Dag twee Venetië

Om tien uur waren we weer terug in Venetië. Zonder een boekje of plannen hebben we Venetië verkend. Tot in de avond hebben we ons hier begeven. We liepen door smalle straatjes, over drukke pleinen en idyllische bruggetjes. Hoewel je aan het begin het gevoel hebt in een labyrint te zitten, leer je al snel wegen kennen. Om wel zoveel mogelijk te zien keken we af en toe op de kaart. Af en toe waren we op een verlaten plekje, wat prettig was. Dan konden we even uitrusten, zittend met wat lekker eten. Het is fijn om rustig een stad te leren kennen, dit wil zeggen de tijd nemen en de drukte om je heen proberen te negeren. Juist de momenten waarop je 'niets' doet zijn prettig, om te luisteren naar de geluiden en de sfeer te proeven.
De openbare toiletten kosten 1,50 p.p., wat we belachelijk vonden. We besloten dus bij restaurantjes onze charmes in de strijd te gooien en lief te vragen of we de wc mochten gebruiken (en stiekem ook ons flesje vullen). De eerste keer werden we afgewezen, maar daarna konden de obers ons niet weerstaan ;) . We kochten aardbeien, vers stokbrood en coppa ham. We hadden een welverdiende verse luxe lunch. Het was bijzonder hoe lekker de ham met het stokbrood smaakte. Al helemaal met de mooie omgeving, kan geen lunch hieraan tippen.
Het was een warme dag, toch waren we de enigen die in met blote benen rondliepen. Het is opvallend hoeveel mensen nog hun winterjas aan hadden. De mannen bleken het in ieder geval leuk te vinden.

Toen we heel Venetië doorkruist hadden bezochten we het eilandje Murano. We bleven extra lang in het bootje zitten, zodat we meer al vanuit het bootje konden zien. En we ook iets meer uit konden rusten. Er zat alleen wel een man achter ons die hele vieze smakgeluiden maakte (zonder iets te eten). Dit verpeste de smaak van het heerlijke broodje helaas. We verbaasden ons tevens over de Aziaten die overal blijken te kunnen slapen. In elk vervoersmiddel zie je ze wel met open mond wegdromen. Leuke manier van reizen..
Op Murano was het zeer rustig, wellicht omdat we op een ander punt uitstapten dan de meeste toeristen. Het voelde aan als een verlaten dorpje. Het was mooi, maar gelukkig niet al te groot. Want het verveeld wel sneller als het rustig is en er niets te doen is. Het was leuk wat lokale bevolking te zien.
Toen we weer op het vaste land waren gingen we op zoek naar een fijn plekje voor het avondmaal. We kwamen uit bij een restaurant gelegen aan een pleintje. Hier aten we heerlijke verse Pasta di Mare en pizza met tomaat, basilicum en ansjovis. Beide van echte Italiaanse kwaliteit en toch een prima prijs.

Zaterdag waren we al om half negen in Venetië. Zodat we nog een paar uur konden genieten van Venetië en tevens op tijd de bus naar het vliegveld konden regelen. We spraken af met een meisje dat ook in Ljubljana was, het was gezellig om te kletsen en rond te lopen. Wel merkten we dat we Venetië wel gezien hadden. Als je je instelt op een dag, is dat voldoende. We bestelden een cappuccino en dronken deze op een pleintje waar klassieke muziek werd gespeeld. De koffie was opvallend lekker en goedkoop, wat bij Italië hoort. We spraken ook nog af met een groot deel van de groep van Ljubljana, zij hadden echter in de nachttrein gezeten en waren erg moe. We (of eigenlijk Emma) leidden hun naar de bussen en kletsten ondertussen een beetje bij. Emma en ik namen de bus naar het vliegveld. Vijf uur later waren we in Nederland. Alles is goed gegaan, het was een leuke avontuurlijke en ontspannen vakantie.

Twee meisjes, acht dagen, door vijf landen, in vijf steden met zeven vervoersmiddelen.