Het kilometer spoor rijd onder mij door,

Ik ben op weg naar jou…
Ken je dat heerlijke gevoel? In de trein, opweg naar iemand. Door de weilanden, langs de molens, langs de koeien en schapen. Door de vredige wereld. De bossen, vlakten,  blauwe lucht, witte wolkjes. Het kriebelt helemaal in je lichaam. Een soort verheuging.
Het hoeft niet eens per sé naar een bepaald persoon te zijn, een liefde of een vriendin. Een familielid, een feest.. elke bestemming kan een verheuging mee brengen. Ook een onbekende bestemming.
Op reis. Een nieuw avontuur.
Naar een andere omgeving en mensen. Op naar gezelligheid.
Voel je het al kriebelen?

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Waarom ik Amerikanen niet begrijp en ik niet in Amerika zou kunnen wonen

Airco Het is lekker weer buiten. Ik trek een jurkje aan; het minst warme kledingstuk. Dan stap ik in de bus, waar de airco op volle toeren draait. De bus is niet de enige, elke ruimte waar ik binnenkom is het koud. Niet gewoon aangenaam maar echt koud. Zelfs Amerikanen vertellen mij dat ze in hoog zomer een vest meenemen, omdat het in veel ruimtes echt koud is.  Ik ben blij dat het hier eindelijk warm is, afgelopen maand was het hier zo koud dat ik handschoenen heb moeten kopen. Ik heb nu geen zin om vervolgens binnen een trui aan te moeten vanwege de airco. Ijskoud Is restaurants krijg je gratis water met onbeperkte refill, wat erg fijn is. Maar als je water bestelt krijg je geen water, maar een glas vol ijsklontjes met een beetje water. Ze lijken hier echt verslaafd aan koud! Ik probeer dus nu steeds te onthouden water zonder ijs te vragen. Verspilling Naast bovengenoemde energieverspilling, heeft Amerika een wegwerpcultuur. In de supermarkt krijg je automatisc
Meer lezen

brieven

Schrijven vind ik altijd al leuk. Vroeger schreef ik wel vaker brieven. Maar nu al lang niet meer. Ik hoorde wel vaker van mensen die het wel nog deden, dat vond ik leuk maar het leek me gedoe. Nu ik bijna naar Wenen ga krijg ik echter wel weer schrijfkriebels. En daarna bij doel ik niet op blog-schrijven maar op persoonlijk en persoonsgericht schrijven. Voortaan neem ik altijd een collegeblok mee en schrijf ik wanneer ik zin heb en aan degene wie ik wil. Omdat ik weet hoe leuk het is om post te ontvangen, om goed contact te onderhouden en in de hoop ook eens wat terug te horen!
Meer lezen

Positief!

Lieve allen, Ik heb wat reacties gekregen van mensen die dachten dat ik het hier niet geheel naar mijn zin heb, wellicht omdat ik een kritische observeerder ben. Maar, ik heb het hier goed naar mijn zin! Nee is heb geen heimwee, ik verveel me niet. Ik vermaak me goed, heb goede feestjes en leuke vrienden. Het is tevens heel leerzaam om hier te zijn. Ik kom voor een weekje naar Nederland binnenkort, maar dat is eigenlijk vooral omdat ik twee weken vakantie heb en iedereen hier ook weggaat. Wat mij een goede gelegenheid leek om mijn vrienden en familie weer eens op te zoeken, omdat als je in het buitenland bent, je veel meemaakt maar het niet echt kunt delen met je vrienden uit je thuisland. Ik skype dan ook nauwelijks door mijn gebrek aan internet. Het lijkt me fijn iedereen weer eventjes te zien, al heb ik hier nog een aantal maanden te gaan. De tickets zijn al geboekt, dus ik kan me niet meer bedenken. Maar in ieder geval, ik raak alles hier aardig gewend en het leven zo bevalt me
Meer lezen