Boys, boys, boys
Jongens
Van clichés houd ik niet. Ik verafschuw ze zelfs. Op een of andere manier keer ik mij hier heel erg tegen. Toch merk ik dat ze soms onvermijdbaar lijken te zijn. Bijvoorbeeld wanneer het gaat om jongens. Ik vind ze namelijk stom en leuk tegelijk. Ja, ik generaliseer hier tegen mijn principes in. Er zijn [veel] jongens die ‘stoer willen doen’ en ‘erbij willen horen’. Dit vind ik vreselijk, altijd maar dat domme kinderachtige gedoe. Veel bier zuipen, omdat anderen erbij zijn en dingen vernielen. Waar is het goed voor? Ondanks dat zijn er toch jongens waar ik niet tegen op kan. Jongens met bijzondere ogen en een onweerstaanbare lach. Dit vind ik stom, want dan klink ik weer zo overdreven romantisch en cliché. Maar toch vind ik dat. Jongens die lief zijn, maar dan ook echt lief zijn en niet enkel dénken lief te zijn door een doos bonbons te kopen. Niet lief zijn door te voldoen aan bepaalde clichés die ze geleerd hebben van oudere zussen of uit films. Maar het uit zichzelf zijn en creatief hiermee omgaan. Dat is nog wel het meest romantisch, een jongen die met iets unieks, bijzonders en toch heel normaals komt. Iemand die gewoon om je geeft en je niet overdonderd met cadeaus. Ik weet niet of jongens dit lezen, wanneer ze aan deze column begonnen zijn, zijn ze mogelijk al na de tweede zin afgehaakt. Omdat ze denken dat zit een afkraak-column is. Toch is dat niet mijn bedoeling. Jongens moeten gewoon zichzelf zijn en niet doen zoals ze denken dat anderen verwachten dat ze doen [ook niet wat ik van ze verwacht]. Ze moeten gewoon hun leven vinden en hun hart volgen en als dat werkelijk is dronken zijn en dom doen, dan moeten ze dat maar doen. Toch blijf ik wachten op mijn prins op het witte paard. ;)
Van clichés houd ik niet. Ik verafschuw ze zelfs. Op een of andere manier keer ik mij hier heel erg tegen. Toch merk ik dat ze soms onvermijdbaar lijken te zijn. Bijvoorbeeld wanneer het gaat om jongens. Ik vind ze namelijk stom en leuk tegelijk. Ja, ik generaliseer hier tegen mijn principes in. Er zijn [veel] jongens die ‘stoer willen doen’ en ‘erbij willen horen’. Dit vind ik vreselijk, altijd maar dat domme kinderachtige gedoe. Veel bier zuipen, omdat anderen erbij zijn en dingen vernielen. Waar is het goed voor? Ondanks dat zijn er toch jongens waar ik niet tegen op kan. Jongens met bijzondere ogen en een onweerstaanbare lach. Dit vind ik stom, want dan klink ik weer zo overdreven romantisch en cliché. Maar toch vind ik dat. Jongens die lief zijn, maar dan ook echt lief zijn en niet enkel dénken lief te zijn door een doos bonbons te kopen. Niet lief zijn door te voldoen aan bepaalde clichés die ze geleerd hebben van oudere zussen of uit films. Maar het uit zichzelf zijn en creatief hiermee omgaan. Dat is nog wel het meest romantisch, een jongen die met iets unieks, bijzonders en toch heel normaals komt. Iemand die gewoon om je geeft en je niet overdonderd met cadeaus. Ik weet niet of jongens dit lezen, wanneer ze aan deze column begonnen zijn, zijn ze mogelijk al na de tweede zin afgehaakt. Omdat ze denken dat zit een afkraak-column is. Toch is dat niet mijn bedoeling. Jongens moeten gewoon zichzelf zijn en niet doen zoals ze denken dat anderen verwachten dat ze doen [ook niet wat ik van ze verwacht]. Ze moeten gewoon hun leven vinden en hun hart volgen en als dat werkelijk is dronken zijn en dom doen, dan moeten ze dat maar doen. Toch blijf ik wachten op mijn prins op het witte paard. ;)
Reacties
Een reactie posten