Gastvrij

Gastvrijheid is een discutabel woord. Wat versta je eronder? Wanneer ervaar je het?

In essentie draait het om de gast. Voelt de gast zich op zijn/haar gemak. Aangezien mensen verschillend zijn, zal ieder hier een andere invulling aan geven.

Over het algemeen betekent het je gasten thee/koffie en wat lekkers aanbieden. In Groningen twee thee en één koekje. In Limburg zoveel je maar wilt, denk aan allerhande vlaaien en koeken.

Daarnaast is gastvrijheid ook het aanbieden om deel te nemen aan de maaltijd. Dit is voor veel Nederlanders een pijnlijk punt. Velen willen om een of andere reden de gast hiervoor niet uitnodigen. Misschien zijn ze graag op zichzelf, schamen ze zich voor hun eigen [misschien niet nette] gebruiken, hebben ze het gevoel dat ze dan heel speciaal en luxe moeten koken of zijn ze niet bereid te delen. Ik weet niet of dit in afgelopen jaren in Nederland is verminderd of juist sterker is geworden. Ik vind het in ieder geval nooit een punt om iemand mee te laten eten, alleen maar gezellig juist! In Zuid-Europese landen is dit wel het minste wat er van je wordt verwacht als gast’vrouw’.

Ja, hoe zit dat eigenlijk? Komen alleen vrouwen op bezoek, zijn enkel vrouwen gast? Maar nog meer, zijn het vooral de vrouwen die de gast verzorgen? Of is tegenwoordig met de emancipatie deze rolverdeling meer egalitair geworden? Het woord gastheer bestaat dan ook.

Gasten kunnen een onbekende betreffen, een belangrijk persoon, kennis, goede vriend of familie. Elke gast kent zijn eigen procedure en verwachtingen. Ik moet zeggen dat de enige gasten die bij mij op mijn kamer langs komen vrienden zijn. 

Gastvrijheid betekent voor mij; gezelligheid. De gast moet zich fijn voelen, de vrijheid voelen grappen te maken en zo te doen als deze gewend is. Wanneer zij iets verlangt zich vrij voelt ernaar te vragen en zich daarvoor niet beschaamd hoeft te voelen.

Wees welkom!