Postvakje

Had ik al geschreven dat ik een tijd lang geen postvakje had, omdat ze de brievenbussen hadden vervangen maar de onze waren vergeten? Inmiddels hebben wij er ook een en hebben we de sleutel gekregen. Die avond keek ik of we post hadden, toen ik hem weer op slot wilde draaien en weglopen, liep ik iets sneller door dan dat ik de sleutel uit het sleutelgat haalde. En toen was de sleutel gebroken. Wat ik nooit had verwacht, ik dacht dat je wel heel sterk moest zijn om een sleutel te kunnen breken. Maar goed, ik kon de resterende sleutel uit het gat pulken. Ik heb het niet aan mijn huisgenoot verteld. Ik heb de sleutel niet per se nodig. Zij heeft immers ook een sleutel. En bovendien kan ik door het klepje zien of er post is en ze eruit peuteren. Dus na weken het gevoel hebben post mis te lopen, kan ik nu niet altijd bij mijn post. Wel ontdekte ik laatst een brief voor mij, een vrolijke enveloppe van mijn moeder. Het is altijd erg leuk om post te ontvangen!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Waarom ik Amerikanen niet begrijp en ik niet in Amerika zou kunnen wonen

brieven

Positief!