Koken en eten: bij Oma thuis

Het leuke van het recenseren van maaltijden bij mensen thuis is dat je niet alleen eet, maar je tevens de keukengeheimen, keuzen voor koken en diens smaak leert kennen.

Niets gaat boven Oma’s kookkunst

Deze keer was ik bij mijn oma. In bijna het meest zuidelijke puntje van het land mocht ik van een maaltijd genieten. Waar ze de bourgondische eetcultuur kennen en gastvrijheid gekenmerkt wordt door een goede maaltijd. Ik bof maar met zo’n oma.

Toen ik met de lunch bij Oma aan tafel zat, en het gebruikelijke groentesoepje nuttigde, vroeg Oma mij wat ik die avond wilde eten. Vroeger vroeg ze dit nooit, we kregen gewoon een goed verzorgde maaltijd. Ik maakte mij dan ook geen zorgen en vertelde haar dat het mij niet uitmaakte.

Er hing een goede sfeer. Ik zat aan de eettafel, het was al donker buiten en de kroonluchter die boven de tafel hing, verspreidde een warme gele gloed. Ondanks dat het pas half zes was, had ik al ongelooflijk veel zin in een warme maaltijd. Het duurde dan ook niet lang voor mijn bord vol geschept was. Het was een mooi pallet. Diverse kleuren en vormen sierden het bord. Ook de geur versterkte het verlangen naar dit maal. Er stond veel op tafel, mooi geserveerd op Oma’s servies. Er stonden geen pannen op tafel, tevens is de tafel altijd voorzien van een tafelkleed, wat een rustige en mooie tafel creëerde. Eveneens brandt er altijd een kaarsje bij de foto van Opa. We aten gekookte aardappelen, de droog-kruimelige Eigenheimers lagen dampend in een schaal. Verder was er rode kool, asperges, doperwten en witlof. Met als trofee konijn. Ik weet dat dit voor velen gek klinkt, ‘alsof je je huisdier opeet’, toch is het vlees, net als kip en koe. En al eet ik zelden vlees, bij Oma hoef ik mij geen seconde te bedenken. Geloof me, je zult het nooit vergeten wanneer je bij haar konijn hebt gegeten.

Nu over op mijn smaakbeleving.  De aardappels waren fijn van smaak, droog en niet plakkerig. Precies goed, beter dan ik ooit gehad heb zelfs. De jus was wat aan de zoete kant, maar door de laurierbladeren en de stukjes vlees waarmee ze was bereid, was ze toch goed op smaak, en paste perfect bij de aardappelen. Vele malen beter dan sommige anderen ze maken, anderen zijn vaker geneigd enkel een jusblokje te gebruiken, waardoor de smaak niet goed is en bovendien een dunne jus ontstaat in tegenstelling tot de dikke die Oma maakt. De rode kool was eveneens zoet, deze smaakte eveneens goed in combinatie met de aardappels. Ondanks de vele opmerkingen die Oma maakte over het konijn, dat hij deze keer niet goed gelukt zou zijn, omdat hij erg uit elkaar was gevallen, leed de smaak er niet onder. Hij was zelfs beter dan ik mij kon herinneren. De grotere stukken smaakten mij het best, omdat de jus-vlees verhouding dan beter is. De asperges waren daarentegen enigszins  zuur, wat dan ook goed smaakte met de jus. De witlof smaakte wat bitter, hij was in twee parten gebakken met nootmuskaat. Ik had het lekkerder gevonden als ze die in meer stukken had gebakken, zodat hij meer smaak zou hebben gekregen. Toch kan ik hier Oma niet de schuld van geven, want eigenlijk wilde ze hem met ei maken, wat waarschijnlijk lekkerder was geweest, maar ik heb haar hiervan afgehouden omdat ik ei niet goed kan verdragen. Al met al, smaakte de maaltijd voortreffelijk, alles was goed op elkaar afgestemd. Ondanks de grote hoeveelheid bleef er niks over. Het was wel een zware maaltijd.

En alsof het nog niet genoeg was, volgde er nog het toet(je). Er waren niet alleen kwarkjes en allerhande fruit [die mij overigens ook goed smaakten] maar daarnaast had Oma ook nog pudding gemaakt. En dit is niet zomaar pudding, geloof me. Ook die behoort tot een van Oma’s specialiteiten. Het is een vrij stevige pudding met een wat grove structuur, zonder zo’n vies velletje erbovenop. Hierbij heeft ze, net als bij de andere gerechten die ze klaarmaakt, haar eigen speciale recept. De pudding smaakte nog beter dan verwacht. Hij was niet zo zoet als je meestal opgediend krijgt, waardoor je niet het gevoel hebt dat je een chemisch suikerprutje aan het eten bent. Nee, dit wordt met goede ingrediënten en liefde bereid.  Om een lang verhaal kort te maken, de maaltijd bij Oma was erg goed. En zoals vele mensen zeggen, en ik sluit mij hierbij aan: niemand kookt zo lekker als Oma!

Wil je dat ik jouw maaltijd kom recenseren? Of weet jij een andere plek of persoon bij wie ik kan recenseren? Laat het mij weten!