Op zoek naar de Uni

Om 11:15 ging ik te voet naar de Universiteit waar ik om 12:20 aankwam. Vervolgens heb ik een half uur door het gebouw gedwaald opzoek naar het international office. Het is werkelijk een doolhof daar.
Eenmaal gevonden moest ik anderhalf uur wachten, maar gelukkig had ik het gezelschap van mijn laptop waardoor ik de tijd prima doorkwam.
Toen kon ik instappen bij een introductie praatje, waar ik alle info kreeg. Vervolgens registreerde ik me voor ESN. Ik heb de eerste 2 mensen leren kennen! Om 5 was ik pas klaar. Toen heb ik een cappuccino gedronken, ik heb nog geen een keer hier een koekje erbij gekregen! Is dat soms typisch Nederlands? Ik heb erg veel gecomputerd om met mensen af te spreken. Wat erg goed voelt. Ik spreek veel Engels en Duits en wordt erg vrolijk en actief van de contacten.

Om half acht zijn we uiteten gegaan, bij Neni aan de naschmarkt. We hadden een prima plekje. We bestelden ‘huisgemaakt franse frieten met krokante kip met amandel’, dat was gelukkig niet mijn keuze want het was bijna het zelfde als friet met kipnuggets. Ik koos voor naanbrood met humus, gegrilde paprika en gegrilde kip. Dat smaakte erg goed en was zeer machtig. Het was een prima plekje, maar de volgende keer kies ik weer iets anders uit. De Naschmarkt is een plek waar overdag veel voedsel kraampjes zijn en tevens de hele dag veel restaurants. Het is hier gebruikelijk om samen ergens te gaan ontbijten [wat meer op brunchen aan komt gezien het meestal tot vijf uur mogelijk is]. Op straat zie je hier veel bedelaars.
Na het eten liep ik naar een bar waar die avond internationals zouden zijn. Daar ben ik een uurtje geweest omdat ik ook weer veertig minuten terug moest lopen. Veel mensen zouden dat te ver vinden, maar ik vind het fijn om te zien waar ik ben en te stad te leren kennen. Tevens heb ik geen haast, lopen is dan mooi een opvulling van de tijd. Daarnaast heb je wat beweging en frisse lucht en tot slot vind ik de metro/tram maar gedoe, veel drukte en de automaten snap ik niet. Ik voel mij ook onveiliger in de metro dan op straat. Het was een prima avond, ik heb een aardig meisje uit Denemarken leren kennen. Inmiddels heb ik dus al drie leuke mensen gesproken. Verder heb ik veel facebook-contact met anderen, waar ik binnenkort mee ga afspreken. Het is leuk als alles zo wat invulling krijgt.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Waarom ik Amerikanen niet begrijp en ik niet in Amerika zou kunnen wonen

Koeien op de weg, alledaagse begroetingen en duurzame keuzes