a total different day

Waarom hebben we nooit tijd? Waarom heb ik geen tijd om te schrijven maar kan ik wel dingen op Facebook postten? Ik vind het toch maar iets raars, hoe je je tijd ‘indeelt’, wat je wanneer doet en dat zoveel onbewust gaat. De tijd gaat snel en je doet niet de dingen die je wilt doen.

Laatst had ik een volle dag, ik heb eigenlijk bijna elke dag wel veel plannen. Ik ben naar drie cafés geweest. Nummer één met een grote groep voor koffie en kletsen. De tweede was een spellencafé, waar we ons bezighielden met Cluedo, wat te lang duurde omdat we met veel mensen waren. En 's avonds een super chille. Daar hadden ze bioscoopstoelen tegen de wand die heerlijk zaten, ze draaide zachte techno en hadden interessante projecties op de muren die de ruimte mooi aankleedde. De mensen die er waren, waren ook ontspannen. Diezelfde dag ben ik nog langsgegaan bij een soort fietsevent, waar je fietsen kunt kopen, kunt proberen, allerlei info krijgt, diverse organisaties en ook jongens die professioneel stuntten met fietsen. Alles om het fietsen te promoten denk ik, wat in Nederland niet nodig is. Bij het kopen van fietsen hier, valt me op dat ze allemaal verkocht worden zonder enig slot, dat het totaal andere modellen zijn dan in Nederland, ze allemaal laag zijn en dat ze er nog veel geld voor durven te vragen ook. Vervolgens ben ik nog naar een gepland kussengevecht op straat gegaan. Ik was wat laat waardoor de meeste mensen al weg waren, maar het was leuk om weer even los te gaan met een kussen. Toch jammer dat ik dat niet meer zo vaak doe als vroeger. Die dag was dus best vol en actief.