Stapjes

In de jaren heb ik veel verzamelt,
spullen, dingen.
Dozen vol,
een kamer vol.
Stap voor stap 
is het erin gekomen
en stap voor stap
gaat het eruit.
Verzamelingen,
collecties,
vroeger was het mijn rijkdom,
nu is het mij enkel tot last.
Het liefst zou ik alles in een container gooien
maar zo makkelijk kom ik er niet vanaf.
Ik ben gehecht aan dingen, waarvan ik niet van hun bestaan afwist.
Al heb ik het nooit gemist.
Ik kan nog niet alles weggooien,
het gaat doos voor doos.
Stap voor stap.
Elke doos die ik bij het oud papier zet,
die ik naar de kringloopwinkel breng,
lucht op.
Een doos lichter,
als een last van mijn schouders.
Maar het gaat in stapjes,
alles op zijn tijd.
Morgen zal ik weer een doos met troep vullen,
en zo komt mijn kamer een keer leeg.
Ooit.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Waarom ik Amerikanen niet begrijp en ik niet in Amerika zou kunnen wonen