Houden en Behouden

Veel mensen hebben een relatie, maar velen zijn ook vrijgezel. Veel mensen zijn getrouwd, maar het lijkt alsof er inmiddels al meer gescheiden zijn. Dit is voor mij moeilijk in te denken. Hoewel veel ouders van vrienden van mij gelukkig samen zijn, is er een aanzienlijk deel met gescheiden ouders. Hoe meer ik er over nadenk, kan ik het me in principe, theoretisch, voorstellen. Mensen veranderen, meningsverschillen die kunnen leiden tot conflicten. Maar scheiden? Terwijl je juist lang bij elkaar bent en hebt besloten te trouwen, zelfs kinderen hebt die uit jullie voortkomen. Tuurlijk het is mogelijk, en niet ondenkbaar. Maar het staat ver van me af, van mijn wereldbeeld. In mijn ogen zijn ouders voor eeuwig verbonden, hebben ouders geen grote ruzies, blijven ze verliefd en elkaar steunen. Aan het begin van een relatie zoek je nog; pas je echt bij elkaar, vind je elkaar echt leuk? Op een gegeven moment weet je dat het goed zit. Er kunnen natuurlijk altijd grote dingen gebeuren die alles veranderen. Maar dat is niet iets waar je van uit wilt, of moet gaan naar mijn idee. En juist doordat zoveel mensen scheiden, besef ik de waarde van een stabiele relatie des te beter, het is niet vanzelfsprekend maar een kostbaar geschenk. Het scheelt dat ik in een kleurrijke wereld leef, en me niet laat beïnvloeden door doembeelden, maar dat zegt niet dat het me niet bereikt. Ik wil niet denken aan later, aan wat er fout kan gaan, ik wil leven in het nu, genieten hoe het is. En hopen dat het zo blijft.