Hulp

Hulp

Iemand vraagt je de weg, iemand vraagt je geld te leen, iemand heeft honger, iemand zit ergens mee, iemand snapt een opdracht niet, iemand zoekt een slaapadres, iemand zoekt een leuk liedje. Zou jij helpen?

Tegenwoordig is helpen zeldzaam, zo is ook al gebleken uit vele onderzoeken. Men is nou eenmaal te beroerd om te helpen, al dan niet ten gevolge van de individualisering van de samenleving.

Je kunt meerdere soorten hulp onderscheiden; helpen door iemand te redden/een noodsituatie, door het delen van kennis, door met iemand te praten wanneer deze ergens mee zit, door een vraag te beantwoorden en door een dienst te verrichten.

Men denkt te veel aan zichzelf. Te egocentrisch. Ofwel uit superioriteitsgevoelens, ofwel omdat het ‘moeite’ kost, helpt men niet. Al hoeft dit geen energie te kosten, of maar een beetje, waarmee je een ander veel moeite kunt besparen.

Ik snap niet waarom mensen hiertoe niet bereid zijn. Wat zou jij willen als je in diens positie zat? En los van of jij verwacht geholpen te worden, denk aan die ander. Je laat iemand toch niet opzettelijk lijden?

Ga eens bij jezelf na: help jij altijd mensen? Wanneer wel en wanneer niet? Heb je vandaag nog iemand geholpen of deze week? Heb je mensen kunnen helpen, maar dit niet gedaan?

Ook al is het uit vele onderzoeken gebleken, toch verbaas ik mij steeds weer. Zo is gebleken dat wanneer je in een noodsituatie zit, je niet ‘help’ moet roepen, mensen helpen dan simpelweg niet en zijn enkel bezig met zichzelf. Wanneer je ‘brand’ schreeuwt komen ze echter wel, en heb je meer kans om gered te worden. Dit klinkt namelijk als sensatie en roept spanning op. Mensen vinden het dan interessant om te zien wat er aan de hand is.

Wellicht zijn veel mensen bang voor misbruik. Dat iemand enkel om hulp vraagt vanuit eigenbelang en luiheid. Zoals mensen die geld lenen en nooit terug betalen. Toch is dit geen excuus om niemand te helpen. Niet iedereen is er enkel op uit om te profiteren.

Deze onbehulpzame wereld is niet echt natuurlijk, van nature zijn mensen wederzijds afhankelijk en erkennen dit. Ik vind het helpen dan ook tot de kernwaarden behoren. Het hoort bij het mens zijn, rekening houden met de ander. Ook dat lijkt tegenwoordig niet meer vanzelfsprekend. Mensen dumpen vaak genoeg hun afval, stelen dingen of creëren overlast. Ik zou dit nooit, althans niet opzettelijk doen en wanneer ik er op gewezen word, zal ik hiernaar luisteren. Ik zal nimmer ‘onbeleefd of onbeschaafd’ zijn.

Laatst las ik dat in Oost-Europa en Afrika het nog gebruikelijk is om te koken voor een onverwachte gast en dat ‘de deur altijd openstaat’. Mensen zijn daar dus nog bereid om te helpen. Zoals ook in de Bijbel staat, hoor je een vreemdeling te verzorgen en te voeden. Zoals ook jij behandeld zou willen worden.

Dat vind ik mooi, ik denk dan ook dat het belangrijk is om te zien wat je voor anderen kunt betekenen. En niet altijd op eigen voordeel uit te zijn, dat je dus ook kunt genieten van het gevoel dat je anderen hebt geholpen. Hier tevreden mee te zijn, zonder dat het direct voordelen op levert. Ik geloof dat je het indirect terug zal krijgen. Door te kijken hoe je anderen kunt helpen, wanneer iedereen dit doet, word je dus zelf ook geholpen. Ook zullen anderen jou en jij anderen meer waarderen.

Ik wil dan ook afsluiten met de gulden regel. Deze heb ik vroeger een keer gehoord en is mij altijd bijgebleven. Je zou het mijn lijfspreuk kunnen noemen. Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook een ander niet.