Raar

Ik voel me raar. Sinds de vakantie voel ik me diep moe. Vermoeid. Terwijl ik nou ook weer niet zo hard heb gewerkt. Ik heb geen concentratie of discipline meer. Ik moet er niet aan denken om weer te leren en opdrachten in te leveren. In de vakantie heb ik dan ook niks ‘nuttigs’ gedaan. Tekenen, makkelijke boekjes lezen en familie en vrienden opzoeken. Toch kon ik overal niet zó van genieten als eerst. Waar is mijn optimisme, mijn voortdurende vrolijkheid heen? Is het omdat ik steeds mijn dag zelf in moet vullen? Had ik beter een paar dagen bij mijn ouder kunnen zijn om daar lekker uit te rusten? Misschien volgend weekend weer? Ik snap niks van mijzelf. Ik heb nergens zin in en blijf zo de hele dag in bed liggen zonder wat te doen. Mis ik de structuur en de invulling? Ik denk het. Ik vind het fijn om een duidelijke dag besteding te hebben. Misschien ben ik toe aan vakantie, aan op vakantie gaan.

Ik ga weliswaar al bijna naar Wenen toe. Maar dat begint nu wel eng dichtbij te komen. Ik wil van de tijd dat ik nog hier ben vol genieten. Ik heb nog geen kamer in Wenen, ik moet nog contact opnemen met de universiteit, ik moet mijn reis plannen. Ik hou niet van moeten. Ik krijg het er benauwd van.

Dus hopelijk valt alles op z’n juiste plek, loopt het goed en hebt ik snel mijn vrolijkheid en energie terug. Misschien ben ik ook wel weer toe aan de zomer. Ik heb zin om weer veel buiten te zijn, actief, creatief, lezen en gewoon van alles lekker doen. Ik wil weer genieten. Heb ik gewoon een klein dipje en gaat dit snel weer over? Let’s hope so, want 2012 was echt goed!