Spanning

Een warme dag vol spanning en zweet. Straks komt de ontlading. Ik voel het, het hangt in de lucht. Het drukt op me. Het zuigt alle zuurstof uit me. Wolken vormen zich en stapelen zich op. Ik beweeg me voort, snel, mijn wielen wekken meer spanning op. Iedereen lijkt in haast bij te dragen aan de spanning. Geruisloos tekenen oranje lijntjes zich af in de verte. Dunne streepjes uit de wolken. Maar de ontlading laat op zich wachten. En dan, als uit het niets, barst het los. Breken de wolken die te zwaar beladen zijn. Ik ben gefascineerd door het geluid, het volume waarop de luchtbotsing te horen is. Hoe een natuurlijk proces zoveel geluid teweeg kan brengen. Het water dat de hitte wegspoelt en de wind die het wegblaast. De rust keert terug.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Waarom ik Amerikanen niet begrijp en ik niet in Amerika zou kunnen wonen

brieven

Positief!