Oogjes toe

De kou zit in je tenen
Lekker onder de wol
Warm in je bed
Heerlijk zacht

Met de deken over je hoofd
Voel je je wangen gloeien
Haal je adem via een kleine opening
En val je in een diepe slaap

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Films2

Green Mile is echt een klassieker die je gezien moet hebben. Dit is een verfilming van het bekende boek van Stephen King. Een magische film, die tevens erg interessant om als Antropoloog te kijken. De film biedt interessante aspecten als racisme, moraliteit, gender en geeft tevens een   beeldvorming van de jaren ’30 in Amerika. Tom Hanks heeft weer een zorgende, grappige en ‘lieve’ rol. Dit keer draait het echter niet om liefde, het is geen romantische comedy en het is dan ook geen voorspelbare film. Ook deze film duurt drie uur, maar ook bij deze film zal het je niet storen. Intouchables. Een vrij nieuwe film en wel een zeer populaire. Wegens succes draait hij in filmhuizen in Utrecht al minstens voor de 30 e   week! Hoewel deze film een comedy is [en ja, je zult lachen!] zit er ook een laag in waarover je nog iets meer na kunt denken. En ook een soort lessen, een blik op het leven van een ‘zwarte’ en een blanke [rijke] man in een rolstoel. Over de relatie tussen de twee...
Meer lezen

Routine en het vergeten

Een schets van een willekeurig punt uit mijn leven: Ik vertrek van huis met de angst dat ik mijn sleutels vergeet, al heb ik het al drie keer gecheckt. Ik heb ze nu, maar wellicht straks niet meer. Haastig fiets ik naar het station, om vervolgens tien minuten op het perron te wachten, je weet maar nooit. Ik stap in de trein en twijfel enorm aan mezelf. Kan ik er ook nu op vertrouwen dat ik me uit routine heb ingecheckt? Moet ik voor de zekerheid een conducteur aanspreken? Nee toch? Bovendien wil ik mijn trein niet missen. Ik schrik want mijn mobiel zit niet op zijn vaste plek. Wanneer ik uit de trein stap realiseer ik me dat ik moet plassen. Daar had ik net alle tijd voor, nu duurt het echter nog even voor er weer een gelegenheid komt. Ik ga ergens heen met een reden, die ik me pas later realiseer. Ik vergeet. Een mens zal nooit volledig helder van geest zijn.
Meer lezen

De ijscoman

Op elke overwegend zonnige dag is dat deuntje te horen. Het doet me denken aan een tv-programma voor kinderen. Het heeft een tropisch tintje, ik zie koala’s voor me die dansen op een strand met sambaballen in hun poten. Wanneer ik echter uit het raam kijk, zie ik een wit busje met het Italiaanse woord “gelato” erop. Niks spannends of exotisch. Ik durf te wedden dat hij dezelfde ijsjes als de supermarkt verkoopt, alleen komt deze naar je deur toe. Hoe komt het dat de bakker en de melkboer niet meer langs komen, maar de ijsjes nog wel? Is dat zo’n booming business, meer dan  een groenteboer zou zijn? Of is het vooral een eenvoudige business met een product waar mensen eigenlijk geen behoefte aan hebben maar toch verleid toe worden? Kinderen waarbij het water in de mond loopt wanneer ze opgewekt worden door het deuntje. Al zijn er geen schattige diertjes te zien, en heeft het busje noch de verkoper iets Italiaans, het liedje heeft een voldoende werking op de verbeelding. Dat ijsje w...
Meer lezen