Het moment van rust

In het park, zitten om te rusten. Rust van de wereld. En de drukte. 
De gedachten en gesprekken. 
Alleen met de wind. 
De zon die de schaduwen van de bomen laat rusten op de met bladeren bedekte grond. 
Beestjes die mijn lichaam verkennen. 
Die mij kriebelen. Mensen die ik niet ken rennen voorbij. 
Een eekhoorntje kruipt voorzichtig over de grond. 
Hij heeft zijn oren gespitst. 
Dan hopt hij als een konijn naar een andere boom. 
In de verte zie ik meer eekhoorntjes over de grond speuren. 
De bladeren zijn fel groen in de zonneschijn. Ze sieren de boom. 
Een lichtkrans om de grootsheid van de boom.  
De bomen hangen mooi naar elkaar, als een boog. Vol licht en groen. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Waarom ik Amerikanen niet begrijp en ik niet in Amerika zou kunnen wonen