Was ik maar ziek..

Was ik maar ziek…
Je kent het vast, wanneer je op een doordeweekse dag even geen zin had om naar school te gaan, voelde je je op eens ‘niet zo lekker’. Wat was dat een feest! Ik bleef wat langer in bed. Ik ging dan beneden op de bank liggen onder mijn deken. Met de tv aan werd ik verzorgd. Ik kreeg geroosterd brood met bouillon. ’s Middags maakte papa dan een grote bak ‘fruithapje’ voor mij klaar. Als mijn zus ook ziek was, of wanneer er op school studiedag was, maakten we een hut van twee grote stoelen en een kleed. We speelden de hele dag; we maakten brouwsels van de kruiden uit de theezakjes en speelden met de duplo, knikkerbaan of met het kinderservies. De hele dag bleef ik in mijn pyjama, de dag was zo om. ’s Avonds mocht ik dan soms op de bank eten met de tv aan. Dat mochten we trouwens heel soms ook wanneer we niet ziek waren. Dan dekte mama de kleine tafel voor ons, legde het eten mooi op ons bord en dan keken we het Disneyfestival. Dat was echt een feest! Met de Rescue Rangers als hoogtepunt.
Tegenwoordig is het helaas wat anders. Het is geen feest meer wanneer ik ziek ben, ik ben liever niet ziek. Alle colleges die je niet bijwoont, moet je op een manier zien in te halen. Je loopt achter met het lezen, ziek zijn betekend dat je een ander moment harder moet werken. Maar bovenal: je wordt niet verwend. Als je honger hebt moet je zelf boodschappen doen en je eten klaarmaken. Als je overgeeft moet je het zelf opruimen. Echt rusten is er niet altijd bij. Het kan best lamlendig zijn. En om nou de hele dag voor de tv te zitten, daar heb ik ook niet echt zin in en lijkt me ook niet het beste medicijn. 

Liever zou ik een dag kiezen om bewust niks te moeten. Een dag dat ik me juist heel goed voel, lekker creatief bezig, naar buiten en boeken lezen, alles wat je anders wel wilt doen ‘maar geen tijd voor hebt’. Zo’n lekkere dag zou ik wel graag hebben, maar dan ben ik toch liever niet ziek.. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Waarom ik Amerikanen niet begrijp en ik niet in Amerika zou kunnen wonen

Koeien op de weg, alledaagse begroetingen en duurzame keuzes