Op de fiets deel 1

Ik zit op de fiets, ik fiets, het gaat automatisch. Mijn gedachten zijn niet bij het fietsen. Zachtjes voel ik druppels op mijn neus, het miezert. Het is al donker, maar niet laat. De straatlantaarns geven alles een zachte gele gloed. Ik kijk om mij heen en steek het kruispunt over. Even later draai ik de sleutel om en sta ik in mijn kamer. Ik doe de kerstlampjes aan die mijn kamer verlichten met hun warme gele gloed. Meteen open ik het raam en sluit de gordijnen. Ik ben thuis. Mijn trui en jas doe ik uit, ik heb het warm, zoals altijd na het fietsen. Ik loop naar de WC, zoals meestal als ik thuiskom. Daar zie een spin, een grote dikke. Stil staat hij naast de voordeur. Oh ja, het is weer koud en de spinnen kruipen huizen binnen. Fijn idee zo 's avonds. Maar, ik wil me ook niet laten beïnvloeden door ons aangeleerde idee dat spinnen eng zijn. Toch sluit ik meteen mijn kamerdeur, die ik normaal open laat. In mijn kamer. Ik schuif de foto's van mijn computer af en ga zitten. Mijn blog, mijn verhalen, schrijven. Mijn huisgenote gilt, omdat mijn huisgenoot haar pest met de spin. Jongens die meisjes plagen, met enge spinnen. Mijn deur zit dicht.

Terug naar het moment op de fiets.