waar veel drugs en alcohol geconsumeerd worden. Interessant om doorheen te lopen, maar zelf heb ik er niet veel mee.
Om vier uur hadden we alles wel gezien en deden mijn voeten pijn. Toen hebben we eerst op een plein gezeten en daarna in een park. Dat was heel fijn. Maar s avonds bleek ik wel verbrand.
Reacties
Een reactie posten