Roze

Ze zeggen dat het een roze bril is. Dat wanneer je verliefd bent, alles zoveel mooier is. Dat je meer lacht en minder snel boos wordt. Dat onrustige gevoel, dat je vol energie zit. Dat je je geluk met iedereen wilt delen. Dat je gaat stralen als je aan diegene denkt.
Maar door het spreken van de roze bril, klinkt het toch wat minder mooi. Alsof het nep is, alsof je de bril af kunt doen en een grijze wereld ziet. Zo wil je toch helemaal niet denken? De roze wolk klinkt al mooier, maar suggereert ook een bepaalde dromerigheid, weg van de werkelijkheid. Maar het voelt toch echt? Waarom kunnen we niet gewoon accepteren dat de wereld mooier ís als je verliefd bent? Dat hoeft geen naam te hebben, enkel erkenning.

De wereld ís mooier, alles ís leuker en je bent vrolijker. En dat is heel fijn, er is niks beters dan echt verliefd te zijn. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Waarom ik Amerikanen niet begrijp en ik niet in Amerika zou kunnen wonen

brieven

Wachten duurt lang