grote wereld

Soms voel ik mij een klein muisje in deze grote wereld.
Op andere momenten voel ik mij juist erg volwassen, verstandig en wijs.
In Utrecht voel ik mij vaak het meisje. Ik verdrink dan ik de grote chaos. Er gebeurt hier altijd zoveel, ik heb er geen vat op en krijg er geen grip op. Er worden grootse dingen van mij verwacht, waar ik geen raad mee weet. Ik kom voor dilemma’s en vraagstukken te staan, waarbij ik niet weet hoe ik die op moet lossen. Hoewel ik thuis altijd positief en optimistisch ben, is dit in Utrecht soms ver te zoeken. Wanneer zal ik hieraan gewend raken, aan deze nieuwe plek? En vanaf wanneer zijn het geen grote verrassingen meer, de dingen die mij overkomen? Wanneer zal ik het allemaal doorzien, de juiste oplossingen vinden? Hopelijk kan ik ook hier snel mijn rust en vertrouwen vinden.  

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Waarom ik Amerikanen niet begrijp en ik niet in Amerika zou kunnen wonen

Airco Het is lekker weer buiten. Ik trek een jurkje aan; het minst warme kledingstuk. Dan stap ik in de bus, waar de airco op volle toeren draait. De bus is niet de enige, elke ruimte waar ik binnenkom is het koud. Niet gewoon aangenaam maar echt koud. Zelfs Amerikanen vertellen mij dat ze in hoog zomer een vest meenemen, omdat het in veel ruimtes echt koud is.  Ik ben blij dat het hier eindelijk warm is, afgelopen maand was het hier zo koud dat ik handschoenen heb moeten kopen. Ik heb nu geen zin om vervolgens binnen een trui aan te moeten vanwege de airco. Ijskoud Is restaurants krijg je gratis water met onbeperkte refill, wat erg fijn is. Maar als je water bestelt krijg je geen water, maar een glas vol ijsklontjes met een beetje water. Ze lijken hier echt verslaafd aan koud! Ik probeer dus nu steeds te onthouden water zonder ijs te vragen. Verspilling Naast bovengenoemde energieverspilling, heeft Amerika een wegwerpcultuur. In de supermarkt krijg je automatisc
Meer lezen

Chill

Wauw. Dat was een heerlijk weekend. Soms heb je dat echt even nodig. Even er tussen uit. Geen tv. Geen pc. Geen school. Geen boeken. Niet koken. Geen was. Geen klok. Niks. Enkel leuke mensen, muziek, kampvuur, lekker eten, dansen, kletsen, zitten, niksen. Ontspannen. Tijd doet er niet toe. Je doet wat je wil. Alles kan, alles mag. Niks is erg. Wat ook super chill was. Is dat je lekker je eigen gang gaat, gewoon lekker jezelf bent. En niemand je raar aankijkt. Niemand domme vragen stelt. Het was echt heerlijk! Wel was het naast de ontspanning, ook wel erg vermoeiend. Het slaaptekort voel ik nog steeds. Toen ik zondag thuis kwam, ben ik op bed gegaan. En heb ik van 18uur tot 9u geslapen. [15uur!] Maar dat ik moe ben, is misschien ook te wijten aan dat ik Ma en Di laat ben gaan slapen en Di ook nog vroeg op moest. Maar goed. Het was een mooi weekend.
Meer lezen