Geloven?
Het christendom
Geloof je of geloof je niet? Dat is een veel gestelde en 'sociaal belangrijke' vraag. Mensen vinden het noodzakelijk te weten. Zodat ze een beeld van je krijgen, toch? Hmm.. dat denk je tenminste. Ik moet zeggen ik leer nu pas echt Christenen kennen, en dit heeft mijn beeld totaal veranderd. Het sluit aan bij de contact theorie die ik nu op mijn studie behandel; wanneer je in contact komt met een bepaalde groep, dwz diepgaand/echt contact [en niet enkel oppervlakkig], dan zullen je stereotypen over die groep verdwijnen. En dat klopt! Niet dat ik negatief dacht over Christenen, maar ook niet per se positief. Ik kende ze niet, en vroeg me zelfs af of er überhaupt nog wel christenen van mijn leeftijd waren. Nou en of!
Ik vind de vraag 'geloof je of geloof je niet' trouwens ook niet goed. Alsof er een keuze is tussen twee dichotomieën, een binaire keuze; het één of het ander. Terwijl er zoveel tussen in zit, en alles heb je in bepaalde soorten en mate. Het valt mij op dat er niet zoiets is als een Christen, net zo min als een niet-gelovige. Naast dat het heel veel stromingen heeft [Katholiek, Protestant, Orthodox, Evangelisch, Gereformeerd etc] heeft ieder ook heel andere opvattingen. Het verschilt erg per persoon, dus een beeld van een gemiddelde Christen krijg ik niet echt. En al helemaal niet wanneer ik studenten vergelijk met mijn grootouders. Net zo min als je ooit een beeld van 'de mens' kunt krijgen, kun je een beeld van 'de Christen' krijgen.
Geloof je of geloof je niet? Dat is een veel gestelde en 'sociaal belangrijke' vraag. Mensen vinden het noodzakelijk te weten. Zodat ze een beeld van je krijgen, toch? Hmm.. dat denk je tenminste. Ik moet zeggen ik leer nu pas echt Christenen kennen, en dit heeft mijn beeld totaal veranderd. Het sluit aan bij de contact theorie die ik nu op mijn studie behandel; wanneer je in contact komt met een bepaalde groep, dwz diepgaand/echt contact [en niet enkel oppervlakkig], dan zullen je stereotypen over die groep verdwijnen. En dat klopt! Niet dat ik negatief dacht over Christenen, maar ook niet per se positief. Ik kende ze niet, en vroeg me zelfs af of er überhaupt nog wel christenen van mijn leeftijd waren. Nou en of!
Ik vind de vraag 'geloof je of geloof je niet' trouwens ook niet goed. Alsof er een keuze is tussen twee dichotomieën, een binaire keuze; het één of het ander. Terwijl er zoveel tussen in zit, en alles heb je in bepaalde soorten en mate. Het valt mij op dat er niet zoiets is als een Christen, net zo min als een niet-gelovige. Naast dat het heel veel stromingen heeft [Katholiek, Protestant, Orthodox, Evangelisch, Gereformeerd etc] heeft ieder ook heel andere opvattingen. Het verschilt erg per persoon, dus een beeld van een gemiddelde Christen krijg ik niet echt. En al helemaal niet wanneer ik studenten vergelijk met mijn grootouders. Net zo min als je ooit een beeld van 'de mens' kunt krijgen, kun je een beeld van 'de Christen' krijgen.
Reacties
Een reactie posten