Eyo, I'm tired of using technology

De laatste tijd deed mijn mobiele telefoon raar. Het begon met een foto die ik via whatsapp wilde verzenden. Het gevolg was dat mijn mobiel vastliep en ik de accu eruit moest halen. Sindsdien liep hij vaker vast en werd het een onzekere factor. Mijn foto’s verwijderde hij elke keer als hij uitging. Niet iets waar je altijd van op aankan. Tot overmaat van ramp kreeg ook mijn laptop kuren. Ook deze begon vaker opeens vast te lopen. Het probleem van mijn telefoon is verholpen doordat ik er een nieuwe SD-kaart in heb gedaan. Mijn laptop heb ik proberen te herstellen door het stof uit de ventilatoren te halen met druklucht. Nu wordt hij niet meer zo heet, maar loopt nog steeds willekeurig vast. Wat is dat toch met de technologie van tegenwoordig?Ik wil niet constant bezig zijn met het herstellen en rekening houden met de mogelijkheid dat het uitvalt. Ik wil gewoon kunnen typen zonder dat ik mijn document kwijt ben en ik wil foto’s maken en ze later terug kunnen zien. 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Waarom ik Amerikanen niet begrijp en ik niet in Amerika zou kunnen wonen

Airco Het is lekker weer buiten. Ik trek een jurkje aan; het minst warme kledingstuk. Dan stap ik in de bus, waar de airco op volle toeren draait. De bus is niet de enige, elke ruimte waar ik binnenkom is het koud. Niet gewoon aangenaam maar echt koud. Zelfs Amerikanen vertellen mij dat ze in hoog zomer een vest meenemen, omdat het in veel ruimtes echt koud is.  Ik ben blij dat het hier eindelijk warm is, afgelopen maand was het hier zo koud dat ik handschoenen heb moeten kopen. Ik heb nu geen zin om vervolgens binnen een trui aan te moeten vanwege de airco. Ijskoud Is restaurants krijg je gratis water met onbeperkte refill, wat erg fijn is. Maar als je water bestelt krijg je geen water, maar een glas vol ijsklontjes met een beetje water. Ze lijken hier echt verslaafd aan koud! Ik probeer dus nu steeds te onthouden water zonder ijs te vragen. Verspilling Naast bovengenoemde energieverspilling, heeft Amerika een wegwerpcultuur. In de supermarkt krijg je automatisc
Meer lezen

brieven

Schrijven vind ik altijd al leuk. Vroeger schreef ik wel vaker brieven. Maar nu al lang niet meer. Ik hoorde wel vaker van mensen die het wel nog deden, dat vond ik leuk maar het leek me gedoe. Nu ik bijna naar Wenen ga krijg ik echter wel weer schrijfkriebels. En daarna bij doel ik niet op blog-schrijven maar op persoonlijk en persoonsgericht schrijven. Voortaan neem ik altijd een collegeblok mee en schrijf ik wanneer ik zin heb en aan degene wie ik wil. Omdat ik weet hoe leuk het is om post te ontvangen, om goed contact te onderhouden en in de hoop ook eens wat terug te horen!
Meer lezen

Wachten duurt lang

Het tellen van dagen duurt mij te lang. Een dag meer of minder doet er niet toe. Weken hebben wel zin. Weken afstrepen maken thuis dichterbij. Nog drie weken. Dat is een klein getal. Drie is zo voorbij. Dat het dichterbij komt maakt mij niet geduldiger. Ongeduldiger. Mijn geduld raakt op. Het duurt lang. Machteloos zwaar. Ik droom steeds over die ene dag. Maar hij is maar niet daar.
Meer lezen