Deel 2 Auroville: blote voeten, knik-schudden en een cash schaarste
~Voor drie maanden verblijf ik in Auroville in India, in mijn blogs neem ik je mee naar mijn omgeving en fascinaties. ~
Ik was blij met het eten dat ik had meegenomen, we hadden nog restjes zoals noten en hagelslag, dat heeft ons de eerste paar dagen ondersteunt. Supermarkten zijn niet dichtbij en lang niet overal is het makkelijk te betalen. Op sommige plekken kan je enkel contant betalen, echter zijn veel ATM’s leeg. Er is tevens een schaarste aan wisselgeld. Gelukkig zijn we dus niet verhongerd. De restaurantjes bereiden lekkere maaltijden, veelal westers (pizza, pasta) maar gelukkig ook een aantal rijstgerechten. Op de meeste plekken vegan opties, waarvan een aantal ook goedkoop. Als er überhaupt vlees is dan is het kip of tonijn, bijna alles hier is vegetarisch.
We lopen veel, ik wil graag op bloten voeten leren lopen. Echter heb ik nu al blaren te pakken waardoor ik wel blij ben dat we fietsen hebben. Ik zou niemand hier trouwens op blote voeten lopen, ik vraag me af waarom. De meeste paden zijn van rood zand, wat fijn lopen is. Echter zijn er af en toe paden met steentjes, dat doet dan echt pijn. Mijn voeten zijn nog erg gevoelig, ik hoop ze te trainen door elke dag in ieder geval een stuk op blote voeten te lopen. Grappig is ook dat je overal je schoenen uit moet doen als je naar binnen wilt, in Nederland zou dat eerder andersom zijn “wear shoes inside” in plaats van de bordjes hier “shoes outside”. Al is het op de meeste plekken een ongeschreven gedragsregel.
Het dragen van lange kleding vind ik geen probleem, de zon is toch erg heet en de kleding beschermt je huid een beetje. De vrouwen hier dragen mooie doeken om gedrapeerd. Ik vind de Indiërs maar lastig te verstaan, naast hun accent praten ze ook zacht en met weinig woorden. Grappig is wel dat in plaats van te knikken ze hun hoofd van links naar rechts wiegen. Wat dus positief is, al heeft het voor mij eerder een negatieve connotatie. Het valt daardoor op hoeveel communicatie non-verbaal gaat, wat je meestal niet opvalt. Vandaag zag ik een blanke man ook een soort van schudden, je neemt het over als je hier woont denk ik, maar ik kon wel zien dat het niet natuurlijk voor hem is.
Bijna niemand fietst hier, de meesten maken gebruik van brommers. Zelf ben ik daar geen fan van, ik ben immers Nederlands. Fietsen raden ze af met de hitte, maar tot nu toe vind ik het wel verkoelend. Tevens geeft het veel vrijheid, zo kan ik me snel en goedkoop voortbewegen. Er zijn best wat fietspaden los van de weg. Je fietst hier trouwens links van de weg, dat is niet zo moeilijk, alleen is het bij inhalen of bij tegenliggers soms verwarrend. Het verbaast me dat we zo weinig mensen zien fietsen, gezien dat een stuk duurzamer is.
Over duurzaam leven gesproken, bij de winkels hangen briefjes met dat je geen plastic zakjes krijgt maar een linnentas moet kopen. De winkels zijn hier trouwens kamers waar eten in ligt, in een soort van schappen. Je betaalt bij iemand achter een bureau, dus geen gemechaniseerde supermarkten. Het leven is hier een stuk meer basic, kleine huizen met niet meer dan je nodig hebt. Het stimuleert tot het maken van duurzame keuzes, al verkopen ze niet echt de duurzame uitvindingen die wij van thuis meegenomen hebben. Wel verkopen ze wasbaar-maandverband, dat hier geproduceerd wordt, hiervoor hangt ook reclame op de toiletten. Zo houden vrouwen geld over en hebben ze toegang tot betere hygiëne.
Ik was blij met het eten dat ik had meegenomen, we hadden nog restjes zoals noten en hagelslag, dat heeft ons de eerste paar dagen ondersteunt. Supermarkten zijn niet dichtbij en lang niet overal is het makkelijk te betalen. Op sommige plekken kan je enkel contant betalen, echter zijn veel ATM’s leeg. Er is tevens een schaarste aan wisselgeld. Gelukkig zijn we dus niet verhongerd. De restaurantjes bereiden lekkere maaltijden, veelal westers (pizza, pasta) maar gelukkig ook een aantal rijstgerechten. Op de meeste plekken vegan opties, waarvan een aantal ook goedkoop. Als er überhaupt vlees is dan is het kip of tonijn, bijna alles hier is vegetarisch.
We lopen veel, ik wil graag op bloten voeten leren lopen. Echter heb ik nu al blaren te pakken waardoor ik wel blij ben dat we fietsen hebben. Ik zou niemand hier trouwens op blote voeten lopen, ik vraag me af waarom. De meeste paden zijn van rood zand, wat fijn lopen is. Echter zijn er af en toe paden met steentjes, dat doet dan echt pijn. Mijn voeten zijn nog erg gevoelig, ik hoop ze te trainen door elke dag in ieder geval een stuk op blote voeten te lopen. Grappig is ook dat je overal je schoenen uit moet doen als je naar binnen wilt, in Nederland zou dat eerder andersom zijn “wear shoes inside” in plaats van de bordjes hier “shoes outside”. Al is het op de meeste plekken een ongeschreven gedragsregel.
Het dragen van lange kleding vind ik geen probleem, de zon is toch erg heet en de kleding beschermt je huid een beetje. De vrouwen hier dragen mooie doeken om gedrapeerd. Ik vind de Indiërs maar lastig te verstaan, naast hun accent praten ze ook zacht en met weinig woorden. Grappig is wel dat in plaats van te knikken ze hun hoofd van links naar rechts wiegen. Wat dus positief is, al heeft het voor mij eerder een negatieve connotatie. Het valt daardoor op hoeveel communicatie non-verbaal gaat, wat je meestal niet opvalt. Vandaag zag ik een blanke man ook een soort van schudden, je neemt het over als je hier woont denk ik, maar ik kon wel zien dat het niet natuurlijk voor hem is.
Over duurzaam leven gesproken, bij de winkels hangen briefjes met dat je geen plastic zakjes krijgt maar een linnentas moet kopen. De winkels zijn hier trouwens kamers waar eten in ligt, in een soort van schappen. Je betaalt bij iemand achter een bureau, dus geen gemechaniseerde supermarkten. Het leven is hier een stuk meer basic, kleine huizen met niet meer dan je nodig hebt. Het stimuleert tot het maken van duurzame keuzes, al verkopen ze niet echt de duurzame uitvindingen die wij van thuis meegenomen hebben. Wel verkopen ze wasbaar-maandverband, dat hier geproduceerd wordt, hiervoor hangt ook reclame op de toiletten. Zo houden vrouwen geld over en hebben ze toegang tot betere hygiëne.
Reacties
Een reactie posten