De trein

Ik ben weer eens met de trein gegaan. Dit is altijd een leuk moment om mensen te observeren. Met name kinderen, gezien zij zich het meest laten horen. Kinderen die spelletjes spelen, zingen maar met name vragen stellen. Vragen die je aan het denken zetten en laten lachen. Ze maken tevens leuke grapjes. Zo hoorde ik een kindje 'postbodegrave' zeggen. En een kindje dat mij vrolijk vertelt dat hij jarig is.
Toen ik in de trein zat terug naar Utrecht van Parijs, zat de trein vol met feestgangers, die om 9:00 klaar waren met feesten. Ze zaten onder gekleurd poeder, wat in combinatie met alcohol en zweet er niet erg fris uit zag. Ze waren nog onder invloed, waardoor ze erg luidruchtig waren. Hun gesprekken waren dan ook goed te verstaan, ondanks dat het zo vroeg was, kon ik er wel om grinniken.
In een stiltecoupé kan de treinreis ook heel ontspannend zijn, ik studeer dan vaak goed. Wanneer mensen echter rumoerig zijn, levert het irritaties op. Maar ik kan me steeds beter afsluiten.
Treinreizen zijn heel praktisch, meer dan een auto. Je maakt er nog eens wat mee.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Waarom ik Amerikanen niet begrijp en ik niet in Amerika zou kunnen wonen

brieven

Wachten duurt lang