It's not a dream, it's real

Mij zal je niet snel boos zien.
Maar met een ding kun je mij flink geïrriteerd maken: geluid maken terwijl ik slaap.
Ik ben een moeilijke slaper en slaap is dan ook erg kostbaar voor mij. Wanneer iemand mij die paar uurtjes ontneemt door geen rekening te houden, is mijn nachtrust verpest. Ik loop er de hele dag als een zombie bij van de moeheid en concentratie is ver te zoeken.
Thuis wordt hier rekening mee gehouden, ik hoor namelijk álles. Maar hier mij bij mijn hospita? Ze lijken het heel normaal te vinden om om 23:55 hard te praten en om 7:00 de trap op en af te rennen, vaak de lichtknopjes van de gang aan en uit te doen [dat maakt veel geluid], te douchen [de deur op en van het slot], de voordeur een paar keer dicht te slaan, ga zo maar door. De Tv onder mijn kamer staat overigens de hele dag op zijn maximale volume, de wasmachine gaat vroeg op de morgen aan en laat alles trillen, maakt geluid en gaat piepen. Het keffertje uit de straat keft wanneer het hem uitkomt [vooral ’s avonds en ‘s ochtends], en dan heb je nog de motor van de zoon van de hospita. Het is niet een klein ding, maar een reusachtig geval die je aan de andere kant van Utrecht nog kan horen. En die komt ook net als het keffertje wanneer het hem uit komt, en stopt dan ook onder mijn raam. Heel fijn. Hier maak ik veel vrienden.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Waarom ik Amerikanen niet begrijp en ik niet in Amerika zou kunnen wonen

Holi vooraf